Episode - 10

2.2K 222 36
                                    

" ဟာ! ကားပိတ္ေနတာနဲ႔ ငါ့အလွည့္ေက်ာ္ၿပီလားေတာင္မသိပါဘူးကြာ "

ေနပူက်ဲတဲတဲတြင္ ဖိုင္တြဲကုိပိုက္ကာ တစ္ဖက္လမ္းသုိ႔ကူးရန္ျပင္ေနရသည္၊ ေလာေလာႏွင့္ထြက္လာခဲ့ရ၍ ထီးပင္ယူမလာမိ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိုင္တြဲကုိသာေခါင္းေပၚတင္ကာ ကားအသြားအလာကုိ ေသခ်ာၾကည့္၍ လမ္းကူးေနရသည္၊

" ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးလည္း မေရာက္ျဖစ္တဲ့အေတာအတြင္း ေတာ္ေတာ္ကုိတိုးတက္လာတာပဲ "

တစ္ဖက္လမ္းသုိ႔ေရာက္မွသာ သက္ျပင္းကုိခ်လ်က္ ေျခလွမ္းတို႔အားခပ္သြက္သြက္အလုပ္ေပးရျပန္သည္၊

.....

" သူေဌး၊ interview ေျဖဖို႔ေနာက္တစ္ေယာက္က်န္ေသးေပမယ့္ အခုထိေရာက္မလာေသးဘူး "

ဝန္ထမ္းတစ္ဦးေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ စုတ္တစ္ခ်က္သပ္မိကာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္၊

" လာရင္လည္း ျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့၊ အခ်ိန္ကုိမေလးစားတဲ့သူအတြက္ ေနရာမ႐ွိဘူး "

ထို႔ေနာက္ အခန္းမွထြက္ရန္ တံခါးအဖြင့္ အခန္းျပင္တြင္ ေဟာဟဲဆိုက္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၊

coatကုိလက္တစ္ဖက္တြင္ခ်ိတ္ထားကာ တစ္ဖက္တြင္လည္းဖိုင္တြဲႏွင့္၊ ႐ွပ္အက်ႌအျဖဴ တြင္လည္း ေခြၽးမ်ားစုိရႊဲေနပံုက ေရခ်ိဳးလာသေယာင္၊ နက္ခ္တိုင္မွာလည္း ေျပေလ်ာ့က်ေနကာ ၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္ဆို၍ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုသာ႐ွိမည္၊ နက္ေမွာင္ေနေသာဆံပင္တို႔အား ယေန႔ေခတ္စားေနေသာ korean idol မ်ားကဲ့သုိ႔ ျပင္ဆင္ထားရံုသာမက ျဖဴ ေဖြးလွေသာအသားအရည္က ထပ္မံေထာက္ပံံ့ေနေခ်သည္။ သာမန္အားျဖင့္ မင္းခန္႔ေသြးသည္ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္အား ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးမၾကည့္မိေသာ္ျငား မ်က္စိေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးကုိေတာ့ ေသခ်ာသာရပ္ၾကည့္ေနမိသည္၊

" မင္း ဘယ္သူလဲ "

ေဘးနား႐ွိ ဝန္ထမ္း၏စကားသံေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္ကာ ထိုေကာင္ေလး၏အေျဖကုိေစာင့္ေနလိုက္သည္၊

" ကြၽန္ေတာ္ interview လာေျဖတာပါ၊ ကားကပိတ္ေနတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတာပါ၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ "

သီအိုရမ္ ၁၅၀၀ Where stories live. Discover now