Unwanted Mates

4

Serena

Ik klop op de deur en stap het klaslokaal binnen. Iedereen kijkt direct naar me. Vroeger vond ik dat gevoel leuk maar nu haat ik het zo hard. "Heb ik iets van jullie aan?" vraag ik bot aan mijn klasgenoten. Ik ga op mijn plaats zitten en probeer de les te volgen wat best wel makkelijk is ondanks de eerdere gebeurtenissen. Ik kijk in het rond maar zie Alicia nergens. Alstublieft zeg me dat ze niet in het park was. Als ze me heeft gezien met Damon en zijn vrienden. Oh maangodin laat dit niet waar zijn.

Dan realiseer ik me iets. Alicia is de grootste slet van de school. Ze zal zeker op iemand als Damon afgaan. Damon lijkt me wel een player. Misschien laten ze me nu dan met rust. Na een lange en vermoeiende lesdag stap ik op mijn fiets. Zo snel als ik kan fiets ik naar huis. Hopelijk ben ik voor mijn stiefmoeder thuis. Ik zet mijn fiets in de garage en stap naar de voordeur. Vlak voor ik de deur opendoe hoor ik het. Net als altijd zijn ze aan het 'sporten' als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zucht en stap naar de buren. Voor ik op de deur klop gaat hij al open.

Een vrouw van 41 opent de deur. Net als altijd zitten haar lange zwarte haren in een hoge paardenstaart. Haar amberkleurige ogen stralen precies warmte uit. "Serena, kom binnen" ik stap langs haar naar binnen. "Bedankt Day" Day was de beste vriendin van mijn moeder. Ze raakten op hetzelfde moment zwanger en een paar dagen na mij werd Will geboren. Sinds een paar jaar mijn beste vriend. We konden elkaar niet uitstaan toen ik nog populair was en hij de puistenkop maar nu zijn we allebei in de middelste stand. De onzichtbare eigenlijk. We hebben elkaar beter leren kennen en het klikte gewoon. "Geen dank lieverd. Ik hoorde ze al bezig zijn 10 minuten voor jij hier aankwam." Net als ik haat Day mijn stiefmoeder. Ik ga op de zetel liggen en scrol door de tv-zenders. Zoals je al kan raden ben ik hier vaak. Ik woon hier praktisch. Ik zet een van mijn favoriete shows op maar ik kan me maar niet concentreren. Day merkt dit "wat is er aan de hand, Serena?" Ik adem diep in en begin te vertellen.

Eerst was ze helemaal hyper om te horen dat ik mijn mate heb gevonden maar dan realiseerde ze haar eigen waarom ik niet hyper ben. Na alles wat er vroeger met de pack was gebeurd wou ik afstand houden van zo veel mogelijk weerwolf dingen als mogelijk is. Ik ga nog steeds een paar minuten per dag lopen in wolfvorm maar dat is alleen omdat mijn wolf anders continu probeert om de controle te nemen maar dat is alles. Geen packs, geen jacht en zeker geen mate. Na een paar uur focus ik mijn gehoor weer. Ik hoor niks. Alleen de regelmatige ademhaling van mijn vader en het gefluit mijn stiefmoeder maakt als ze slaapt. "Jammer dat Will er niet is" zucht ik. Hij is een paar dagen op excursie. "Uhuh. Het is leeg hier zonder hem" zucht Day. Normaal gezien stuitert hij hier in het rond. Geloof me. Een weerwolf die veel te veel energiedrankjes op 1 dag drinkt is zo vermoeiend. "Weet je zeker dat je klaar bent voor morgen?" vraagt ze bezorgd. Morgen is mijn moeder haar sterfdag en ga ik het wekelijkse ritueel weer doen. Het mag alleen gedaan worden op de vaste dag, de sterfdag en de geboortedag. Ik knik en pak mijn spullen bij elkaar. "lieverd, blijf je nog even eten?" vraagt Day. Ik knik.

Na het eten geef ik haar nog een knuffel voor ik naar mijn eigen huis vertrek. Zodra ik de voordeur heb opengedaan hoor ik weer de lach van mijn stiefmoeder. Ik kom de eetkamer binnen en laat alles bijna vallen. Matt is er. Samen met nog een jongen die erbij was deze ochtend. "Oh Serena, je bent er. Ik wist niet dat je vrienden had buiten puistenkop" zegt ze met een grijns. Alsof de waarheid me zou moeten kwetsen. "En ik dacht dat je borsten er niet nepper uit konden zien maar ja" zeg ik met een afkeurende blik. Matt en zijn vriend lachen zacht. "Serena aardig zijn" mompelt mijn vader. Ook al houdt hij zelf zijn lach overduidelijk in. "Kom eens aan tafel zitten, Serena" zegt mijn vader. Ik ga naast hem zitten en kijk Matt en de andere, waarvan ik de naam niet ken, dodelijk aan.

"Dus, wanneer komt Will terug?" vraagt vader na een halfuur. "morgen" mompel ik. "Oe, op date avond!" gilt mijn stiefmoeder opeens. Iedereen verschiet (buiten mijn vader) van het schel geluid dat uit haar keel komt. "Weet je zeker dat je morgen wilt gaan?" vraag ik aan mijn vader. "je weet welke dag het morgen is" ik kijk hem doordringend aan maar het lijkt alsof hij niet weet wat er morgen aan de hand is. Hoe kan hij de sterfdag van zijn mate vergeten? "Luister Serena. We gaan date avond niet overslaan omdat een of andere slet 4 jaar geleden doodging" zegt mijn stiefmoeder. Ik sta kwaad recht "die 'slet' was mijn moeder!" Roep ik voor ik naar buiten ren. Helemaal overstuur storm ik het huis van Day binnen. Ik plof gefrustreerd neer naast David in de azuurblauwe zetel. Will zijn vader. Day komt bezorgd binnen. "Wat heeft ze nu weer gedaan?" Vraagt ze met een tikkeltje woede in haar stem. "Ze noemde mijn moeder een slet en mijn vader zei er niets tegen. Hij herinnerde zich niet eens welke dag het morgen is." Ik begin zachtjes te snikken en Day trekt me in een knuffel. "er klopt hier iets niet..."

________________________________________________________________________________

Laat weten wat je van dit hoofdstuk vond!