Sessizliği duyabilir misin?
Karanlığı görebilir misin?
Kırılmış olanı onarabilir misin?
Kalbimi hissedebilir misin?
Yakınlaşmaktan korkuyorum ve yalnız olmaktan nefret ediyorum
Bu duyguyu hiç hissetmemek için özlem duydum
Ne kadar yükselirsem o kadar içine battım.
Hayat bir rüya gibi
Doğru ve yanlış
Sevgi ve nefret de...
Nihayetinde zamanla geçip gidiyor ve hiç bir iz bırakmadan kayboluyor
Hala kalbimi tümüyle sana vermediğim gibi bir yanılgıyla
Bana ah mı ediyorsun
Sevginin aksi nefret etmek değilmiş
Vazgeçmekmiş
Beni sessiz de sevebilir misin ....
