Zawgyi
"ဘယ္မွာလဲ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတယ္ဆိုတ့ဲေကာင္"
"Han Hyung..စိတ္ထိန္း စိတ္ထိန္း..."
"ဒင္းကိုငါက မယူဘူးလို႔ ျငင္းလိုက္တာလဲ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘြဲ႔ေလးရတ့ဲအထိေစာင့္ပါဆိုတာကို ဒီေလာက္ထိ ေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ရေအာင္ ငါက ဘယ္လင္ကိုသြားယူမယ္လို႔ေျပာလိုက္လို႔လဲ။"
ေဆး႐ုံက ဆင္းလာၿပီး အတူမေနေသးဘူး ျငင္းလိုက္လို႔ အရက္ဆိုင္သြားသတ့ဲ။ ဒီက မယူႏိုင္ေသးဘူး ေျပာလိုက္တာလဲ မဟုတ္။ အရင္စိတ္မ်ိဳးဆို ျငင္းခ်င္ေသးေပမ့ဲ Sehun ေျပာသလို တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဆိုေသာ အေတြးေတြက ညီအစ္ကိုအခ်စ္ထက္ ေက်ာ္သလား Luhan မေျပာတတ္။ သဝန္တိုတာေတြ ဘာေတြနဲ႔ ကေလးဆန္ဆန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးမ်ားနဲ႔ အခ်စ္လား ေမတၱာလားလဲ မဆန္းစစ္ခ်င္ေတာ့။ သူ႔ကို Sehunnie ကခ်စ္သည္။ သူကလဲ Sehunnie ကိုခ်စ္သည္။ ဒါဆိုၿပီးၿပီပဲ မဟုတ္လား။ ထပ္တိုးၿပီးစဥ္းစားရမွာမ်ိဳးကိုသူမုန္းပါသည္။ ခ်စ္ျခင္းကင္းေသာ ေမတၱာနဲ႔ပဲ ျမတ္ႏိုးလို႔မရႏိုင္ဘူးတ့ဲလား။
တ႐ွဴး႐ွဴးျဖစ္ေနေသာ Luhan Hyung ကိုၾကည့္ကာ Kai ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရယ္ခ်င္လာသည္။ ေဆးထိုးၿပီးပို႔ေပးလိုက္ေသာ ဓာတ္ပုံေတြေၾကာင့္ နာရီပိုင္းေတာင္မၾကာလိုက္ ခ်က္ခ်င္း club သို႔ေရာက္ခ်လာသည္။
"ကြၽန္ေတာ္အျပင္မွာပဲေစာင့္မယ္ေနာ္"
ငါ့လက္က ကြၽတ္ ႁဗြတ္!
နီနီရဲရဲ ကိုယ္က်ပ္ဝတ္စုံနဲ႔မိန္းကေလးကိုၾကည့္ကာ Luhan ႏႈတ္ခမ္းေတြ တင္းတင္းေစ့ပိတ္သြားသည္။ စားပြဲေပၚ ေခါင္းေမွာက္ၿပီး ပုလင္းေထာင္ေနေသာ က်က္သေရတုံးေကာင္။
"မေသေသးရင္ ထစမ္း ><"
"ဖုန္း"
"အ...ဘယ္ေကာင္လဲ ကြ..နာဒယ္"
"ဖုန္း..ဖုန္း...ထစမ္း...အရက္သမား"
ေက်ာျပင္ႀကီးကိုတဗုန္းဗုန္းထုကာ အတင္းလႈပ္ႏိႈးေနေတာ့ ေဘးကေကာင္မေလးက သေဘာမက်ဟန္ ႏႈတ္ခမ္း ခပ္စူစူ။
"ဒီက အစ္ကို...."
"မင္းသြားလိုက္ေတာ့.."
"သူက ကြၽန္မကိုငွါးထားတာ"
YOU ARE READING
Shuu!(COMPLETED)
Fanfiction#SeLu #HunHan ဘယ္ဘုရားမွအယုံအၾကည္မ႐ွိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကမ႓ာရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုးကြယ္တ့ဲ ဘုရားသခင္မို႔ ။ ဘယ်ဘုရားမှအယုံအကြည်မရှိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကျွန်တော့်ကမ္ဘာရဲ့ ကျွန်တော့်ကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားသခင်မို့ ။
