1004

XI

"and here we are.. welcome to our villa, jeonghan. I never knew dito nya tinatago si cassandra. Never pa kami nagpunta ni seungcheol gawa ng trabaho."

May kalakihan ang bahay at bantay sarado ito.

"Buksan ang gate, andito si Ms. Mimi." Binuksan nila ang gate para samin at pinapasok kami.

Paghinto ko sa unahan ng espaso, bumaba kami at kinuha ng mga kasambahay ang gamit namin.

"Pag usapan natin sa loob ang gagawin natin." Yaya ni mimi sakin.

"Natin? Ako lang at si cass lang ang nasa plano ko. Wag mo sana masamain, i appreciate that you let me in here, but i'll take it from here. Di ko kayang magtiwala sayo ng buo"

"I know. Pero magpalipas ka muna ng gabi-"

"I already told you mimi, cant waste any second. Malay mo nasundan ka ng asawa mo, niloloko mo lang ako at magkasabwat pala kayo o pwede ding andito na si seungcheol at ako na lang hinhintay. " Yumuko si mimi.

" hindi jeonghan. Hindi talaga. Pano ba kita mapapaniwala?"

"I have no idea why ang eager mong tulungan ako, ni hindi nga tayo nag uusap noon, hindi mo kilala si cass. So doubtful ako." Umakyat na ako sa 2nd floor ng bahay at sinilip bawat kwarto.

"As i said, ganti na to sa ginawa ng asawa ko, and i want to set things right. Oo napamahal na ako sa asawa ko, pero it doesn't mean na susuportahan ko sya all the way."

Not good enough.

Natagpuan ko si cassandra sa pinakahuling kwarto, wala na itong tubo, at nakahiga na ng payapa. Akala ko ba nasa coma padin sya?

"Mimi akala ko ba-"

" Take her jeonghan. She's alive and well. But one thing is..she can't remember a single thing about you or your baby."

I..i lost her once again.

Narinig kong nag uunat sya saka bumangon habang nagkukusot ng mata.

Nakatitig lang ako sa kanya..

"Huh? Sino kayo?"

Pano ba to.

Nakaupo kaming tatlo sa sala ngayon habang nagdadaldal si mimi. Pinakilala na nya din ako pero di sya convince.

"Okay, so boyfriend ko sya? At ikaw ang asawa nung lalaking bumibisita sakin every month. " Tumango tango si sang mi.

" At sinasabi mo na dapat sumama ako sa lalaking to?" Tango ulit ni sangmi.

"He knows everything about you. Matatagpuan mo ang sarili mo sa kanya cass."

Tumingin sakim si cassandra with those curious eyes.

"Okay then. Gusto ko makaalala matagal na pero pinipigilan ako nung lalaki na lumabas dito. Pero sasama ako sayo jeonghan."

Ngumiti naman ako pero pilit lang. Paano ko ba sisimulan to.

Tinulungan sya ni mimi mag ligpit ng gamit habang ako nag aantay dito sa labas. Anong klaseng alaga binibigay sa kanya ni cheol eh hindi nga sya pinapayagan lumabas dito.

"Here. Good luck sa inyo jeonghan. I'll take it from here." Sumakay na si cassandra sa sasakyan.

"Thanks mimi."

Sabihin ko bang nagdadalang tao sya nun? Baka mashock sya. Sa ibang araw na lang.

"So jeonghan, sino ba talaga ako?"

"Girlfriend kita cass. " Tumawa sys na para bang ang gaan ng loob nya. Oo nga kasi di sya makaalala.

"Is that it? Wala ba akong nickname or ano-"

"Let me put it this way, babe. I care for my toy."

I dont like using that endearment again. She's not a toy to begin with.

"Ikaw ang lalaki sa panaginip ko." Sagot nya bigla.

So all this time nananaginip sya sa sarili nyang ala ala.

"Pero bakit ang labo lagi ng mukha mo, parang lagi ako nasasaktan, may pinag awayan ba tayo?"

Wag na wag mo sasabihin jeonghan. Tandaan mo, kailangan nyo ulit mag simula.

Itinabi ko ang sasakyan, at humarap sa kanya. I stare at her for a good 2 minutes.

"May problema ba? Nakatitig ka lang eh..."

Can't help it, i'm falling for the same girl all over again.

Narealize ko na what good life i had when we were kids.

"I'll help you remember with this"

Hinawakan ko ang pisngi nya at hinalikan sya.

Bumitaw din ako agad, at naiwan syang tulala.

"Did it help?" Tanong ko.

"Sorry..pero hindi eh. Wag mo na gagawin ulit yun ah.."

Ano pa dapat kong gawin?

-CASS

Minahal ko ba tong lalaking to? Bakit di ko maalala?? Pero nung unang kita ko sa kanya, sumikip ang dibdib ko. Love at first sight ba to?

Di ko alam, pero nakaramdam ako ng strong emotion. Siguro nga ay boyfriend ko to.

"Why are you looking at me?" Napansin nyang tinititigan ko sya kaya naman tumingin ako sa labas.

"You are always shy. " Tumawa sya pero pilit.

Mahiyain ba talaga ako?

"Ah ganun ba, sana habang tumagal ay di na ako mahiyain, tutal boyfriend naman pala kita... Ang di ko lang maitindihan, sobrang galit ba yung lalaki sayo kaya di ka nya nabibigkas sakin?"

Tumahimik sys at nagdrive na lang. Manahimik ka na din cass.

Nakarating kami sa airport, may tickets na pala syang hawak. Saan naman kaya kami pupunta?

Ayoko muna magtanong, baka kasi mainis na sya eh.

"Alam mo ba, sa isip isip ko nun, kung buhay ka lang nun, nabigyan na kita ng magandang buhay na kasama ako."

Ganun ba ako kaimportante sa buhay nya?

Kaya ko makaalala ng buo. Kaya ko to, ngayon wala na pipigil sakin para makaalala, kasi andito si jeonghan.

Hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko at tumingin sa akin.

"Wag ka sana mailang sakin cass... Pero sa oras na makaalala ka na ng lubusan, wag ka sana lalayo sakin.. yun lang pakiusap ko sayo. Wag na wag mo na ako iiwan, di ko na kakayanin pa."

At sa muli, narinig ko na naman ang puso kong sabik na sabik tumibok ng mabilis ulit.

Iniisip ko din, bakit ba ako sumama agad sa kanya? Instincts? Pakiramdam ko kasi safe ako?

Pero isa lang nararamdaman ko ngayon,

Security.

"S-sige na, ako na magkakabit ng seat belt mo." Tinuro nya kung pano ikabit ang seat belt sa eroplano at pano din tanggalin ito.

Medyo tanga pa ako sa ganito gawa ng di ako makaalis ng bahay. Pero di naman ako galit sa lalaking yun. Naiitindihan ko naman ang gusto nyang mangyari.

"Hay, ready ka na ba...new life with me, cassandra?"

Tumango tango na ako.