" Hello! "
အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ဝန္းခလွည့္ၾကည့္စရာပင္မလုိေလာက္ေအာင္ပင္ ၾကဳိသိေနေလသည္၊
" ေပၚလာေသးတယ္ ဟုတ္လား၊ ငါ မင္းကုိေသေနၿပီထင္တာ "
" ဖြ ဖြ! မင္းကေလ ခရီးသြားေနတဲ့သူကုိပါးစပ္ပုတ္ႀကီးနဲ႔ "
အမူအရာႏွင့္ေျပာေနေသာ ေဇရိႈင္းအား ဝန္းခၾကည့္ရင္း ေခါင္းသာခါျပလိုက္သည္၊
" ဒီတစ္ေခါက္ကဘယ္ကုိသြားတာလဲ "
" ပုသိမ္ကုိသြားတာေလ၊ မင္းကုိေတာင္မဆက္သြယ္မိဘူး၊ ငါလည္း႐ုတ္တရက္ထသြားလိုက္ရတာမလို႔၊ ဟုိမွာလည္းအလုပ္ကိစၥေတြကတန္းစီေနတာေလ "
ေဇရိႈင္းအလုပ္ရႈပ္ပံုကုိ ဝန္းခသိသျဖင့္ အထြန္႔တက္ျခင္းမျပဳေပ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲတြင္ အလုပ္ရႈပ္ဆံုးလူအားျပပါဆိုလ်ွင္ ေဇရိႈင္းကုိသာ ျပရေပမည္၊ အလုပ္ထဲတြင္ေခါင္းနစ္ေနရသည့္အထဲ ခရီးေဝးမ်ားကုိလည္းခဏခဏသြားေနရေလသည္၊ ျပည္တြင္းတြင္ ေဇရိႈင္းမေရာက္ဖူးသည့္ေနရာဟူ၍ လက္ခ်ိဳးေရ၍ပင္ရမည္၊
" ဘယ္လိုလဲ၊ ဒီေလာက္ခရီးေတြသြားေနတာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ မၿငိခဲ့ဘူးလား "
" ဝန္းခကြာ မင္းမုိ႔ေျပာရက္တယ္၊ ၿငိဖို႔မေျပာနဲ႔ လွည့္ၾကည့္ဖို႔ေတာင္မအားဘူး "
စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ေျပာေနေသာ ေဇရိႈင္းကုိၾကည့္ရင္း ဝန္းခရယ္မိလိုက္သည္။
ေဇရိႈင္းဆိုသည္မွာလည္း ေက်ာင္းတုန္းက ခပ္ဝဝအသားညိဳညိဳႏွင့္ သာမန္သာျဖစ္ေသာ္ျငား အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ေတာ့ အားကစားလိုက္စားမႈေၾကာင့္ မိမိတို႔ထက္ပင္ ခႏၶာကုိယ္ကက်စ္လစ္ေနေသးသည္၊ အသားအရည္မွာလည္း ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနေသာေၾကာင့္ အရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့၊ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ္ျငား ယခုအခ်ိန္ထိ ခ်စ္သူမ႐ွိေသးတာေတာ့ အားနည္းခ်က္ပင္၊
" ဟုိေကာင္ ဒီပနဲ႔ေရာ ေတြ႔မိေသးလား "
" အင္း ဟုိတစ္ေန႔က သူ႔သူေဌးနဲ႔ဆိုင္ကိုလာတယ္ "
" သူေဌး? အလုပ္ေတာင္ရေနၿပီလား ဒီပက "
" ေအး ဟုတ္တယ္၊ အတြင္းေရးမွဴးဆိုပဲ "
YOU ARE READING
သီအိုရမ္ ၁၅၀၀
Teen Fictionဘယ္သူမွေဖာ္ထုတ္အေျဖ႐ွာလို႔မရႏိုင္တဲ့ သီအိုရမ္တစ္ခုကုိ ကုိယ္တီထြင္ထားတယ္... မင္းဆိုရင္ေတာ့ ေျဖ႐ွင္းလို႔ရႏိုင္မယ္ထင္ပါရဲ႕... သီအုိရမ္ ၁၅၀၀ တဲ့ ❤ ဘယ္လိုလဲ? ကုိယ္နဲ႔အတူတူ ဒီသီအုိရမ္ကုိ ေျဖ႐ွင္းေပးႏိုင္မယ္မလား... My 2nd BL OC Novel 😍💜 Start Date ~ 5.5...
