11

8.8K 1K 99
                                    

Zawgyi


အခန္းထဲမွာ ပတ္ခ်ာလွည့္ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနသည့္အ႐ူးတစ္ေကာင္.....

အျပာရင့္ေရာင္ ေခါင္းစြပ္အေႏြးထည္က ေသးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုႀကီးလာေအာင္မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တာမို႔ ပါးလ်လ်ခႏၶာကိုယ္မွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္က်က်။

"Oh.....Sehunnie....."

အား..........မဟုတ္ဖူး..မဟုတ္ဖူး...ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ။

ေယာင္ရမ္းမိေသာ နာမည္ေၾကာင့္ လက္သည္းကိုတိတိကိုက္ေနမိရာကေန ပူထူေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚ အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ထိေတြ႔မိေတာ့ ၾကက္သီးေတြျဖန္းကနဲ။

ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ...တစ္ညေနတည္းနဲ႔။

ေပါက္ထြက္မတတ္ခုန္ေနေသာ ရင္ဘတ္ႀကီးေၾကာင့္ လက္ႏွင့္အသာဖိကာ ေျခာက္ကပ္ေနေသာလည္ေခ်ာင္းကိုသက္သာလိုသက္သာျငား တံေတြးအႀကိမ္ႀကိမ္ၿမိဳခ်မိသည္။

လက္ႏွစ္ဖက္ကို တုန္တုန္ရီရီပြတ္သပ္ခါကာ...လက္ေမာင္းေတြကိုပါဘယ္ျပန္ညာျပန္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေခ်ေနမိသည္။ သူ႔ပုံစံက ႐ူးခါနီးလူတစ္ေယာက္နဲ႔မ်ားတူေနၿပီလား။

အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ကလဲ ကမ႓ာပ်က္မတတ္ျဖစ္ေနသလို...တစ္ေယာက္ကလဲ ဖြင့္မလာသည့္တံခါးကိုအခန္းအျပင္ကေန တဒုန္း ဒုန္းထုရင္း ဆြဲလြဲရမ္းခါေနသည္။

"ကိုကို႔.....တံခါးဖြင့္ဗ်ာ...."

စာၾကည့္တိုက္ေန..အိမ္အထိ ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာသလဲ Luhan မသိလိုက္။ ေတာက္ေလ်ာက္ပါလာေသာ Oh Sehunnie ကို ဘာလို႔အခန္းထဲ ဝင္ခြင့္မေပးခ်င္တာမွန္းလဲ Luhan စဥ္းစားမရ။

"Oh Sehunnie.. ဘာျဖစ္တာလဲသား"

"ဗ်ာ...ကိုကို...စိတ္ေကာက္သြားလို႔...."

အျပင္ထြက္ခါနီး ပုံစံႏွင့္ မားက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုပုံစံေျပာင္းကိုင္ကာ အထဲက ေသာ့ေတြကိုထုတ္ေနသည္။

"ဘာသြားစျပန္တာလဲ..မားကိုေျပာ.....တကယ္ပဲ ကေလးေတြလဲ မဟုတ္ေတာ့ပဲနဲ႔။"

"နမ္းလိုက္လို႔.."

"အင္..."

ေသာ့ေလးတန္းလန္းႏွင့္ မားကို သြားၿဖီးကာမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပၿပီး...ေသာ့တြဲကိုလက္ေျပာင္းယူရသည္။

Shuu!(COMPLETED)Where stories live. Discover now