Kohe Pa U Pare

12.Its right.

-Le te mirpresim fituesin,nje nga biznesmenet e medhenj te vendit.Ju lutem zoti Klaus.-tha prezantuesi i ankandit,teksa liroi vendin per te.
-Faleminderit te gjitheve.Ne fakt e prisja qe te fitoja,normalisht ky jam une.-nota mburrjeje kishte ne keto fjale ai,dhe nuk pertonte ti theksonte.
-Deshiroj qe kete fitore tja kushtoj,kujdestarit tim,-teksa ju drejtua nje burri te venitur ne moshe,-dhe e falenderoj qe me solli sot ketu.-dhe u perul.
Zoteria thjesht buzeqeshi,dhe pohoi me koke.
Teksa nata e ankandit vazhdonte Klaus,nje djal i cili nuk qendron dot ne vente te mbyllura per shume gjate,i dha nje te larguar mesit te festes.Nuk u mendua gjate,dhe thjesht u drejtua per ne vendin e tij te preferuar.Neper klube nate.
-Klaus or mik,sa shume u vonove sot.-filluan ti verdalliseshin teksa ai zuri rrehat ne nje prej kolltukeve.
-Epo e di ti si eshte ajo puna e ankandit.Se kam une ne dore.-qeshi,dhe ktheu goten.
-E drejt e drejte.-dhe kerciti goten e tij me te Klausit,duke e kthyer dhe ai me fund.
-Edhe sa do te vazhdosh keshtu?-pyeti i painteresuar shoku.
-Edhe pak.-shtoi shkurt.
-Te shohim se keshtu thua gjithmone ti djale.-dhe u largua me nje prej kameriereve.
Nuk eshte se i binte ndonje goc ne sy.Nuk ishte i interesuar prej tyre.Kishte nje te kaluar,qe gjalle ne bote se do i jepte nje shanc tjeter nje vajze.Jo pas atij premtimi qe i beri.
Nje telefonate i theu atij perqendrimin qe kishte,dhe i trullosur u pergjigj:
-Alo?
-Klaus,kthehu ne shtepi,te presin valixhet.Neser nisesh.-ishte kujdestari i tij,i cili qe kujdesur per te per disa vite.Ndoshta vitet e tij me te temerrshme.
-Ne rregull ne rregull.-shfrryhu,dhe menjehere u ngrit.I dha nje te gjuajtur kokes,si te ishte duke i thene te zgjohej,dhe shkoj per tek makina.
U fut brenda,dhe vendosi koken tek timoni.Ne ate cast nje qetesi relaksuese sado dhe shurrdhuese zuri rreth tij.Kur mendja filloj ti bente lojra.
-"Eja tani,boll se po me gudulis.-qeshte me ate zerin e embel qe e karakterizonte,dhe thjesht e donte me shume se cdo gje tjeter.
-Ku je...hey....eja tek une..Me mungon..."
Dhe aty ngriti koken furrishem.
-Boll...Mjaft me.-gjuajti timonin me sa fuqi kishte dhe nisi makinen.
Ecte aq shpejt saqe rrezikonte dhe jeten e vete.
-Mallkuar qofte.Mallkuar qofshi...-uleriti teksa frenoi makinen gozhde.I pire ashtu sic ishte,doli dhe ju drejtua detit si te ishte duke e pritur.
-Mjaft...-u ul,dhe thjesht belbezonte.
Zilja e telefonit binte,dhe ai injoronte.Cfare kishte valle?Cfare te kishte kaluar?
Shkoi ne shtepi i lodhur,u shtri ne krevat,dhe pa dhene llogari,si cdo here,thjesht fjeti.E dinte qe te nesermen kishte nje dite te re,dhe teper te ngarkuar,interesante do te thosha.
E nesermja erdhi sa hap e mbylle syte.As qe u ndjene ato momente vemije apo trishtimi qe e kapen Klausin.
Ai me ate ciltersine qe ekarakterizonte dhe ate fytyren e paster,uroj nje mirmengjes te gjitheve dhe beri te largohej.
-Klaus,mos harro.Cdo gje te lutem.-e lajmeroj plaku.
-Pa merak.Nuk te le gje pa bere.-qeshi lehte dhe u largua.
Nxori telefonin,dhe shkruajti nje mesazh:
"Me prit se po vije"
E u nis per ne aeroport.Nuk kaloj as nje ore,dhe mberriti ne destinacion.
Entuzjast qe po zbriste prej andej,mendonte se si do te ishte bere.A te kishte ndryshuar valle.Fluturat ne stomak nuk e linin.
E me nje mendim e me nje tjeter,mberriti.
-A i degjuat llafet?Drejtori do te martohet.-degjoj disa vajza teksa kalonin ne korridore,dhe u cudit,por pastaj kuptoje.Qeshi hidhur,dhe shkoje per tek segretaria.
-Pershendetje.Jam Klausi.-buzqeshi ai.
-Oh zoti Klaus.Ja nje sekond ju lutem.-u ngrit rrufeshem per te bere detyren e saj sa me sakte,dhe u largua.Disa sekonda me vone i dha atij pohimin,per te kaluar.
-Faleminderit.-tha,dhe anashkaloj.
Klaus miku im,sa kohe u ben pa u pare.-dhe aq ndjeu.Aq ju desh te ndjente serish ate ndjenje.
-U be goxha miku im u be goxha.Degjova goxha llafe te vertiteshin ne shkolle.-deshi te mos ishte i dukshem,nuk deshironte te binte ne sy.Nuk po kuptonte se si te reagonte.
-Aha,per martesen.Eeee,thash te ndryshoja dhe une njeher.-qeshi.
A te ishte e vertete valle.Llafet e atij,per Klausin skishin vlere.Ishin boshe.
-A e ndryshon zakonin ujku?-qelloj ne menyre te zgjuar.
-Jo,thjesht eshte ndryshe.Kesaj rradhe eshte vertete dicka ndryshe.-e sa ndryshe do te ishte.I kishte ardhur ne maje te hundes.
-Po mua kur do m prezantosh?-filloj te thumbonte Klaus,dhe te hidhte hapat e pare.
-Si thua per sot ne darke,do te ishte nje bashkim si ne kohet e vjetra.-qeshi dhe uli koken.Per te qe perfekte.
-Perfekte.Vetem mo harro zogezen me vete,sdo rrim kot si qyqa te dy te dukemi gay.-ngrohu me humor atmosferen,pasi ndihej i shtrenguar,dhe nisen te qeshnin.
-E po them te rregjistrohem dhe une ne shkolle.
-Do e besh pa merak.Ste le plaku pa shkolle.-qeshi,dhe te dy nisen te bisedonin per koherat e vjetra,pra vetem ato te bukurat.Dhe rralle se gjendeshin te tilla.
Teksa oret kaluan me biseda te ndryshme,Dilan beri nje telefonate.Fytyra e tij nuk qe aspak mire.Ishte i shqetesuar.Dicka nuk shkonte.
Tejet i pavetedijshem edhe Klaus poashtu ndihej i tille.
-Alo,Kejtis,pse nuk pergjigjeshe.Me bere teper merak,mendova mos te kishte ndodhur gje!-sa degjoj Dilanin te fliste,ndjeu nje lehtesim,qe per cudi e beri te ndihej mire.
-Epo mos ta besh me,dreqin.-qeshi teksa degjonte bisedat e tij me te.Ishte buzeqeshje e shuar.Dicka si joreale
-Sonte ne darke do te takohemi me nje mikun tim.-nisi ti shpjegonte
-Thjesht e kam mik te ngushte,dua thjesht te tregohem korrekt pasi premtova qe do shkoja cift,te shikonte pak gruan time.-qeshi ironikisht,dhe Klaus pas tij.
-Gruaja,debile.-kjo gje nuk e beri te ndihej mire.Fjalia e fundit ishte dicka ngacmuese.Provokuese ne nje fare menyre.
Mbylli telefonin dhe ju drejtua Klausit.
-E lem ne oren 8 atehere.-buzeqeshi.
-Ne rregull per mua.-e i dha nje takim te shpejte.
Teksa shkonte per ne shtepi,ato mendimet ne lidhje me Dilanin dhe ato fjale qe rreshkisnin neper ate shkolle nuk e lane rrehat.E ndjente qe do kalonte shume.Por fillimi skishte ardhur ende.
Oret kaluar papertese,dhe shenonte 7:45.
Vendosi te shkonte para kohe ne takim.Zbriti dhe vendosi te pinte nje cigare.Me e shpejte se cdo cigare tjeter i erdhi fundi.Tutje arriti te shikonte Dilanin,dhe prane tij silueten e nje vajze.Aq e bukur ishte.Nuk e priste.Ngeli pa fjale.
Ajo e vezhgonte dhe kjo gje i pelqeu.
Deshi te mos e vinte ne dukje.
-Kejtis.-tha vajza,dhe i zgjati doren.
U cudit.Nuk e priste.Nuk e di ne i pelqeu apo jo.
-Gezohem,Klaus.-tha me ate buzeqeshjen e tij te embel,dhe te padjallezuar.
Duke u treguar i shpejt,rrembeu karrigen e vajzes,dhe i beri vend per tu ulur.Ajo se mendonte dicka te tille.As ai ne fakt ta bente.
*Klaus P.O.V*
Kejtis tha?Cudi.Nuk i kushtova rendesi,thjesht shijova momentin.Do te doja te tregoja cdo gje.Por nuk mundesha.Isha me duar te lidhura.
Teksa mendimet ne koke me grryshein,pash ate te ndihej ne siklet.Vura re pjaten e saj,dhe qendronte dicka jo e pershtatshme.
-Dale nje sekond se me duket kemi ngaterruar pjatat.-buzeqesha per ta bere te ndihej sa me pak ne siklet.
-Ca po thua?-pyeti Dilan i cuditur,dhe Kejtis qe me pa ne medyshje.
-Po,une vdes per ananas.Nuk e di perse kam kete pjate.-rrembeva pjaten e saj pa i lene mundesi te fliste,dhe e zevendesova me timen.
Dreq.E si supozohej ta haja ate tashme.Une isha pervete alergjik ndaj saj.Per mos tu dukur,thjesht rrembeva nje gac sa per te thene dhe e lash.Situata sa vinte e rendohej.Nuk po ndihesha mire.Spo merrja dot frryme kollaj.
Telefoni i Dilanit nisi te tringellonte,dhe u ndjeva disi i cliruar qe ai do te largohej paksa.
Kejtis me pa me vemendje dhe tha:
-Je mire?
-P..po besoj do te me kete bere reaksion dicka.-thash me sforcim dhe u ngrita nga tavolina.
-Do te shkoj pak ne tualet.-rrufeshem u nisa,dhe sa hyra,nxora cdo gje cka hengra ne ate cast.Buzeqesha disi,sepse e dija se cfare e priste Dilanin.Nuk e di ne i doja keq a i doja mire.
Shkova ne lavaman dhe nisa te shpelaja fytyren.U freskova,ngrita menget,dhe u largova per tek tavolina.
-Atehere ku e lam.-kastile nxora duart e mia mbi tavoline,dhe e dija qe ajo do i vinte re.
Kurioze sic ka qene,pyeti:
-Cfare ke nga kycet?-si e painteresuar.
Desha te tregoja te verteten ne menyre shakaje.Dhe ate bera.
-Me kane trafikuar kur kam qene i vogel.-qesha.I ngula syte,si te isha duke i treguar qe shikome.Kush jam?
Ajo konfuze ngeli.
E qeshura e Dilanit shkeputi cdogje.Per nje cast e mallkova aq shume saqe nuk e di se si rrezistova.
-O Klaus cfare i thua se e patakse.-teksa qeshte.Te verteten Dilan,te verteten.Ste pelqeu?As mua.
-Thash ta ngacmoja njehere.-mbajta lojen e pistet te tij,dhe pash nga ajo.
-Uau,goxha shaka.-shfrryhu e irrituar,por ne te njejten kohe,ndjeva nota lehtesimi tek ajo.Te isha duke trilluar valle?-Me lejen tuaj u lodha duke ngrene.Asgje interesante ska ketu me ju djema.-dhe nisi per tu larguar.U tremba.Nuk doja te ikte.Ta mesoja e njihja serish.
-E pse sna thua ndonje gje interesante ti Aleksa?-dhe keto fjale,sikur i rane si shkendije...

A lil bit of mistery here.🤓Ca mendoni se ka ne kete pjese?Cfare ka Klaus cfare e pengon ate nga Dilan?A e njeh Kejtisin ai?Uau ndihem enigme dhe vete tani 😎.Kurioze jam te di ca mendoni ju,se tni do marr tjtr rrjedh historia se per mir se per keq vallai su them dot gje.☺️

(leave a ⭐ and a comment,thanks for your support ☺️)