Korku Okulu 2 • 1.Bölüm • Geçmişin İzleri

20.4K 383 440
                                    

Mayıs 2018
Buraya kitaba başladığınız tarihi yazabilirsiniz!

Aylar Aylar Sonra...

Sizce bir insanın başına ne tür kötü olaylar gelir ? Hırsızlığa uğramak ? İstediğini elde edememek ? Başarısız olmak ?

En kötüsü hayata yeniden tutunmak. O yüzden vardır şu söz ; "Küllerinden yeniden doğmak!"

Hayata dair tüm umudunuzu yitirmişken o hayata yeniden tutunma çabası...

Aylarımı o dört duvar arasında geçirdim. İlaçlar, ilaçlar ve daha fazla ilaçlarla.. Kimsesiz bir durumda yıllarca tek başıma kendi benliğimde yaşadım.

Evet, sonunda yaşama tutunma çabam sonucunu verdi. İyileştim, eskisinden daha iyiyim artık.

Bu hayatta sadece iki arkadaşım kaldı. Aylardır birbirimizden habersiz bir şekilde günlerimizi geçirdik. En kötüsü de hepimiz perişan hâldeydik.
.
.
.

İçime o temiz havayı çektim. Bu tımarhaneden çıkarken içim büyük nefret ve aynı zamanda büyük sevinç doluydu. Son kez arkamı dönüp baktım bir daha dönmemek üzere...

Eski evimdeki komşulardan Tülin'in yeni evinin adresini öğrendim.

Adrese gittiğimde kendi hâlinde güzel ve huzurlu bir ev karşıma çıktı. Bahçesindeki balkona baktığımda bir adam gördüm. Hemen arkasından Tülin oraya gelip adama öpücük kondurdu.

Karnı fazlasıyla şişmişti. Anlaşılan hapiste kaldığı bir yılın ardından hemen evlenip, hamile kalmıştı. Geçmişi tamamen silmiş görünüyordu.

Ben o hastanede tedavi görürken bir kez bile ziyaretime gelmedi. Beni ve Efsun'u bu kadar çabuk hayatından çıkaracağını beklemezdim.

Vakit hızlıca akıp giderken hatıra olarak kalan tek şeyi, babamın evinide sattım.

Oradan gelen para ile daha küçük daha ucuz bir ev aldım. İşsiz olduğum için köşede bir miktar para kalsın istedim. Eski evimdeki eşyaları da buraya koyunca eşya derdinden de kurtuldum.

Eski yaşantıma adım adım yaklaşıyordum. Geçmişin izleri hâla dursa bile onları yenebileceğimi biliyordum.

Önümdeki ahşap masada çalan telefonumun çalmasıyla telefona doğru yöneldim. Numara kayıtlı olmadığından ilk başta tedirgin olsam da sonunda açtım telefonu.

"Alo ?"

"Selin, çıkmışsın hastaneden kardeşim."

"Pardon tanıyamadım."

"Ben Efsun!"

"Efsun! S-sen nereden biliyorsun ?"

"Gardiyanlara senin hakkında bilgi almalarını rica etmiştim, beni kırmayıp söylediler."

"Sen nasılsın ?"

"Benim nasıl olduğumu boşver. Sana mükemmel bir haberim var."

"Neymiş o ?"

"İyi hâl indirimi uygulandı, yarın tahliye oluyorum."

"Desene özgürlüğe birlikte veda edip birlikte kavuştuk."

Korku Okulu 2Where stories live. Discover now