Жунхён : намайг яагаад ингээд байна гэж бодож байна???
Би хариу түүнрүү том нүдэлсээр харж байлаа. Юу хэлж ярих гээд яах гээд байгаа нь үл мэдэгдэх энэ залуу. Гэхдээ арай? Гэсэн байж боломгүй бодол ч тэр ороод ирэх нь тэр. Ахх за больдоо...
Гаранд минь утас чичирсээр харин би И Жунхён гэгч залууруу том нүдэлсээр ахин ямар нэгэн үг дуугарахыг нь хүлээсэн аятай нөгөө талаар хаалганаасаа холдохыг нь харсаар зогсож байлаа.
Жунхён нүдээ анин санаа алдснаа эргэн надруу харан цаашлаад тэр хажуу тийш болон хаалгаа таглаж зогсохоо болих нь тэр : явдаа
Би ч тайван гэгч нь хажуугаар нь зөрөн нэг алхасанаа эргэн Жунхёнруу ухасхийн муухай харан түүний хөл рүү нь өшиглөөд авлаа : эйшшш
Жунхён доошоо атийн хөлөө барин дуу алдсаар : ааааахххх...аххххх "надруу ярвайсаар харж ядах"
Би : ҮХМЭЭР БАЙНА УУ? ЦЦ... "дээрээс нь доош энэ хачин амьтныг дээ гэсэн байртай муухай харлаа"
Хүнийг өрөөндөө дагуулж ирчихээд гэрийнхээ даалгаварыг хүртэл хий гэж өгөн дараа нь бүр яалаа яалаа гэнэ ээ. Хачин эргүүлж тойруулж яриад л ёстой нэг.
Жунхён арай ч хийн нуруугаа тэнийлгэн босож ирсээр : ЯАА
Би : ЮУУ?
Жунхён : чи ё-ёстой... "ийш тийш харсаар" аа хэлэх үг олдохгү—
Би : чвв... "шуудхан хаалгыг нь татан өрөөнөөс нь гарж орхилоо"
Жунхён ардаас амандаа үгэлсээр : эмэгтэй юм байж...аххх хөл хөл... "хөлөө барих"
Би ч дээшээ өөрийнхөө өрөөлүү явж байхдаа Сэхүнрүү эргэн залгалаа...
Сэхүн утсаа авсаар : аа энэ эмэгтэй утсаа авахгүй үнэд орж байгааг нь хараачээ
Би инээсээр : чвв...сайн харьсан уу?
Сэхүн санаашран дуу алдсаар : аххх...ийм уйтгартай шөнө гэж байдаг юм байжээ
Би : хүн тамлаад л
Сэхүн юу ч болоогүй мэт: юу би яасан юм?
Би : ганцаараа байх хэцүү нтр гээд л, тэгсэнээ одоо хирнэ уйтгартай шөнө ч гэх шиг. Ингэхээр чинь миний санаа зовоод очно гэж бодоо юу хаха Сэхүн : хааа!! Юун дэврүүн бодол вэ
Би : больдоо булзайруулаад л. Чвв
Сэхүн : чи үнэхээр надад санаа зовохгүй байна уу Би санаа алдсаар : санаа зоволгүй дээ "өрөөнийхөө гадаа ирэн хаалгаа онгойлгон орлоо"
Сэхүн : юу вэ
Би : юу?
Сэхүн : чи дөнгөж сая өрөөндөө орж ирж байгаа юм уу?
"ахххх О.О бурхан минь...ер нь л урт удаан жил баригдсан энэ оюутны байр хичнээн жил бүр засвар хийдэг ч гэлээ, энэ удаагийн орсон өрөө минь хаалга нь нээж хаагдахдаа их чархардаг юм л даа. Дээрээс нь энэ чимээгүй корридорт түлхүүрээ сажигнуулан дуугарагасаар хаалгаа нээтэл хаалга нь ч тэр дуугаран түүнд утасны цаанаас хангалттай сонсогдоод авчихаж... "
Би : ....
Сэхүн : алхаад л, тэгээд сая—
Би : яа чи чөтгөр юм уу хаашаа юм? яахлээрээ наад чих чинь энд болж байгаа юмыг тэгтлээ сайн сонсдог байна аа? "цүнхээ сандал дээр тавин орон дээрээ лагхийтэл суулаа"
Сэхүн : өөөхөө хараад байгаарай. Намайг явуулчихаад—
Би : анияа. Таньдаг оюутан харин жаахан тус хүргээдэх гээд л...
Сэхүн : эрэгтэй юм уу? эмэгтэй юм уу?
Би : умм.. эрэгтэй
Сэхүн : уммм... "чимээгүй болох"
Би : чввв...юу бодоод байгаа юм? дуугаа хураагаад л
Сэхүн : ани...амардаа.
Би : үнэхээр зүгээр юм уу?
Сэхүн : юууу "залхасан байртай хэлэх"
Би : ани чи чинь ганцаараа яасан яасан юм гээд л—
Сэхүн : тэгээд чи ирэхгүй юм уу?
Би : им?
Сэхүн : бод доо
Би : очилгүй дээ. "өөрийн мэдэлгүй л амнаас урсаад гарчихлаа"
Сэхүн : юу? "зөв сонссон эсэхдээ эргэлзэх аятай дуугарлаа"
Би : маргааш байрнаас гарах тал дээр уулзаад тэгээд л... "дуугаа намсгасаар" чи ирж ав
Сэхүн инээд алдсаар : ингэнэ гэж мэдсэн юм аа эегүүү
Би : эегүүү баярлаад үхэх нь үү
Сэхүн : тиймээ, үхэх нь хаха
Би : чвв хха амардаа. Маргааш ярия
Сэхүн : ойлголоо. Сайхан амраарай хайрт минь Би : ммм сайхан амраарай У Сэхүн
Сэхүн : түрүүлээд тасал даа
Би : мм... "утсаа таслах"
Түүнд очно гээд хэлчихсэн дотор нэг л сайхан онгойгоод явчих чинь. Аххх сайхан байна. Одоо түүнээсээ холдохгүй дандаа хамт байна гэхээр л...авввв....
