Biliyordum bir şeylerin eksik olduğunu..
Eksik ne harekete geçmekle ne de ideolojilerle, ne herşeyi başarmak ne de çok zengin olmakla, ne çok yardımsever olmak ne de kötü olmakla giderilebilecek bir şey değil.
Eksik hep bizimle yaşamın her anında.
O eksiğin içimizde açmış olduğu boşluğu doldurmaya çalışıyoruz, yaşıyoruz.
Bazen bundan bir başkasını sorumlu tutarak bazen de o boşluğu bir başkasındaki bir fazla ile kapatmaya çalışarak.
Başaramıyoruz ama iyi de oluyor.
Böylece başkaları ile ilişki kurabilmeyi beceriyoruz .
Hiç bir eksiğimiz olmasaydı başkasına ne ihtiyacımız olurdu ki?
Yani kısacası eksiğimiz sayesinde toplumsal varlıklarız.
Ama bu, eksiğin bize acı vermesini, huzursuz etmesini engellemeyecek.
Eksik doldurulamaz, saklanamaz.
Marifet eksikle birlikte yaşamayı öğrenmekte.
