Duruğanlağa dayanamaz, tembellik görür.
Hiç bir zaman dinlenemez.
Bir gün kapıyı çalacak, ağır depresyonlara gebe yaşar.
Daha önce yanında olanlar bir bir kaybolur.
Yalnızlık kaçınılmaz sonudur.
Yaşlanmak sinirlerini bozar, çünkü yaş almayı yönetemez.
Olgunlaştıkça gelen pişmanlıklarını, dışarıya belli etmez.
Keşkeler çoğalır ama dile gelmez.
Zamanında yavaşlamadığı, manaya ulaşamadığı, anı yaşamadığı, insanları kandırdığı, sevmeyi başaramadığı, şükür mertebesini bulamadığı için...
Bir gün gelir, üzülür sadece üzülür.
Yaşam amacınızdan vazgeçmeyin, hırslı değil, azimli olmayı başarın.
Bu dünya, rekabet yeri değil..
Başarı diğerinin başarısızlığıyla ölçülmez.
İnsanlığa yardım etmeye böyle hırslanmıyorsan büyük hatadasın.
Her şeye sahip olmak zorunda değilsin.
Olamazsın.
Nezaket, zarafet, iyilik, yardımseverlik, saygı, haddini bilmek, şükür, edep ve adap, hedef ve azim....
Bunlar yoksa senin hırs diye sattığın şeyin adı; edepsizliktir...
