KİMSİN SEN?

Arkadaşlar ilk hikayemi yazıyorum okur, oylar ve yorum yaparsanız çok sevinirim :) Kapak çin Görkay'a teşekkürler :)

''İçerde olduğunu biliyorum.Ben kırmadan önce aç şu lanet olası kapıyı! Hey kime diyorum! 3 ay oldu tam 3 ay! Hala kirayı ödemedin. Ya kirayı öde ya da defolup git evimden.''

Kapıya attığı her yumrukta kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu.Ev sahibim her ayın başında kapıya dayanırdı. Önceleri kirayı ödemek bu kadar zor olmuyordu ancak 3 aydır doğru düzgün bir işte çalışamamıştım. Hem okuyup hem çalışmak, kendi ayakları üzerinde durmak 19 yaşındaki bir kız için oldukça zordu.Bu yüzden okulumu dondurmak zorunda kaldım.Şimdi sadece çalışmalıydım.

Ben kapının önüne diz çökmüş bir vaziyette otururken sesler yükselmeye başladı.Apartmanı başıma yıkmayı mı planlıyordu?

''Lanet olsun sana çık diyorum, polise haber vermeden önce çık dışarı yoksa geceyi karakolda geçirirsin!''

Polise gerçekten haber verir miydi? Bu kaçıktan her şey beklenirdi.En iyisi çıkıp olacaklarla yüzleşmek diye düşündüm ve kapının koluna tutunarak ayağa kalktım.Derin bir nefes aldım ve kapının kilidini çevirdim.Ellerimin titremesine hakim olmaya çalışarak kapıyı açtım.

''Sonunda açtın.Paramı istiyorum.Şimdi, hemen!''

Bağırışları ve öldürücü bakışları sinirimi daha da bozuyordu.Şuan paraya o kadar ihtiyacım vardı ki.Kendimi toparlayıp sesimin titrek çıkmamasına dikkat ederek konuşmaya başladım.

''Bakın şuan gerçekten hiç param yok. Kazandığım ancak evin masraflarına ve okul ihtiyaçlarına yetiyor.Şimdi okulumuda dondurmak zorunda kaldım.Bana biraz zaman verirseniz ek iş bulacağım en kısa zamanda. Yalvarırım...''

Kendime ne kadar engel olmaya çalışsamda sesim ağlamaklı çıkıyordu.Birine yalvarmaktan nefret ediyorum,bana bu hayatı yaşatanlardan nefret ediyorum.

Başımı kaldırdığımda gözlerini gözlerime dikmiş bana sinirli bir şekilde bakıyordu.

''Zaten sana yeterince süre tanıdım ve biliyor msuun ne durumda olduğun umrumda bile değil! 3 ay yetmedi mi?Daha fazla yüzsüzlük mü yapacaksın?''

''Sadece 1 hafta daha veremez misiniz? Eğer 1 hafta içinde ödemezsem söz veriyorum istediğinizi yapabilirsiniz.''

Ne yapıyorum ben? Korkudan ne dediğimin farkında bile değildim ama şuan için tek ihtiyacım biraz daha zamandı, bir şekilde halledecektim.

Kızgın gözlerle beni süzerken birden;

''Sadece 1 haftan var eğer 1 hafta içinde para elimde olmazsa sana yapacaklarımdan sorumlu değilim!'' dedi sinirli bir şekilde ve defolup gitti.

Bağırışları tüm apartmanı inletmişti neredeyse.Birkaç meraklı komşunun bağırışlarını üzerimde hissetmemle kapıyı yüzlerine kapatmam bir oldu.Bütün apartmana rezil olmuştum.Gözyaşlarımı tutamayarak salona doğru ilerledim.Kanepeye oturup yastığa sarıldım.Sehpanın üzerinde duran siyah çerçeve gözüme takıldı.Elime alıp incelemeye başladım.Aile fotoğrafımızdı.Annemin ve babamın gözlerindeki mutluluğu görünce onları ne kadar özlediğimi hissettim.

Ne kadar olmuştu? 3 yıl?