CAN SUYUM -Tamamlandı-

10.bölüm

Keyifli okumalar :)

Sabah gün ağarırken odayı dolduran güneşin yakıcılığı genç kızının tenine vurdukça çillerini daha da belirginleştiriyor, bu da Dağhan için muazzam,bir görüntü sunuyordu.

Ne kadar çok beklemişti onunla uyanmayı. Gözünü açar açmaz sadece onu görmeyi...Sonunda duaları kabul olmuş bu anı yaşayabilmişti.

Hayaller mutsuz insanları ayakta tutarmış. Bunca yıl mutsuzluğuna onunla kurduğu hayaller çare olabilmişti sadece. Ve saniyeler sonrasını bilmeden yıllar sonrasının hayalini kurarken bir gün gerçekleşeceğine inancı hep tamdı. Gerçekleşmişti de. Şimdi çillisiyle uyumuş, güne onun kokusuyla başlamıştı. Ne büyük bir mutluluktu onun için...

Hepimiz hayaller kurarız. Bazısı gerçekleşir bazısı gerçekleşmez. Ama her hayal bizi biraz daha hayata bağlar. Umudumuzu tüketmememizi fısıldar kulağımıza. Bazen olması imkansız görünen hayallerimiz bizi bile şaşkına uğratacak hızla hayatımıza dahil olur. Bazen küçük basit ve olma ihtimali çok yüksek bir hayalimiz için yıllarca bekler kimi zaman gerçekleşmesiyle mutlu olur kimi zaman gerçekleşemeden hayata veda ederiz.

Onlarınki de başta olma ihtimali yüksekken vazgeçilen, artık asla olmaz denilen bir anda da gerçekleşen bir hayaldi. O yüzden hiç vazgeçilmemeli. Umud etmekten...Hayal kurmaktan...Her şeyden önemlisi hayattan!!

Zeynep gözlerini aralarken Dağhan pür kkat onun mimiklerini izliyordu. Ve gözleri açılıp bakışları kesiştiği an gülümsedi. "Günaydın..."

Zeynep hızla doğruldu yataktan. "Gitmedin mi sen daha? Biri görücek ağam!"

"Ne olur görürse? Benden kurtulma planların suya mı düşer?"

Çapkın bir bakış atınca yatakta kalktı Zeynep. "Kurtulmak istersem başkalarının ne söylediğini umursamam. Başkalarının lafıyla hareket etmekten vazgeçeli uzun zaman oldu Dağhan ağa!"

Dağhan da yataktan kalkıp genç kızın karşısına geçti. "O zaman beni burada görmelerinin ne zararı var? Bugün evlenmiyor muyuz zaten?"

"İyi de sen dün gece sarhoş..."

"O teklifte ne kadar ciddi olduğumun farkındaydın çilli. Şimdi eğer sözünde durmayacaksan söyle. Diğer seçeneklerden biri için karar vermem gerekecek."

Gözlerini kıstı Zeynep "Sen...Sen çok..."

"Zekiyim!"

Sırıtarak verdiği cevapla karşısındaki kızı daha çok delirttiğinin tabi ki farkındaydı. Ama bu onun daha çok hoşuna gidiyordu. "Cevabın?"

Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştı Zeynep. Bir kaç dakika içinde verdi cevabını. "Tamam..."

"Dokuz da köşedeki çeşmenin orda ol. Gelmezsen getiririm..."

"Tamam dedim işte. Dokuzda gelirim. Hadi git şimdi birileri görmeden."

Dağhan tam çıkacakken tekrar döndü "Söz verdin bak!"

"Çıkar mısın artık!!"

Sinirle konuşunca çıktı odadan Dağhan. Zeynep de saate bakıp bir buçuk saati kaldığını görünce hızlıca eşyalarını toplamaya başlamıştı ki açıldı kapı.

Zeynep karşısında Duygu'yu görünce sertçe yutkundu. "Bir şey mi oldu?"

Diye tedirginlikle sorunca Duygu hızlı adımlarla önüne gelip sert bir tokat indirdi suratına. "Sen bütün geceyi benim kocamla geçirmeye utanmadın mı!! Söylesene İstanbul'da da herkesi alıyor muydun yatağına! Pis sürtük!!"