“Şu an ne yapıyorum?” diyerek kendine sorduğun sorularla geçen an’larının toplamı belki de sana seni anlatıyordur.
Ve belki de “Neden bunu kendime yapıyorum?” diyerek kendine kızdığın anların toplamı, başkasına duyamadığın öfkenin sonucu, kendinden aldığın intikamlardır aslında...
Hepimiz yapıyoruz. Hangimiz yapmıyoruz ki? Ya da bunu okuyan sen, bunu sana yazan ben; hangimiz sorularımız kafamızda dolanmıyoruz ordan oraya? Hangimiz “yanlış yolda mıyım?” diyerek uyumuyoruz hiç?...
Uyuyoruz ama ben uyumuyorum artık.
Çünkü yanlış yol yokmuş hiç.
Her yanlış yol, senin doğru yolunmuş.
Bu yüzden ne sen yanlışsın hayatın karşısında, ne de hayat sana yanlış yapıyor...
Yürüdüğümüz yolda... yaşamın uzunluğu konusunda hiçbir şey yapamayacağımızı fakat genişliği ve derinliği konusunda birşeyler yapabileceğimizi bilmemiz yeterli..
