Лухан : бодоод үз л дээ. Чиний мэдэх залуу...У Сэхүн... "инээмсгэлэх"
Би Луханы нүдрүү ээлжлэн ширтсээр хэсэгхэн чимээгүй зогслоо. Миний мэдэх залуу гэж үү? Сэхүн үү? Үнэндээ хүн гэдэг амьтан өөрийгөө ч бүрэн дүүрэн таньж мэдэхэд их бага хэмжээний цаг хэрэгтэй байдаг юм гэнэ лээ, харамсалтайгаар мэдэж чадахгүй хоцорч үлдэх нь ч бий . Түүнийгээ би яаж нэг нэгэнгүй мэдэх билээ дээ, бидний хамт байсан цаг хугацаа ч тэр...Гэлээ гээд зүгээр л өнөөг хүртэл хамт явж ирээд тэр залууг хэр мэддэг болсон юм шиг байна...энэ нөхцөл байдалд чиний л мэдэх, чиний ийм л хүн шүү дээ гээд дүгнэх залуу яах юм шиг байна гэж үү...
Умм...Тиймээ тэр хэлсэндээ хүрдэг, ямагт л эргээд ирдэг, нэг үгээр хэлье күүл тийм биз дээ...
Гэвч эдгээрийг тунгаах атлаа сэдвээсээ далийх гэж оролдох мэт Луханаас асууж гарлаа...
Би түүнрүү хөмсгөө зангидан харсаар : чи хэзээ мэдсэн юм?
Лухан ч нөхцөл байдалд тэс ондоо зүйл асуусанд нэг ярвайснаа болин : яа одоо тэр чухал юм уу?
би түрүүн юу гэж асуусан—
Би төв царайлсаар туржигнуулж гарлаа : ЯАХЛЭЭРЭЭ ЧУХАЛ БИШ БАЙДАГ ЮМ!!! Ганц сайн найз минь байж бүгдийг мэдсэн хирнэ өнгөрсөн хугацаанд нууж бас болоогүй ээ гэнэт гарж ирээд л зөвлөж гэнэ дээ, хэрвээ би өнөөдөр санаандгүй байдлаар залуусын яриаг олж сонсоогүй бол яах байсныг чи өарбораоорхолр—
Тэр ярьж дуусгаагүй байхад гараа аман дээр минь тавин тагласаар ярвайн : би ч бас өнөөдөр мэдсээн. Залуустай түрүүхэн уулзаад мэдэж байхад чи ёстой нэг эүү бүүүүр ёстой нэг... "дээрээс минь доош энийг дээ гэсээр ярвайж ирэн харж байлаа"
Би ч гарыг нь түлхэн өөрөөсөө холдуулсаар хоолойгоо засан : тийм үү
Лухан ийш тийш харан амандаа үглэсээр : надад ч тэр хэлээгүйг бодоход...ядахнаа надад хэлж болно доо. "тэгснээ надруу харан" чи ч яахав хаа!
Би : чвв "үл тоосон шинжтэй харах"
Лухан толгойн дээр минь гараа тавин : тиймээ энэ л байхгүй юу!!
Би том нүдлэн хачин харсаар : юууу?
Лухан нэг нэгэнгүй харснаа : чи өмнө нь ийм л байсан. Ярьж хэлсэн үгийг үгүйсгэж, тоосон ч шинжгүй, хөмсгөө зангидаж ирээд л үгээр иддэг байсныг нь яана!
Би сулхан дуугарсаар : о-одоо яа..яачихсан гэх гээд байгаа юм?
Лухан гараа аван зөөлөн инээмсгэлсээр : эмэгтэй хүн хайртай учирахаар угаасаа ингэж амархан гунирхаж, гутарч, эмзэрхэглэж, уйлж, дуулдаг. Ганц ч чи биш дээ
Би : би чамд сул дорой болсон харагдаж байна уу? Лухан : ани...гэхдээ...
Би : гэхдээ юу гэж?
Лухан : хүчтэй байгаарай л гэж. Өөртөө аливааг хүндээр тусгаж авах хэрэггүй дээ. Тэгээд л байх юм бол чи стрессны үүр уурхай болж гүйцнэ ойлгож байна уу? дараа нь өвчин болж хувирна гээд л...
Би : зарим зүйлсийн хажуугаар зүгээр л зөрөөд гар, заримынх нь хажуугаар зөрж гарахдаа хараад л өнгөр, харин хараад хангалтгүй бол зогсоод бүр ч няхуур хар гэж байгаа юм биз дээ
Лухан ч дуу шуу болон инээмсгэлсээр : ЯГ ТИЙМ!!! "үсийг минь арзайлгасаар" киаххххх аргагүй л ухаантай—
Би ч холдсоор Луханруу хөмсгөө зангидан харсаар : чии...үхмээр байна уу?
Лухан ч нэг алхам арагшлан зогсон инээсээр : зайрмаг идэцгээх үү? одоо ч янзтай даа төсөөл дөө "нүдээ аниад л тэр төсөөлж байгаа бололтой" ингэж хазахад хоолойруу минь гулсаж ороод л...Тэр яахлээрээ ингэтлээ хүний хорхой хүргэмээр ...
Би ч шүлсээ залгилан эргэж харан алхасаар : дагаад яв. Яахав эгч нь энэ удаад авч өгье
Лухан ардаас дуу шуу болон гүйсээр : яаа нээрээ юу? Хэсү нүүна жжан!!! "мөрөөр тэврэх"
Би ч Луханруу харан инээсээр : ёстой нэг...нүүүнааа?
Лухан инээмсгэлсээр : яасан нүүна гэж дуудуулах сайхан байна уу? залуус убба гэж дуудуулах дуртай байдаг шиг—
Би : больж үздээ инээдтэй юм нүүна гэнэ шив Лухан : чвв хаха
Би : би чамайг убба гэж нэг дуудаад үзэх үү? тэгтлээ дуртай юм бол—
Лухан худлаа огих мэт ярвайсаар : яаяа чи бишээ. Үнэхээр чи биш. Өөр хөөрхөн охиноор—
Би ч Луханы гэдэсрүү хатгасаар : яа юуу, юу гэдэг гэнэ ээ
Лухан инээсээр : хахахаха
