1004

VIII.

Pumasok ako sa office kinaumagahan, straight to seungcheol's office.

"Jeonghan sabi ko sayo pumunta ka sa bahay kagabi diba-"

"Do not make any bullshits anymore seungcheol! First, si laisa na kapatid ni cass at kamukha nya, ngayon sasabihin mo sakin na hindi si cassandra yung nandon?! Pinaglalaruan nyo ba ni shanice ang pakiramdam ko?! I am starting to finally feel better when i hang out with laisa, tapos ito?!"

Huminga si seungcheol. Alam nyang di ako nagagalit basta basta

"Hindi ka namin pinaglalaruan ni shanice at lalong di kita pinuputangina, jeonghan. That girl you've been crying for years is someone who's name Suzette Moite." Inihagis nya ang papel galing pa sa punenarya.

"Cass could still be alive." Umiling ako na tumatawa.

"Seungcheol i saw her ghost."

"You are just hallucinating."

"I am not fucking hallucinating! Sige! Bigyan nyo ako ng matibay na ebidensya na buhay tong babaeng to!" At lumabas na ako ng office.

Mainit talaga ulo ko. Lalo na mukhang ginagago ako ni seungcheol sa di ko malamang dahilan. Para saan pa?

Bakit kung kelan i am opening my heart to someone else, biglang ganito? Kasi ba cass ayaw mo pa?

Tangina naguguluhan na tuloy ako!

Pumasok ako sa office ko habang sinusundan ako ni shanice.

"Here's your schedule for tod-"

"Cancel all of it. I dont want to meet anyone." Sinara ni shanice ang planner.

"Ano problema, jeonghan?" Napaharap ako sa kanya. Wala syang kinalaman dito?

"Di mo alam? Di mo alam pinagsasasabi ni seungcheol na kahibangan?" Nagtataka syang tumingin sa akin.

"Ano sinabi ng magilagid na yon? Wala syang sinasabi!"

"Sinasabi nyang buhay si cassandra!"

She gasp at umiling.

"Dude, you know that's not true. Kita nating dalawa ang nangyari." She said.

"I know. You were there, bakit ba nagdadoubt ako sayo.." sabi ko sa kanya at sumandal sa chair ko.

She got confused as well, kita ko sa mukha nya iyon.

"I better get back to my table." Sabi nya at dali daling umalis. Malamang, kukwestyunin nya si seungcheol mamaya.

Napamasahe na lang ako sa ulo ko at nagpatuloy sa trabaho ko.

Sa sobrang nilunod ko sarili ko sa paperworks di ko namalayang nalagpasan ko na ang lunch until someone brought somethig down on my desk.

"Workaholic." Bulong nya. Pag tingin ko, si laisa lang pala.

"Wow thanks." Itinigil ko agad ang trabaho ko at kinuha yon. Gutom na din ako.

"I better get going sir. Nagpatulong lang si miss shanice dalhin to sayo. Dami nya daw kasi aasikasuhin."

Oh, she'll start asking questions.

"Sige. Uhm by the way laisa, baka matagalan si shanice, can you take her place for today? Clean the papers on my desk. Tapos ko na lahat gawin iyan."

Without a single complain unlike before, ginawa nya ang pinapagawa ko.

"If you need me, call me." At lumabas na sya.

Ever since na nagbakasyon kaming dalawa, she didn't complain anymore. Di ko na din sya inaasar.

May nagbago sa amin. It's like nagkaroon kami ng understanding.

Gabi na nung bumalik si shanice, mukhang bad trip din. Galing to kay seungcheol.

"Hoy, bakit ganyan mukha mo?" Di sya nagsasalita.

"Huy-"

"Nagagalit ako kay seungcheol! Sobrang galit!!" Sigaw nya.

"Eh ano ba kasi nalaman mo?" Tumahimik sya saglit pero nagsalita din naman.

"All those years tinatago nya sayo si cassandra!!! He made you suffer all throughout!! He just made a stage play na patay na talaga si cass. Tapos ngayon nya aaminin kasi di na nya kaya?! Your girlfriend is alive but still in coma. Galit sya sayo jeonghan because you couldn't protect cassandra!"

Naiyak sya bigla sa galit at ako..tulala.

Di ko akalain nakakayanan ni seungcheol na masikmura makita ako, spatting lies on my face.

"Dyan ka lang shanice." Di ko alam.

Di ko na alam magagawa ko kay seungcheol.

"San ka pupunta?!"

"Kailangan ko makausap si seungcheol!"

"Teka sasama ako!"

Umakyat ako sa office nya, pero wala na sya.

Pumunta ako sa parking lot ar biglang sumakay si shanice sa sasakyan ko para puntahan din si seungcheol.

Pag dating namin dun, nakapatay na ang lahat ng ilaw sa gate nila.

Agad ako bumaba. Alam kong andyan sya sa loob, ayaw nya lang ako harapin.

"Seungcheol! Seungcheol!! Lumabas ka dyan!!!"

Bumukas ang ilaw, at nakita ko ang asawa nya.

"Ano problema mo jeonghan, dis oras na ng gabi!"

"Ilabas mo ang asawa mo!!" Nagulat sya at biglang napaatras sa pag sigaw ko.

Lumabas na din ang taong hinahanap ko.

"Jeonghan?"

"Alam ko na seungcheol! Alam ko na ang lahat! Gusto mo pag isisi na may taong nagkamali sa libing pero ikaw lang pala! Ikaw lahat! Ano ba rason mo para paghiwalayin kami ni cassandra?! Ha?!"

Nagulat pati asawa nya. So talagang itinago nya sa sarili nya ang mga kagaguhan nya.

Napatingin sya sa asawa nya. Di sya makapag salita. Don't tell me mahal nya padin si cassandra.

"Im sorry jeonghan. M..mahal ko padin sya kaya itinago ko sya sayo.." 

Biglang nandilim ang paningin ko and all heard was those women's scream at nakikita ko si seungcheol na duguan.

"Pano mo nagawa sakin to seungcheol?!! Akala ko.. akala ko mahal mo na din ako! Kaya pala ayaw mo magkaanak tayo!!"

"Jeonghan tara na."

"Isang kang traydor at sinungaling. Di ko kailangan itanong kung nasaan si cassandra. Ako hahanap sa kanya. Isa pa, aalis na ako sa company."

Nanahimik kami ni shanice buong biyahe. Pareho nya kaming naloko.

Bukas na bukas din ipapaalam ko sa pamilya ni suzette kung nasaan sya.

Iniyakan ko ang puntod na yon dahil sa wala.