Kohe Pa U Pare

3.Those two.

-Njihuni me drejtorin i cili do tju shoqeroj per nje kohe te gjate te gjitheve...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Le te mirpresim zotin Dilan.
Ajo e pa serish.Pa te njejtin djale qe i shkaktoj dhimbje vite me pare,duke e kthyer vajzen e embel dhe te dashur,ne nje makineri urrejtje dhe ne nje vajze te paedukate.Ishte aq e mbushur me urrejtje saqe as vete nuk e kuptonte nga i buronte.

-Ju falenderoj te gjitheve per zgjedhjen e shkolles sone.Falenderoj te gjithe qe zgjodhen te studiojne dhe te kalojne vitet dhe diplomimet ketu ne kete institucion.
Te gjithe profesoret ketu jane te diplomuar me shkolle te larte dhe jane nder me te miret ne qytet,ndaj dhe mesimi nuk do te kete probleme ne shpjegim.Ketu nuk pranohet korupsjoni apo pagimi i mesuesit per te kaluar klasen.Ketu te gjithe vleresohen per ate cka jane.Mos prisni qe te keni nota te larta apo mesatare pa lexuar apo te keni nota te vendosura per stimulim.Ketu ndryshon gjithcka.Ndaj perpiquni te jepni maksimumin,dhe shkolla do tju vleresoj me nje burse studimi jashte shtetit.-dhe me perfundimin e asaj fjalie,pas disa sekondave qetesi,te gjithe brohorisnin si te cmendur.Ajo shkolle ishte e denje.Ishte nje shkolle e cila meritonte te quhej,me e mira.Dhe kjo edhe pse e pabesueshme,ishte fale tij.

Salla u boshatis.Te gjithe qene ne klasat e tyre perkatese.Te gjithe pervec asaj.Ndodhej ende e ulur ne ate karrige,duke veshtruar boshllekun qe kishte perpara.
-Mos prit se do te shpetosh nga une zoti drejtor.-peshperiti lehte,dhe u ngrit duke rrezuar karrigen qe ne momentin qe ciku token,leshoj jehonen qe u perhap ne ate salle qe dukej gjigande.
Ai e pa.E vuri re menjehere qe ajo nuk ishte e zakonshme,ndaj buzeqeshi.Buzeqeshi pasi kuptoj se ne kete vit do te kishte aventura.Aventura te cilat ai nuk i dinte nga kush i kishte.

-Une jam Dilan sic e dini te gjithe.Do te jem mesuesi juaj kujdestar dhe bashke do te zhvillojme lenden e matematikes.-perfundoj profesori i pashem,dhe me sy kerkonte vajzen.Kur direkt ndjeu syte e saj te ngulur mbi te.Buzeqeshi serish,dhe beri me gisht nga ajo.
-Ti...Emrin.-tha.
Vajza shfryhu e irrituar dhe e lodhur,por u ngrit me vendosje dhe me gjithe sharm.
-Aleksa.-tha,dhe paturpesisht hante cemcakizin.
-Gezohem Aleksa.Dhe te lutem hidhe pak ne kosh.-urdheroi me nje ton te larte por jo te frikshem.
Aleksa beri sikur nuk e degjoj dhe vazhdonte ta pertypte.
Dilanit nuk i pelqeu kjo gje,por nuk e dha veten,thjesht shfryhu,buzeqeshi dhe tha:
-Fillojme me prezantimet.
Te gjithe u ngriten.Vajzat ngriheshin provokueshem,dhe disa te tjera ngriheshin me ndrojtje.I pelqente ai efekt qe u shkaktonte vajzave.Djemte e kishin le te themi disa prej tyre,e kishin idhull,disa te tjere thjeshte e urrenin.E kishin zili se pse ata nuk mund te ishin si ai.

Dhe ja momenti ku zilja ra.Vajzat te mbledhura te gjitha tek ai,duke bere budallackat.
-Atehere une po iki.Shihemi neser.-tha dhe u largua,duke mos ja ndare syte asaj.
-Mirupafshim profesor Dilan.-ja beri vajza me dore,dhe ne te njejten kohe frryhu tullumbacen prej cemcakizi.
Thjesht shfrryhu,jo i lodhur,shfrryhu duke treguar se ishte gati per lojen qe ajo kish nisur.Buzeqeshi serish,dhe atehere u largua.
-Aleksa he?Ti ngjan shume me te por si versioni i keq dhe i erret i saj.-peshperiti lehtas.
-Do ma paguash Dilan.Nuk ta fal momentin kur u talle me mua.-mori canten,dhe u nis per ne shtepi.Me sakte per ne club.
-Ckemi cara.-tha Jozefi,shoku i saj i vetem,i cili e ka shoqeruar gjithe kohen qe ajo ka qene e birsuar.
-Jozef,boll me kete italishten tende te shquar,aman.-u ul ne stolin e pare qe pa,pasi ai punonte ne ate lokal si banakier.
-Shiko anen pozitive amore te pakten e di si gjuhe.-dhe i shkeli syrin.
-Pfffff...-shfrryhu,dhe u ngrit per tu larguar.
Doli jashte,kur papritur ndjehu nje dore qe e kapi,dhe e shtrengoje fort,duke e terhequr.
-Cfare dreqin....-uleriti,por ai ishte me i forte.Dreqin.Ajo nuk mundi te levizte dot.U gervisht ne krahe per shkak te thikes qe ai mbante ne dore dhe leshoje disa pasthirma dhimbjeje.
Ndjeu doren qe e leshoje,dhe zhurmen e nje goditjeje nga pas.
-Nuk e dija qe kisha nje nxenese prostitute.-degjoje nje ze familjar te vinte nga pas.U kthye rrufeshem,dhe u ndesh me syte e tij.Dilan qendronte perballe saj.
-Prit pak prit,kush na qenka prostitutja kshu zoti PROFESOR?-tha ajo duke ironizuar dhe theksuar fjalen e fundit.
-O kerkoj ndjese shpirt,po nuk me duket se ka dy vajza ktu kshu qe e vetmja je ti.-tha,dhe shkeli syrin.
Ironia e tij ishte per tu admiruar.Kishte goxha shenja per te qene nje trap sipas saj.
-Shiko zoti te pasme prej playboy,nuk kam ndermend te rri me dike qe te me mesoje si te sillem.Aq me pak me ty gjeni.-i tha,por sa beri per tu larguar,ai e kapi,dhe e terhoqi duke e perplasur per muri.
-Kush tha qe do te te mesoje si te sillesh?-fytyra e tij ndryshoje rrenjesisht.Ishte me e eger dhe syte e tij u bene me teper se te mistershem.Ishin magjepses.Te parezistueshem.
-Shiko shpirt,jashte shkolle nuk jam mesues aq me pak kujdestari jot.-u afrua,duke bere qe Aleksa te ndjente frrymemarrjen e tij te perplasej ne buzet e saj.Zemra cuditerisht filloj ti rrihte fort.Aq fort sa nuk arrinte te merrte dot frryme.
-Ca ke lepurushe.Te humbi karrota?-ironizoj fjalet,duke i pershkruar floket e saj pas veshit.Ajo e urrente ironine e tij,nuk e duronte dot,por nuk e kuptonte pse nuk largohej.Pse nuk e shtynte te ikte.
-Nuk me ka humbur gje.Po me duket se juve ju ka humbur dinjiteti prej mesuesi.-dhe e shtyhu,duke u larguar.Ndihej e lenduar.Sikur ishte serish ne ate momentin kur ai e tradhetoj.Ne momentin kur ai i premtoj se do e donte gjithmone.As vete nuk e kishte kuptuar qe ishte filluar te qante.Ndaloj ne nje cep,dhe u ul aty duke qare me ngasherim.
-Te urrej Dilan Trevlin.Te urrej me gjithe shpirt.-bertiste duke nxjerre te gjithe mllefin qe e mbante perbrenda.

-Aleksa pse?Pse ngjan aq shume me Kejtis?Dhe ti Kejtis,ku je?Pse u largove dhe nuk me le mundesi te te thosha qe te dua.Me le pa te dashur.Vetem se vazhdoj te dua.Heh.-buzeqeshi,dhe u largua qe andej.Veshtroj nga dora,dhe e pa se ajo ishte gjakosur.Nuk kishte plage.I kujt mund te ishte ai gjak?Mendja i shkoje direkt tek ajo.Ishte plagosur.Por pse nuk po e duront dot mendimin se ajo ishte vrare.E konsideronte nje kurve.Dhe as vete nuk e dinte pse.

-Hyr.-ishte zeri i tij urdherues,qe beri deren te hapej.
-Me kerkuat profesor?-ironizoj fjalet vajza.Dukej e lodhur.
-Po Aleksa.Ulu.-urdheroj,dhe ajo u ul,duke ngritur kembet mbi tavoline.
-Nuk je ne barin qe ishe dje ktu.Ndaj uli kembet.-tha ai pa shkeputur shikimin nga fletat,dhe kjo gje e vrau Aleksen.
Shfrryhu me nerva,dhe i uli.
-Si ndihesh?-pyeti neutral.
-Perfekte,tani mund te iki?-pyeti dhe u ngrit qe andej duke ecur ngadale per nga dera.
Degjoj zhurmen e karriges te shtyhej,dhe ne nje cast e gjeti veten te ngjeshur pas deres me te dyja duart e kapura.
-Nuk te dhash leje te largohesh Aleksa.-urdheroj ai.
Sa beri te fliste,ajo ndjeu buzet e tij mbi te sajat,duke i perfshire te dy ne ate puthje dominante.....

Im back after long time 😅.Sorry.Do perpiqem te shkruaj me shume                  ￣＼__(ツ)__/ ￣. Shpresoj tju pelqej pjesa😆.
Edhe kush do te pershendetet ne nje pjese le te ma thote ne mesazhe dhe do e bej me gjithe qejf.😇

(Me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)