Bound To Love You (Sanctuaryo del Grasya Series #1)

VII

VII.

I Like You

I broke the awkward silence inside his car and slowly turned my head to face him.

"Uhm.. Maraming salamat sa pag dala sa akin dito, Primo. Nag enjoy ako." I gratefully said, shyly while making both of my thumb touch each other and spin in small circles.

It's already two in the afternoon. Napasarap ang kwentuhan ko with Nanay Glory to the point na hindi ko na namalayan ang oras. Masyadong bitin ang paguusap namin pero di bale, makikita ko naman siya ulit, hopefully one of these days.

"No problem. I'm really glad that you enjoyed it." He casually said. A small smile is very evident on his face while looking at me.

Nasa sasakyan pa ako ni Primo. Hindi ako bumaba kaagad dahil I want to thank him. I really enjoyed it. Not because he accompanied me or what, but because I got to enjoy the nature which is my happy place.

I let out a deep but silent sigh. "Sige. U-Una na ako. Mag ingat ka pauwi. Maraming salamat ulit."

I said and even bowed my head slightly. Kinuha ko ang dala kong mga bulaklak at akmang bubuksan na ang pinto sa side ko ng hawakan niya bigla ang kaliwang kamay ko.

"Wait.." His deep voice gave me chills. I slightly flinched when his hand touched mine.

I gave him a confused look. My lips quivered.

What is he going to do? I asked myself.

"Bakit?" I firmly asked trying to hide the nervousness in my voice. Hindi ko alam kung bakit tuwing may balak siyang sabihin ay bumibilis ang tibok ng puso ko.

He just swallowed and harshly looked away. Napansin ko din ang mahigpit na paghawak ng isang kamay niya sa manibela at pag igting ng panga niya na para bang may gusto at importante siyang sasabihin.

"Nothing. Just take care." He whispered breathily enough for me to hear it.

Marahan niyang binitawan ang kamay ko. Hindi na niya ako muli pang tinignan at hindi ko na din siya tinanong kung bakit. Napatango na lang ako at tuluyan ng binuksan ang pinto ng Rubicon niya.

I immediately walked towards the other side of the road and never looked back. Narinig ko na lang ang pag andar ng sasakyan niya indicating that he already left.

Nakasalubong ko naman ang iilan kong kapit bahay na nasa labas ng isang bahay na medyo malapit sa bahay ko. Pasalamat na lang ako at hindi nila nakita kung sino ang kasama ko. It will be a big issue, huge rather.

They complimented the pretty flowers that I'm holding and even asked where I got it from.

"Wow! Ang ganda naman niyan! Kanino galing?" Ani ni Merida, mas matanda lang ito sakin ng dalawang taon sa pagkakaalam ko.

Mabait naman siya at kaibigan ko kahit papaano pero hindi kami close. Wala akong ka-close dito na kapit bahay namin dahil hindi nga ako palalalabas.

"Ah.. salamat. Ibinigay lang 'to sakin ng kaibigan ko." Sabi ko na lang para hindi na sila magtanong pa pero mali ako.

Nakita kong tumaas ang isang kilay nito. "Kaibigan or ka-ibigan? Hmm.. Ikaw, ha." She playfully said and squinted her eyes at me.

"Kaibigan lang talaga." I firmly said and looked away.

Narinig kong naghagikgikan ang mga kasama nito.

"Sige, sabi mo, Amari e. Sabagay sabi mo nga papasok ka ng kumbento kaya malabong magka-jowa ka. Sayang ang ganda mo." Aniya sabay kibit balikat.