Denisovich's Legacy

Chapter 5

It’s already 7 in the morning when I woke up in my bed. Luckily ay tulog pa ang babaeng kasama ko which means I can avoid any interaction with her.

I enjoyed what happened to us last night, she’s good at sex no doubt at that.

Dahan dahan akong bumaba sa kama at pumunta sa banyo to take a quick bath before leaving.

Pagkatapos ng sampung minuto ay natapos na akong maligo kaya’t nagbihis na ako. I have some spare clothes in here kasi alam kong kakailangan ko iyon.

I choose a simple outfit for this day. A white plain shorts above the knee and a cream colored v-neck with a Gucci shoe. Bago ako umalis ay nag-iwan ako ng note para sa babae thanking her for the wonderful night, and being a good person that I am ay nag order na rin ako ng breakfast para sa kaniya.

Tinawagan ko na rin ang caretaker ng condo ko na pumunta doon to clean my room. Hindi ko lang din naman ginagamit ang condo for emergencies but also kapag tinatamad na akong umuwi sa bahay o di kaya’y pagod sa trabaho ay doon na ako dumidiretso.

I drove my bike towards the Starbucks, its already 8 ng nakalabas ako sa condo.

“Hi good morning! May I know your order mam?” tanong ng babae sa counter.

“Ah yes, can I get one Caffe Americano“ sagot ko dito.

“Ano po yung ilalagay ko na name mam?” pacute na tanong nito.

“Hunter” I shortly answered.

“Coming shortly mam”
Habang naghihintay ay may narinig akong nag-aaway sa kabilang counter.

“Mam kung sana nag double check kayo kung may pera kayong pambili eh di wala sana ho tayong problema ngayon!” sigaw ng lalaki sa kaniyang costumer.

“S-sorry po, hindi ko naman po alam na ganito kamahal pala ang kape dito” nakayukong saad ng babae.

For some reason I felt a sense of urgency to protect the girl. By the looks of it mas matanda ako sa  kaniya ng dalawa o tatlong taon. Mas lalo pa akong naasar sa lalaki ng sigawan niya ang babae. Hindi na ako nakapagtimpi at sumabat na sa usapan ng dalawa.

“I know that this lady here has her fault but you don’t have the right to treat her like that. Respect your costumer if you don’t want me to call your manager and report this.” I said with a serious face.

“I-I’m sorry po mam”nahihintakutang sagot nito.

Habang ang babae naman ay nakatingin sa akin sa pagkamangha.

“How much?” I asked still annoyed.

“Po?”

“I said how much is that?” I asked while pointing at the cup he’s holding.

“200 po mam” sabi naman nito.

“Give it to her I’ll pay. The next time you do that to your costumers you’ll find yourself at the street looking for another job.” Seryosong saad ko dito habang naglalabas ng pera sa aking wallet.

Nanginginig naman niya itong ibinigay sa babae na sobrang laki ang ngiti.

“Thank you po!” ang masiglang sabi niya sa akin.

I can’t help but smile at her. I feel comfortable around this girl and she’s simply cute. She can melt anyone’s heart by that smile. Natigil ako sa pag-iisip ng narinig ko ang pangalan  ko.