The billionaire sweet escape (18+)

The Thirty-Fifth Chapter

3 Months Pass

Cohan Point of view

Akala ko ba gigising siya ngayun? Its actually 3 months as what Dr. Cuerva told me. Napahinga ako nang malalim at hinawakan ang kamay niya,  she's getting thinner and i hate what i see now,  ang putla din niya,  her lips change walang kulay kaya natatakot ako, 

"Bethany are you just going to sleep all day? Nixon wanted your hug" tinignan ko ang anak ko na nasa tabi niya,  kaya hinaplos ko ang mukha nang anak namin.

"His been waiting for you all day baby" while i was saying those words i didn't know but my tears just slowly running down my checks. Kaya pinunasan ko ito nang umiyak si nixon kaya napangiti ako,  pag ganito na hinahanap niya ang mommy niya,  kaya agad ko siya inilgay sa dibdib ni Bethany,  letting him feel his mother warmth and hear her heartbeat,  naka kulob siya siya kay Bethany at natahimik naman agad si nixon kaya napangiti ako,  humiga ako sa tabi ni Bethany,  i hug her with some support with our little one.

"Anak? " napatingin ako kay mommy na lumapit samin.

"Oh!  What a cute baby" nakangiting sabi ni mommy pero nang tumingin siya kay Bethany nawala ang ngiti niya.

"Gigising pa ba siya? It's almost 3 months and a week she's still like this?" Napahinga nalang ako nang malalim at pumikit.

"Aren't you gonna eat dinner cohan? " umiling iling ako kay mommy.

"Okay then,  ako na bahala sa mga apo ko" di na ako sumagot at umalis na si mommy kaya niyakap ko nalang si Bethany,  she's fine already, wala na ngang naka kabit sa kanyang mga medical equipment maliban nga lang sa heartbeat niya,  para malaman namin na normal yung heartbeat niya but it's normal,  her wounds are healing too, 

"Please wake up" niyakap ko siya nang husto hanggang sa nakatulog ako.

------------------

Makalipas ang ilang oras ay mahimbing ang tulog ni cohan habang yakap yakap niya si Bethany at si nixon,  biglang gumalaw ang mga pilik mata ni Bethany hanggang sa dahan dahan itong bumukas,  biglang siyang napatitig sa kisami pababa sa bata na nasa dibdib niya,  bigla siyang nagtaka kaya napahawak siya dito nang may mahawakan siyang malaking kamay kaya nagulat siya saka siya napatingin sa gilid at ang gwapong mukha ni cohan ang nakita niya,  napatulala siya at paulit ulit na pumikit,  pilit niyang buksan ang bibig niya pero parang hindi niya kaya,  napatingin sa lugar pero hindi niya makilala ito,  napatingin ulit siya sa bata saka kay cohan,  dahan dahan niyang iginalaw ang kamay niya saka inabot ang pensge ni cohan, 

Naguguluhan siya at napapikit na para bang may pilit inaalala, napatingin siya sa bata saka niya ito hinaplos kaya dahan dahan siyang umupo habang hawak ang bata, saka naman ito nag make sounds at dahil biglang nag down ang hospital gown niya ay nahanap nang bata ang dibdib niya at agad itong sinipsip kaya napanganga siya sa sakit at napahawak sa kamay ni cohan. 

Pilit niyang ilayo ang bibig nang bata dahil sa sakit na parang hinuhukay nang bata ang lamang loob niya sa kakasipsip nito pero nang makita niyang porsigido itong sumipsip sa susu niya ay pinabayaan niya ito,  nakatitig lang siya dito,  hinaplos niya ang pensge nang bata at ngumiti ito kaya biglang lumambot ang puso niya,  dahan dahan siyang tumayo pero nang makatayo siya ay bigla siyang napaupo kaya nagulat siya.

At dahil wala pa siyang lakas ay nakaupo lang siyang nakatitig sa bata at hinaplos haplos niya ang buhok nito hanggang sa malimpungatan si cohan nang may pilit siyang kinapa kapa ngunit wala siyang makapa bigla siyang napaupo at hinanap si Bethany pero nagulat siya nang makita ang likod ni Bethany at hawak ang anak nila,  biglang nangilid ang luha niya at napatayo siya hanggang sa makita niyang nakangiti si Bethany na nakatingin sa anak nila kaya sa saya niya agad niya itong niyakap kaya nagulat si Bethany.