Dövüşçü Melez (TAMAMLANDI)

bölüm on iki

Keyifli okumalar yorum ve vote yapmayı unutmayın.

Multi:hayal

*****

~Umut'tan~

En son hastanede geçmiş olsun dedikten sonra sadece spor salonunda konuşmuştuk. Tabi ona da konuşmak denirse.

Hayalin babam tarafından kaçırıldığını öğrendiğim gün hayale gerçekten değer verdiğimi anladım. onu hastaneye getirene kadar çok korkmuştum.

Ben...

Ben ona birşey olmasını istemiyordum.

O günden beri hayal'i izliyorum ve düşünüyorum, ona karşı neden böyle olduğumu.

Ben, ergen ergen 'bu histe ne böyle? Ona karşı neden hassasım?' diye düşünerek beynimi kemirmem.

Hislerime anlam vermek benim için çok kolaydı. Ben.

Ben ... ona aşıktım. Hemde deliler gibi. Çok seviyordum. Ama ne olursa olsun onu benim babam hastanelik etti.

Benim kanımdan birinin bunu yaptığını bile bile onunla beraber arkadaş olmaya veya başka birşey olmaya dayanamazdım.

Bende Onu unutmak için klasik bir çözüm buldum. Başka kızlarla çıkmak.

Mine zaten bana hastaydı. Bende bunu fırsat bilip mineye yakın oldum. Onu sevmeye çalıştım. Hayal'i görünce ona dahada yakın oluyordum ama hayal yokken sanki hayale ihanet ediyormuşum gibi hissedip mineyi azarlıyordum.

Mineyle el ele bahçeye çıktığımızda karşıda hayal vardı. Yanında tanımadığım bir kız hayale birşeyler söylüyordu ama hayal bizim az önce geçtiğimiz noktaya gözünü ayırmadan bakıyordu. Kızı duyduğundan bile şüpheliyim. Bi süre sonra Bi şeyler dedi ve okula girdi.

Zil çalınca mineyi bırakıp sınıfıma doğru giderken hemen yanda sınıfından hızla çıkan hayal'i gördüm. Beni fark etmemişti.

"Umut mu adın?"

Korkuyla sıçrayıp arkama dönmemle kızı görüp rahatlamıştım.

"Evet ne istiyosun?"

"Hayal. Spor salonuna gidiyorum diye okuldan çıkıyor. Bak ikinizin arasında birşeyler var farkındayım ve onun durumu hiç iyi değildi."

"E napıyım?"

Derin bi nefes aldı. "Ben insan psikolojisinden iyi anlarım ve hayal şuan.kendine zarar verebilicek bi durumda. Fark etmeden kendine zarar verebilir. Lütfen gerçekten biraz olsun ona karşı biseyler hissediyorsan peşinden git"

Kendine zarar vermesi düşüncesi aklıma gelince içime bi korku düşmüştü. Oda bana karşı birşeyler hissediyordu bunu biliyordum ama bana söyleyecek kadar cesur değildi. Belki kendine bile itiraf edememiştir.

Ayla bana hala tereddütle bakarken umursamaz gibi davranıp "Tamam nereye gittiğini biliyorum giderim şimdi " dedim. Aslında umursamaz davranış sadece görmesini istediğim şeydi. içten içe kendimi yiyordum.

Okuldan çantamı bile almadan çıktım. Spor salonuna vardığımda danışmandaki çocuk beni görüp hızla yanıma geldi.

"Şuan spor için odalara girmenizi tavsiye etmiyorum "

"O niye" dedim şaşkın bir ifadeyle.

Biraz tereddüt ve biraz da korkuyla "Hayal. O şuan çok sinirli ve ellerini kanayacak derecede kum torbasıyla savaş içinde. Sağlık ekipleri elinden akan kanları ve hayali durdurmak için çabaladılar ama gördüğün gibi sonuç Bu