10.What?

811 29 12
                                    

Kapitulli paraardhes:
Kejtis troket ne dere,dhe nga ajo dere del nje femer e cila qendron gjysme lakuriq perpara saj...
-Kush dreqin je ti,dhe pse qendron gjysme lakuriq tek shtepia e burrit tim?...

Ne ate moment,poshte neper shkalle zbret i famshmi Dilan,i cili sapo pa Kejtisin ne deren e jashteme,shtangu.
-Kejtis...-kaq arriti te thoshte,pasi pa syte e vajzes te cilet tashme,qendronin te mbushur me lot.
-Nuk ke pse shpjegohesh.Aq me pak tani..Mirupafshim.-kaq tha,pasi nuk mundte me te shikonte ate cfare syte gjithsesi pane.
-Kejtis me ler te shpjegohem te lutem.-Dilan as qe e mendoj dy here per ti shkuar nga mbas vajzes,se cilen i dhimbte zemra ta shihte me lot ne sy.
-Klaris,pse si the dreqin.O zot cila moter me ra per pjese.Tani duket sikur fus motren n krevat.Gje e shpifur qe je.-i tha te motres gjithe inat.Dhe ajo e cila nuk kuptonte asgje cfare sapo kishte ndodhur,dhe thjesht shikonte te vellane i cili vrapoj pas saj.
-Mos kam humbur ndonje gje?-pyeti e coroditur ajo,dhe pa u menduar shume,u fut brenda duke kapur feten e lyer me cokollate.Nga ana tjeter,Kejtis e cila nuk e kuptoj se perse reagoi ashtu.Ishte ende n mendyshje nese ndjente per te ose jo.
-Kejtis ndalo dreqin,dhe une kam te drejten e fjales ne mos gabofsha.-rendshem arriti ta kapi vajzen,duke e terhequr pas vetes.
-E ca do shpjegosh?Sesi me tradheton pas shpine?-tha gjithe inat ajo,teksa perpiqej te lirohej prej tij.Dilanit ne ate moment i erdhi nje ide.Teper gjeniale per te.
-She she kush u be xheloze.-filloj ta ngacmonte,dhe ngadale e shtrengonte me shume.
-Syte e tu te pellcasin u bene xheloz,leshome Dilan.-ende e nxehur nisi te perpelitej edhe me shume.
-Shko se mos te pret dashnoria.
-Jo jo,nuk merzitet ajo.-ngacmonte edhe me shume.
-Ska cme duhet mua.Beni ca te doni.-uli koken teper e lodhur,nga perpjekjet per tu liruar prej tij.
-O shpirt,-i kapi faqet qe shume i donte,dhe tha:-me time moter do te te tradhetoja?
Ajo zmadhoi syte,dhe per disa sekonda ngeli e hutuar.
-Ajo,domethene,ajo,ishte,motra,jote?-ngeli teper keq nga shfaqja qe kishte dhene.
-Po te thash te me lije te ta shpjegoja.Ti dhe xhelozia jote,nuk me lane.-ne menyre te pafajshme u mbrojt djali,dhe sillej si femije.
-Kush ishte xheloze more kush ishte.-qelloi lehte dhe uli koken.
-Nuk jam aq budalla sa te te humb per te dyten here Kejtis.Me mjaftoi nje here.-dhe ngadale i ngriti koken,duke afruar fytyren e tij prane te sajes.I ciku lehte buzet e saj,dhe ne fund tha:
-Je shume e embel kur behesh xheloze,me ben te ndihem i rendesishem,kjo do te thote qe me do.-buzeqeshje super gjigande,erdhi tek fytyra e tij e vezulluar per tek fytyra e saj.
-Ende je duke enderruar me degjo mua.-e shtyhu fort,dhe me ne fund fitimtare u drejtua per tek shtepia e tij.
-Eh,sa e veshtire eshte ti mbushesh mendjen dreqit.-shfryhu lehte duke qeshur,dhe u largua pas saj.
-Pra,motra ime,sic e thash,ka ardhur tek mua per pushime,dhe nuk e dija qe do te vije,pa e kisha nxjerr jashte me gjithe krevat.-beri nje fytyre engjellore tipike Flin Raider tek Rapunzel,dhe ajo thjesht buzeqeshi embel.
-Eo mire,sikur me ke e ngaterrova,me dashnoren tende.
-Ja mos te ishte motra ime e te ishte dashnore vertete?-provokoi Dilan.
Ajo thjeshte ndaloj dhe tha:
-Nuk do te kishte me shanc tjeter mes nesh,-u kthye dhe tha:-besoj se mjafton si pergjigje apo jo profesor?
Dhe u largua.
Ai shtangu.Nuk priste kete pergjigje.Ajo ende mendonte per kohen se kur ai e kishte perdorur.Sado ai te ishte i dashuruar pas saj,ne femijeri,serish nuk mund te ulej perpara nje femre.Ose te pakten kete mendonte,derisa kuptoj se kishte humbur dicka e cila pa te nuk ndihej me i fuqishem.Ndoshta per te ngaterresa qe i beri te motres,ishte nje shenje e cila thoshte se ajo ende e donte.Ose nje shenje e cila i kujtonte asaj te shkuaren e hidhur.
Motra e Dilanit,pasi zbuloj se cila ishte vajza me te cilen u ndesh ate mengjes,u ndje teper ne faj.
-Me fal Kejtis.Nuk e dija qe ky kokqypi kishte grua.Ta dija nuk do kisha ardhur fare.- pa nga i vellai,dhe gjithe inat e qelloi.
-oou,ca dreqin pate moj?-pyeti i habitur ai.
-Si ca pata ore,te duket normale mos te me thoshe qe kishe grua?Te pakten te kisha veshur pallton.-e pa gjithe nerva.
-E moj mire aman,ja u zgjidh ca u be,asgje.-tha si pa gje te keq.
-E po ore.Ashtu eshte si thua ti.Kokkanace.
Kejtis thjesht shijonte dramen.U kenaq duke pare se sa shume shkonin ata te dy,me njeri tjetrin.Ishin si macja me miun per te.
-Gjithsesi,une po iki,do shkoj tek nje shoqe.Kam nje shoqe ketu afer,keshtu qe,nese keni nevoje ejani.Dhe e dashur,nese ky antipatiku ketu te shqeteson ose merzit,eja tek une pa u menduar dy here.-buzeqeshi Klaris.
-Faleminderit Kara.Me behet qejfi qe te pakten ti me kupton.-buzeqeshi djallezisht.Dhe Klaris e kuptoj duke i mbajtur lojen.
-Ndihem i vezguar.-tha Dilan teksa shikonte perreth.
Pasi u takuan me Klarisen,te dy u ulen ne divan.
-Atehere cfare ndondhi?Dua te them nuk eshte se bie gjithmone bingoja dhe vjen e me troket ne dere me nje valixhe ne dore.-filloj te tallej Dilan.
Ajo thjesht e pa,teper e trishtuar,dhe ne fund tha:
-Ndoshta sepse tashme jam Kejtis dhe jo me Aleksa.
Ai u habit.Nuk po e kuptonte ate enigmen e te cilen Kejtis,ishte duke folur.
Nisi te tregonte gjithcka,dhe Dilan i cili ferkonte koken e saj,perpiqej ne nje fare menyre ti ngrinte humorin.
Pasi dita u err,asgje me nuk kishte ngelur per tu bere,dhe tashme Kejtis e cila qe lodhur nga cdo gje e ndodhur ate dite,arriti me ne fund te mbyllte syte e saj duke fjetur ne divan.
-Pjeshke,darka eshte gat...-dhe nuk e perfundoi fjaline,pasi pa nje engjell te vogel teksa flinte tek divani.U ul prane saj dhe tha:
-Dukesh goxha e embel kur fle e di?-buzeqeshi,dhe hoqi disa fije floku te rena tek fytyra.
E mori ne krahe,dhe ngadale e coi tek dhoma e gjumit.Ajo e kishte shtrenguar fort,saqe kur beri te ikte,nuk pati mundesi,pasi ajo nuk e leshonte.
-Te...urrej...te gjitheve u urrej...-nisi te belbezonte teksa flinte.
Dilanit nuk i pelqeu ajo gje.Ndaj kur ajo nisi te thoshte dicka tjeter,ai thjesht ngjeshi buzet duke ja ngecur fjalen ne fyt.
-Te d....-ne nuk nxori me.
-Ma mori mendja.Edhe une pjeshke.Te dua,te dua edhe pse e kam te veshtire te ta shpreh.Je me shume nga ce imagjinon per mua.Je jeta ime princesha ime e vogel.-e puthi ne balle,dhe ne fund e mbuloi.
Pasi iku,Kejtis hapi syte,dhe nje pike loti kulloi serish nga syri i saj.Po nuk kuptohej,ishte prej lumturise,apo prej trishtimit.Apo te dyja.
-Ndoshta edhe une te dua,ama,jo aq sa te doja me perpara...



E di me urreni 😭😭jam wattpadisjta me e keqe e botes 😭.Frrymezimi 0.Nuk dija se cfare te shkruaja pasi kur krijoj nje histori nuk kam nje fillim nje mes dhe nje mbarim te caktuar.Une e vazhdoj si te ma japi truri.Ndaj dhe nuk para kam shkruar pasi nuk dija qysh te vazhdoja historin.Ndoshta kjo pjese mund te jete e merziteshme,ama u perpoqa te jepja maksimumin.Me vjen keq e nuk kam bere update fare.As tek "In love with my "brother"" nuk jap dot fjalen ama do perpiqem te bej dicka neser.Me falni serish.
Dhe nuk kam per ta mbyllur wattin.Historit kam per ti perfunduar,dhe kam per te krijuar te tjera.Keshtu qe mos u merzisni edhe nese bej update shume te vona.Faleminderit qe ende vazhdoni ta lexoni sado te ngadalta te jene update-t.

(Leave a ⭐ and a comment,thanks for your support 🙂)

Kohe Pa U PareWhere stories live. Discover now