bölüm on sekiz

2.9K 178 26
                                    

Mutimedya=furkan

********

10 dakikadır furkanı arıyordum ve hala telefonlarıma cevap vermiyordu. Kalbim sıkışmaya başlamıştı. Ya gelmezse diye düşünmekten kendimi alıkoyamamıştım.

Ama o hiç bir doğum günümü kaçırmamıştı! Yine kaçırmazdı. 17. Yaş günümdü bu benim yahu! Kaçıramazdı. Sonuçta 17 önemli bir yaş! Yani ne 16 kadar çocuksun, ne de 18 kadar olgun ve sorumluluk sahibi...

Furkiş Amerikada astro bilim okuyordu. Nasa ile onu bildim bileli hep ilgilenirdi. Daha fazla aramayı bırakıp aylayı aradım. Daha çalmadan açmıştı. Rekor!

"Alo"

"Rekor kırdın ayla bravo! Kızım telefon elinde mi bekliyon acaba ya"

"Ahaha evet canım sen ararsın diye elimden düşürmüyorum."

"Hm hı bilmezmiyim(*) . Neyse gelsene bize yağmurda burda hem."

"2 saatlik bi işim var ondan sonra gelirim tamam mı?"

"Tamam"

Telefonu kapattıktan sonra yağmura döndüm. "Kalk git lan! 2 saat sonra aylayla beraber gel. Hediyesiz gelme döverim. Bende umutun yanına gidem"

Yağmur alayla başını sallayıp gitti. Bende giyindim ve odamdaki siyah pufa oturdum. Umutu aricaktım ama dünkü olanları duyumsayınca bir an vazgeçtim.

Acaba hala sevgilimiydik? Sevgiliydik tabiki ya yoksa niye bana sarılıp öpsün ki? Düşüncelerime ara verip aradım.

1...

2...

3...

Ve açtı

"Efendim hayal?" Buz gibi bir sesle karşılık vermişti. Hemde canım bitanem dememişti. Kesin sevgili değiliz ya uf.

öyk! iyice ergene bağladım. Tamam ergenimde yani bu kadarı benim bünyeye fazla!

"Napiyosun diye merak ettim"

"bir şey yapmıyorum güzelim bazı işlerim var onlarla uğraşıyorum"

"Hmm meşgulsün yani. Peki kolay gelsin sana"

"Güzelim ne isticektin söyle hadi"

Tabi boşa aramam onu biliyo beni şerefsiiiz.. cınım yaa. Ben iyice mallaştım çaktırmayın siz sessiz olun.

"Ya hiç canım sıkıldı evdeysen gelsene gezelim dicektim. Yağmurla aylanın 2 saat işleri varmış "

"Hömmm kusura bakma hayalcim evde otur sıkıntıdan patla gelemem şimdi kapatmam lazım görüşürüz.."

Diyip suratıma kapatmıştı! Ve evde patla demişti ! Tamam sakinim ben. Gıcık! hödük! Pokemon suratlı tusubasa!

odamdan çıkıp aşağı indim. Annem Kahvaltı hazırlamıştı bana özel! Yumurtam bile bana gülüyomuş gibiydi.

"Doğum günün kutlu olsun güzel kızım!"

"Teşekkur ederim anne!"

Annem elime küçük bir kutu sıkıştırınca heyecanla kapağını açtım. Hediyeleri çok severdim. Ne olursa olsun. Bok olsa bile hediye hediyedir.

Kutudan çok güzel bir müzik çalar çıkmıştı. Çok güzel görünüyordu! Anneme teşekkür edip kahvaltımı yaptıktan sonra tekrar odama çıktım.

1 saattir evdeydim ve 125. Kez furkanı arıyordum. Açmıyordu karaçiyan ya!!

Daha fazla dayanamayıp evden çıkmak için hazırlandım ve kapıda kocaman bir kutu gördüm.

Dövüşçü Melez (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin