Episode - 9

3.7K 332 67
                                    

" Handle ကုိေသခ်ာကိုင္ထားေလ "

" ဟာ ခါးကုိမတ္မတ္ထားပါကြ "

" အား ဟားဟား ယားတယ္ဗ် ခါးကုိလာမကုိင္နဲ႔ "

စက္ဘီးစီးသင္ခ်င္တယ္ဆို၍သာ ကုိယ့္ေက်းဇူး႐ွင္ကုိ ေက်းစြပ္ရာမက်ေစရန္ ဒီပအိမ္သုိ႔သြားေခၚကာ လမ္းထိပ္႐ွိေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ သင္ေပးေနရသည္၊

သင္ရာတြင္လည္း ဟုိမထိနဲ႔ ဒါမကုိင္နဲ႔ဟူ၍ ေခ်းမ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ လႊတ္သာလႊတ္ေပးလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္၊

" မင္းကုိကလိထိုးေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ခါးမတ္ေအာင္ ေသခ်ာကိုင္ေပးထားတာ "

" သိပါတယ္ဗ်ာ၊ ေမာတယ္ ခဏ နားရေအာင္ "

ေနာက္ကလိုက္ထိန္းေနရသူကမေမာႏိုင္၊ ေ႐ွ႕တြင္အခန္႔သားထိုင္ေနရေသာသူက ေမာေနေလသည္၊ မည္သုိ႔ျပန္ေျပာရမည္ပင္ မသိေသး၊ စက္ဘီးျခင္းထဲ႐ွိေရဘူးကုိထုတ္ကာ ေအာက္တြင္ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်ေနေသာ ဒီပ

စက္ဘီးစီးသင္ေပးသည့္ေနရာက လမ္းထိပ္႐ွိ ေဘာလံုးကြင္းတစ္ခုထဲတြင္ျဖစ္၍ လူကလည္း႐ွင္းသည္၊ မနက္ပုိင္း ကုိးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ျဖစ္ေန၍ ေဘာလံုးကန္သည့္သူမ်ားလည္းမ႐ွိေသး၍ တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္၊

" စက္ဘီးစီးရတာတကယ္မလြယ္ဘူးေနာ္ "

ေရတစ္ငံုေသာက္ရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ကာေျပာေနသာ ဒီပကုိ ျပံဳးသာျပလိုက္သည္၊

" ခင္ဗ်ားကုိေရာ ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ "

" ငါ့ကုိသင္ေပးမယ့္သူမ႐ွိဘူး "

မ်က္လံုးအျပဴ းသားႏွင့္ တအံ့တၾသၾကည့္ေနေသာ ဒီပအၾကည့္ကုိေ႐ွာင္ကာ လက္ထဲ႐ွိေရဘူးကုိသာဆြဲယူေသာက္လိုက္သည္။

" ခင္ဗ်ားေတာ္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာသင္ေပးတဲ့လူ႐ွိတာေတာင္ ခုထိမတတ္ေသးတာ "

" ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ငါမင္းကိုစက္ဘီးစီးမသင္ေပးခ်င္ဘူး၊ လူဆိုတာက အားကုိးရမယ့္သူ႐ွိရင္ ကုိယ္တိုင္အားမထုတ္ခ်င္တဲ့အက်င့္႐ွိတယ္၊ အခု မင္းလည္း ငါသင္ေပးေနလို႔၊ အေနာက္ကေနငါထိန္းေပးေနလို႔ မင္းမစီးတတ္ေသးတာ၊ ဒီတိုင္းလႊတ္ခ်ေပးရင္ မင္းဘာသာမင္းျပဳတ္မက်ေအာင္ ထိန္းၿပီးစိီးတတ္သြားမွာေလ "

သီအိုရမ္ ၁၅၀၀ Where stories live. Discover now