Oorlog. Zo begon al de ellende in het leven van Serena. Voor de oorlog wou ze haar mate vinden. Koste wat kost maar toen koos ze voor een eenzaam leven. Zonder mate. Het liefst zou ze alles wat te maken heeft met weerwolven achter haar laten. Nieman...
Zodra de laatste bel door het gebouw galmt loop ik zo snel mogelijk naar buiten. Ik kijk de parkeerplaats rond en zie na een tijdje Damon staan. Zijn lichtbruin haar zit helemaal in de war, wat er zo sexy uitziet. Hij kijkt me glimlachend aan en ik loop naar hem toe. We geven gauw een kus en ik zie Will aankomen in de reflectie van Damon zijn donkerblauwe auto. Ik hou van die kleur...
"Hey, Damon" begint Will. Oh nee.
"Als je Serena ook maar een kleine minitraan laat huilen dan kom ik achter u aan. Alpha of niet" zijn grijze ogen twinkelen. Hij gaat iets belachelijks zeggen... Clara stopt haar auto vlak voor ons en vlak voor Will instapt roept hij nog gauw "gebruik bescherming!"
Clara rijd snel weg en mijn gezicht word helemaal rood. Damon daarentegen kijkt naar de plek waar Will net stond. Alsof hij probeert te ontrafelen wat er net gebeurd is. Het laatste zinnetje dat Will zei herhaald zich keer op keer in mijn hoofd.
Damon verlangt toch niet dat ik al seks mee hem ga hebben, toch? Ik ben nog maagd en er nog lang niet klaar voor.
Langs de andere kant, Damon is een player. Hij heeft al zo vaak seks gehad. Wat als hij niet op me wilt wachten met iemand anders naar bed gaat?
"Serena?" ik kijk naar Damon die me met zijn bos-groene ogen aankijkt. Zijn hele houding straalt bezorgdheid uit.
"Serena, gaat het?" Ik knipper een paar keer mijn mijn ogen. Alsof ik zo de gedachten uit mijn hoofd probeer te krijgen.
"ja, was gewoon aan het nadenken." Hij lijkt het niet te geloven maar opent toch mijn deur. Ik stap in en hij loopt om de auto heen naar de kant van het stuur.
Zodra hij de deur sluit zet hij alles op slot en kijkt me aan. "Damon? Wat doe je?" Zowel Mali als ik beginnen lichtjes te panikeren.
"Wat zit je dwars, Serena?" hij kijk me met een doordringende blik in zijn ogen. "niks Damon" ik kijk naar buiten en zie dat er bijna niemand meer buiten is. Hoelang was ik in gedachten verzonken?
"Serena, ik smeek het je. Zeg me wat er aan de hand is." ik maak de verschrikkelijke keuze om hem aan te kijken. Die ogen. Argh! Zo perfect. Ze lijken wel magneten.
Ik geef op. "ik ben gewoon bang" fluister ik terwijl ik naar mijn handen kijk. Wat zal hij nu wel niet van me denken?
"waarvoor?" vraagt hij op een kalme toon die ervoor zorgt dat ik direct al mijn geheimen wil vertellen. Hij veegt een paar tranen weg. "wat als je niet wilt wachten op me....op seksueel vlak?" ik bijt weer op mijn lip.
"hey" hij pakt mijn hoofd vast met zijn beide handen en dwingt me hem aan te kijken.
"zoals ik een paar dagen geleden al zei. Ik wil nooit meer iemand anders dan jij. Het maakt niet uit of ik dan maanden of misschien wel jaren moet wachten met seks. Zolang ik bij u ben" ik kijk diep in zijn ogen en ik geloof elk woord hij zegt.
Ik druk mijn lippen op de zijne. "Het spijt me dat ik aan je twijfelde" fluister ik buiten adem. Hij glimlacht even voor hij een kus op mijn wang drukt en de auto start.
"Ben je benieuwd waar we naartoe gaan?" vraagt hij grijnzend. Een ondeugende twinkeling is in zijn ogen te zien. Ik kijk hem achterdochtig aan. Hij lacht en rijd de parking af.
Ik val in slaap zoals altijd in een auto. Bij elke autotocht val ik in slaap. Het is echt frustrerend want als ik in slaap val in de auto terwijl we naar een feest gaan, kom ik daar aan met haar dat lijkt op een vogelnest.
°°°
Mijn schouder wordt heen en weer geschud "nog 5 minuutjes" mompel ik slaperig.
Iemand zucht "Dan zal ik maar alleen suikerspin eten" ik sper mijn ogen open en kijk naar de kermis voor me. Damon kijkt me aan met een blik die me laat blozen.
Ik open de deur en trek hem mee uit de auto. Ik hou van avondkermissen.
Het allereerste wat we doen zijn suikerspinnen kopen. Ik ben er verslaafd aan. ik sleur hem mee naar elke attractie.
Als laatste gaan we in het reuzenrad. Ik kijk naar de horizon. Het is al helemaal donker en ik zie de sterren fonkelen aan de hemel. Damon trekt me tegen zich aan en ik wil dat dit moment nooit meer voorbij gaat. Het voelt zo perfect.
Damon legt zijn hand op mijn wang en zorgt ervoor dat ik hem aankijk. Hij brengt zijn gezicht dichter bij het zijne en we kussen. Duizenden vlinders ontstaan in mijn buik.
Zodra de rit voorbij is vertrekken we. Damon zegt dat hij nog een verrassing heeft voor me.
"Ik ga je blinddoeken, vertrouw je me?" hij kijkt me onzeker aan. Ik knik langzaam waardoor hij glimlacht en net als altijd smelt ik. Hij doet me een blinddoek aan.
Hij rijdt verder en ik voel de spanning in me opbouwen. Waar zou hij me naartoe brengen? Is er daar eten? Ik heb best wel honger.
Na een halfuurtje voel ik dat Damon remt. Hij stapt uit en opent mijn deur. Hij pakt mijn hand en begeleidt me uit de auto.
Hij pakt mijn beide handen en neemt me ergens me naartoe. We struikelen een paar keer maar niets ernstig. Na een paar minuten stopt hij. Hij doet de blinddoek af. Ik knipper een paar keer tegen het licht en mijn mond valt open van verbazing. Er hangen kandelaars in de takken. Vlak boven een prachtig gedekte tafel.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Damon hoe-" hij kust me weer en ik glimlach. "Hallo, eten is er" hoor ik een bekende stem zeggen. Matt. Ik wil zuchten maar heb dan door wat hij zei. Eten. Ik verbreek de kus en kijk naar de borden die nu gevuld zijn met heerlijk geurend eten. Damon en ik nemen plaats.
We praten en lachen de hele avond. Morgen heb ik een vrije dag dus ik kan zo lang opblijven als ik wil. We wandelen langs het meer. De maan weerspiegelt op het platte wateroppervlak. deze hele date is onbeschrijfelijk.
Na een paar uur gaan we terug naar huis. Ik ben doodop en val na amper een minuut in slaap in de auto.
