A Wish -GESTOPT-

Wish Two

POV Emily

Ik word om 2 uur wakker met barstende koppijn. Ik loop nog half slapend naar de badkamer en was mijn gezicht. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik wallen onder mijn ogen heb. Met een zucht loop ik weer terug naar mijn kamer. Wat was er allemaal gister gebeurd, dat ik zo'n pijn heb? Ik kan niet goed nadenken en besluit maar te ontbijten. "George, wanneer komen de jongens op tv?" Hij kijkt me raar aan alsof hij een geest ziet. "Wie? Ken jij jongens die op tv komen? Dat heb je mij nooit verteld? Ik wil nu alles weten Emily!" "One Direction natuurlijk, jij word ook snel oud," rol ik met mijn ogen. "Ik zweer het, ik heb geen idee waar je het over hebt," hij lijkt het echt te menen maar dat is onmogelijk. "Laat maar, ik zoek het zelf wel weer uit."

Als ik klaar ben met mijn ontbijt, loop ik weer terug naar mijn kamer. Ik kleed me om en pak mijn mobiel. Ik klik op mijn 'contacten' en zoek Niall. Ook al ben ik down dat Niall niet kon komt, toch zou ik hem steunen voor zo'n belangrijk moment als dit. Ik besluit hem een bericht te gaan sturen maar ik zou niet weten wat ik erin moet gaan schrijven. 'Hoi Niall, je hebt me enorm gekwetst en ik heb vreselijk hard gehuild gister om je, op mijn verjaardag nog wel maar ik wens je succes met je optreden ciao.' Ik zie wel wat ik typ, eerst zijn nummer vinden. Ik kijk verbaasd naar mijn telefoon. Heb ik Niall's nummer verwijderd? Ik weet 101% dat ik dat niet heb gedaan.

Ik denk even na. Het zal toch niet.. Ik loop snel naar mijn laptop en google 'One Direction.' Niks over een band. Maar.. Wel over hun apart? Harry is een directeur van een heel belangrijk bedrijf. Niall werkt in de Horeca, Zayn is een model, Liam is een professionele boxer en Louis die is een schilder geworden zonder succes en woont op zijn zolder. Mijn gesprek met Niall van gister. Ik klik snel op mijn berichten. Weg. Alles weg. "Oké Emily, even nadenken."

Ik moet even alles op een rijtje zetten. Gister was mijn verjaardag, George was weg, Niall feliciteerde mij, Niall had het afzeggen, het was helder, ik deed een wens. Wacht wat? Is dat echt mogelijk. Het lijkt net alsof ik een fanfiction leef. Dat alles wat ik doe, denk of zeg, iedereen het mee kan zien of lezen. Maar je ziet altijd, als er iets veranderd is, veranderd ook iets in je leven. Wat nooit had bestaan of zoiets.

Misschien is dit een droom, ik word zo wakker heb wallen onder mijn ogen, word niet als gek verklaard, George word niet dement en iedereen is gelukkig en heeft een happy end. Oké even water over mij heen gooien, ik word dan wakker en dan komt alles weer goed. Ik pak wat water uit de kraan en gooi het over mij heen. Nope, het heeft niet gewerkt, en ik ben nat. Ik droog me met een handdoek af.

"Lekker bezig Emily." Ik praat tegen mijzelf, ik lijk wel een gek. Wat kan ik doen? Maar misschien is deze verandering wel goed? Hoe kon dit gebeuren? Ik wens al jaren voor een pony maar krijg ik die? Nee hoor, en ik wens één keer dat One Direction niet heeft bestaan en die komt dan gelijk uit? Dit zijn een paar vragen die door mijn hoofd spoken maar het belangrijkste is deze vraag. "Kan iemand me zeggen wat hier gebeurd?"

"Ja, dat kan ik wel doen. Ga daarvoor zitten want het is een lang verhaal." Ik draai me om en schrik. "Wie of wat ben jij?"

-------------

Sorry dat dit niet het langste hoofdstuk van de wereld is maar ik doe serieus bij elk hoofdstuk (ook al is dit mijn tweede hoofdstuk) mijn best. Bedank @harryhistaco even omdat ik door haar update. En ze is btw maandag jarig dus willen jullie dan een lief berichtje posten? Trouwens mijn cadeau op wattpad is een update op maandag.

Vote / Comment / Fan / Share please :)

i love u all, don't forget. You're not alone.

xx