Fatal Attraction 2: Get Wild

Chapter 32

"LAYUAN mo ang anak ko!" Parang hindi napa-process ng utak ni Geallan ang mga sinasabi ng mama ni Dock.

Inimbitahan siya nitong lumabas at nagkita nga sila sa isang restaurant. Hindi niya akalain na kasama nito si Princess. Magkatabing nakaupo ang dalawa habang siya ay nasa harapan nito. At ang bungad sa kanya ay layuan niya si Dock.

"Si Princess ang gusto ko para kay Dock. Alam mo, hija, okay ka naman para sa 'kin pero iyon nga lang alam kong hindi ka makakabuti kay Dock. My son doesn't deserve you." Ikinuyom ni Geallan ang kamay na nasa ibabaw ng mga hita habang ang mata ay hindi kumukurap na nakatitig kay Adeline.

"I was suffering from depression and Princess was there to take care of me. Habang ikaw nasaan? Flirting with your ex boyfriend who happened to be your sister's husband." Bumuka ang bibig niya pero itinikom din nang walang salitang lumabas mula roon. Gusto niyang depensahan ang sarili pero hindi niya magawa. Masyado siyang naguguluhan sa mga nangyayari. Ano ang sinasabi nitong inalagaan ito ni Princess.

"You heard her right, Geallan," Princess butted in. Her mocking face made her hands clenched even more.

"Ako ang kasama ni Dock sa Sweden nang mga panahong naroon siya kasama si mama. Nagkabalikan kami. Pero alam mo naman si Dock. He had been always acting nonchalant. Kapag nagsawa maghahanap muna ng iba pero babalik din sa akin. Don't you see, Geallan? He had chosen me to be with him and to take care of her mother over you. Ibig sabihin mas komportable siya sa 'kin. Mas gusto niyang ako ang kasama niya na solusyunan ang mga problema at ikaw... pangkama ka lang."

Itinaas niya ang kamay sa mesa at mahigpit na hinawakan ang bag. Kailangan niya nang umalis. The information she had learned  is too much and it's making her feel sick. She suddenly felt pathetic and weak. Nagmukha siyang tanga. Ang katotohanan na hindi siya gusto ng ina ni Dock ay masakit na. Pero ang malaman na magkasama si Dock at Princess sa Sweden pagkatapos siyang iwan ay higit na masakit.

Pakiramdam niya ay hahagulhol siya ano mang oras at ayaw niyang gawing kahiya-hiya ang sarili niya. Walang kahit anumang salitang lumabas mula sa kanyang bibig. Tumayo siya.

"Oh, wait, hindi pa tayo tapos mag-usap. Huwag kang bastos, Geallan!" Buong higpit niyang hinawakan ang kanyang bag. Parang gusto niya iyong ihampas kay Princess.

"Alam mo bang magkakaroon na sana kami ng anak ni Dock." Her heart is pounding hard and fast inside her ribcage even more.

"I got pregnant but I had miscarriage. It's my fault. Hindi ako naging maingat. Our relationship go through rocky patches after that. And up until now ay malaki ang tampo niya sa 'kin dahil sa pagkawala ng anak namin. Kaya siguro binabalikan ka. Inalok ka pa talaga ng kasal, but don't flatter yourself. Hindi pagmamahal 'yon! Ginagawa ka lang niyang panakip-butas."

Every word that spewed out from her mouth is like a sharp razorblade going through her heart, slicing it into million pieces. She felt so much pain take hold of her body. She has to leave before she could burst into tears and embarrass herself.

She steadied her shaking legs and managed to walk straight into the exit. As soon as she got out the door, tears flooded her eyes and spilled down her cheeks. Pilit na nilabanan ang hikbing gustong kumawala.

"Geallan?" Luhaan niyang ibinaling ang tingin sa pinanggalingan ng boses.  Si Viel at Saphira ang naroon, ang mga kapatid ni Dock. Sa halip na makipagbatian sa mga ito ay patakbo niyang tinungo ang sasakyang nakaparada lang sa tapat ng resto at agad na lumulan. Agad namang umayos mula sa pagkakaupo si Mang Nelson, ang kanilang family driver.

"Ayos ka lang ba, Brielle?" Mahihimigan ng pag-alala ang matanda habang nakatingin ito sa lumuluhang si Brielle mula sa rearview mirror.

"Uwi na po tayo," mahina niyang usal at isinandal ang gilid ng ulo sa salaming bintana.