I'm not a Gangster!

Act 1

Chess moves, meet the kings

"Go."

"Hmm."

Sa lilim ng mga puno ay masisilip ang maaliwalas na kalangitan, tumatagos roon ang iilang sinag ng araw.

Napaangat ng tingin ang isang partikular na estudyante, panandalian syang natigil sa paglalakad, at nanatiling nakatingala sa kalangitan, ilang segundo ang lumipas ng marinig sakanya ay pagkawala ng malalim na paghinga bago nagpatuloy sa laglag ang balikat na paglalakad. As if she's carrying the weight of the world in her shoulders.

Mula sa loob ng isang sasakyan ay matamang tinangnan ng isang ginang ang mga inakto ng naturang estudyante, at unti unting napakunot ng noo. Sa mga nakalipas na buwan ay ramdam nya ang pagbabago rito, appearance wise ay malaki ang pinag bago ng anak, but her girl was not this soulless looking. That dead fish looking eyes....

May kung anong kumislap sa mata ng ginang. Tumaas ang isang sulok ng labi.

"Madam, seems to be pleased?"

"Indeed." word concealed a hidden meaning. "Tayo na."

Unti unting mas makikita ang pagguhit ng isang misteryosong ngiti sa labi ng weirdong ginang. Nang makita iyon ay hindi naman maiwasan kasamang mapailing bago binuhay ang sasakyan at nagmaneho palabas ng Hill kung saan ang kabuuang lugar ay inukupo ng naturang institusyon.

"Senior Zeron, hows your grandson doing? Galit pa rin ba ang batang iyon?"

"Madam, huwag na kayong mag-alala."

"Good, good."

Mula sa pagtanaw sa mga nadadaanang puno ay napatango tango ang ginang. Ilang sandaling naghari ang katahimikan sa loob ng sasakyan bago nasundaan ang mga salita ito. Her scheming voice resonated inside the car,

"That stinky girl is definitely bored now. Hehe, might as well start to move the chess pieces too."

A certain madam, looks creepy seating at the back....



ON the other hand, in the vast of glittering and enthusiastic arriving students, a certain girl walks like one in floating clouds.

Hindi katulad ng karamihan ay walang ingay ang paglalakad ng dalaga, tahimik lang, kung hindi mo sya bibigyan ng pansin, ay mananatili kang walang kamalay malay sa kanyang presenya, na maaring nasa tabi mo na pala sya. Peculiar skill.

Black hair flows on her back, wearing a sapphire blue uniform. Brows arc downward shadding a black as charcoal eyes, contrast the glistening fair complexion. A delicate oujousama, seemingly docile.

Sinong mag-aakala may balasubas, este, may hindi inakalang nakaraan ang naturang dalaga?

She blends in. Just like what her mother asked of her. Exceedingly good. Even exceeding to the point she's like an air, being invisible, impossible to notice.

"Good morning!"

"Ah huh. Have you check the webpage?"

"Wait, sis, I like your nails a!"

"That, I know right! Hahaha!"

"Pero di ba bawal-

"Shhhh, its not like the witch council is around~"

"Ay, may point you. Wow, now, I want one too!"

Mula sa paglalakad ay napabaling ang walang buhay na mata ni Nam sa dalawang nakatayo sa gitna ng hallway. Her steps halted, as she quitely looked at their scene. Half curious, half bored.