Ms. Manyak and the "hold upper" kuno

Epilogue

Prishia POV

Nakangiti ako habang nakatanaw sa mga bulaklak dito sa Garden,  tatlong taon na pala ang nakakalipas nang ikasal kami.

"Daddy Riel, " napatingin naman ako sa anak ko na si Lukas, ng tinawag niya si Riel,  nakita ko ang lalaking ito na nakangiteng kumakaway sa akin nilapitan ko naman siya at saka ngumite.

"Nadito ka na pala, " saad ko at saka niyapos siya whahahhahaahha ang laki pa rin talaga ng katawan niya.

"Hoy,! Tama na yan, " sabay higit sa akin nito ni Arquen. Humarap naman ako't natawa sa pagmumuka niya, magkasalubong na kilay tapos nakapameywang pa hahaha.

"Ikaw lang kaya love ko, " turan ko saka kindat sa kanya. Natawa na lang ako ng nakita ko siyang ngumiti.

"patingin ulit ako mamaya haaaa, " turan ko habang nagtataas baba ang kilay ko.  Oo,  may karapatan na akong manyakin, silipan, at halik halikan si Arquen dahil asawa ko na tong yummy na ito. Narining ko nalang na natawa si Riel sa sinabi ko.

"papa, look ohhh, bigay sa akin ni Daddy Riel, " turan ng anak ko,  hindi ko rin alam kung bakit daddy ang tawag niya kay Riel ih,  siguro yun ay dahil madalas dumalaw dito si Riel at magdala din ng panregalo dito at ninong nga rin pala ni Lucas to si Riel.

"MAMI! " tawag sa akin ni Lucas kaya napatingin ako sa direksyon niya, dumating na pala sila. Pumunta ako sa pwesto nila at niyapos sila.

"Hi! Ate Prishia" ngiting saad sa akin ni nana. Si nana yung batang nakita ko non sa Amusement Park, yung nawawala, kapatid pala siya ni Arquen, maliit talaga ang mundo. Ngumiti din ako at yumapos sa mama ni Arquen, mana sa akin mamà ni Arquen diyosa din whahahahaha.

So kaya sila pumunta dito para makita nila yung pang mamanyak ko kay Arquen whahaha pero chos lang yon, nandito sila kasi gusto raw nilang makita si Lucas at syempre may onting salo salo rin. Napalingon ako ng may kumakagat aa laylayan ng dress ko kaya binuhat ko ito.

"Gutom ka na ba, abs abs?" Tanong ko rito. Nagpaalam muna ako kay mama at pumunta sa pakainan ni Abs abs.

Ang saya saya ng araw na ito at buti na lang ay hindi maulan kahit na medyo makulimlim nang umaga.

Nandito na kami sa kwarto ni Arquen at nakahiga.

"Wahhhhhhhhh isa paaaa!" Tumingin naman siya sa akin na magkasalubong ang dalawang kilay.

"I am freaking tired, Prishia." Nakahawak sa ulo na saad niya. Ngumuso naman ako habang naka cross arm na. Ang arte arte niya, kapag siya nangungulbit diyan.

"ARQUEEENNN!" Sigaw ko habang nakayuko.

"What?" Nakita ko naman na nagbago bigla ang reaction niya. Bigla niya kong hinigit at saka niyapos. Ayiehhhhh kilig na ba ako? Whahahaha

"Sige na nga" bulong niya. Napangiti ako ng malaki at saka itinulak siya pahiga.

"Huy bilisan mo na" nagmamadaling tugon ko. Umupo siya at saka tumalikod sa akin.

Kinulbit ko siya.

"3" tugon niya, pero napangiti ako at saka siya niyapos.

"I love you too" bulong kong saad.

"I love you more, Priahia D. Maano na naano ko na" tatawa tawa niyang saad. Kinikilig ang you know ko whahaha wag kayong ano diyan puso yon puso hahaha.

"Mami!" Nanlaki ang mata ko at napatalikod ng may tumawag sa akin.

"Yes, baby, the matter is what?" Taas noong tanong ko sa kanya. Napakamot naman siya sa ulo, hayyyy parehas na parehas talaga sila ng daddy niya. Nakita ko naman tinaas niya yung itim na payong. Napakunot naman ang noo ko't lumapit dito.

"Bakit na sa iyo yan?" Nakakunot noong tanong ko habang kinuha kay Lucas ang payong na kulay itim.

"Nasa iyo pa pala iyan?" Napatingin naman ako kay Arquen at ngumuso sa kanya.

"Oo, bigay to ng taong nagmalasakit sa akin, kaya pinangalagaan ko talaga to at malay mo makita ko yung taong nagbigay sa akin nito edi maibabalik ko sa kanya." Turan ko, napailing naman ako dahil hindi ko rin pala makikilala ang taong nagbigay aa akin nito.

"Thank you for taking care of it," napataas naman ang kilay ko ng kinuha ito ni Arquen at ngumiti.

"Kukunin ko na to," saad niya pa, bumilis ang tibok ng puso ko't nanginit ang mukha ko.

"A-anong ibig mong sabihin?" Nauutal kong tanong. Ngumiti naman siya sa akin.

"Hindi ko kasi kayang makita ang mahal ko na nasasaktan na nga tapos magkakasakit pa ng dahil sa lintik na upan na yon." Napatayo ako't bigla ko siyang niyapos.

"Wahhhhhhhh mahal na mahal talaga kita, Arquen." Saad ko habang nakayapos pa rin sa kanya. Ang lakas lakas ng tibok ng puso ko.

"I will go out na nga at mag peplay na lang," napatanggal naman ang pagkakayapos ko kay Arquen at napatawa.

"Kahit gaano kahirap pa ang mga pagsubok na ating pagdaanan hinding hindi na kita iiwan pa, Prishia." Saad ni Arquen, ngumiti ako sa kanya at tumango tango.

We will fight together.  Napahanga ako sa english ko omo omo nag wro wrong grammar na rin ako, nahawaan na ako ngayon ng virus. Wahhhhh!