1Day i will meet them

part 33

Louis' p.o.v.

Ik had een week geleden gezocht naar een huis waar wij en de meiden met zijn allen konden wonen, dat was immers gezelliger dan apart. Ik zocht zonder resutaat, ik kon heel londen niet in mijn eentje afzoeken voor grotere huizen of villa's. Ik had hulp nodig, dus elke avonden gingen de lads en ik op pad om een geschikt huis te vinden. Keer op keer zonder succes, maar de vierde avond vonden we dan eindelijk een huis, nou ja huis, villa. We liepen het pad naar de deur op en belden aan. "Wie is daar," klonk een oude stem vanachter de deur. "We willen uw huis kopen," zei Liam. "Eindelijk," zei de stem weer en een klein oud vrouwtje deed open. "Kom binnen," zei ze. We liepen naar binnen en gingen zitten op de bank. "Ik kom gelijk ter zake," zei ik. "Dan kunt u daarna slapen,als u wilt. Hoe duur is uw huis?" "Niet schrikken hoor, het huis kost €100.000.000," zei het vrouwtje. "Klinkt goed," zei niall. "Kunt u ons rondleiden door uw huis, dan kunnen we kijken of we hem willen." Het vrouwtje zei dat we haar moesten volgen, het huis had: een huiskamer, een keuken, een wc, 10 slaapkamers en per 2 een badkamer en een was kamer. Dus hij was redelijk groot en bijna leeg, er stond alleen nog een bed in een van de kamers en in de keuken nog een paar pannen, borden en beetje bestek. Na de rond leiding vroeg liam of ze een computer had. Het vrouwtje knikte en zette de laptop op tafel. Ik maakte het geld over naar de vrouw, toen vroeg ze, wanneer we erin wouden trekken. We zeiden dat we het liefst zo snel mogelijk erin wouden. "Over drie dagen lukt het me eruit te zijn," zei ze. We zeiden dat het goed was, namen afscheide van de vrouw die ons alvast een reservesleutel gaf en liepen naar buiten. Terug naar huis. Het bleek dat we in het huis konden op caits verjaardag.

fieke's p.o.v.

"Lou, waarom blindoek je ons," vroeg ik louis. "Omdat dan de verrassing leuker blijft," zei hij. "kun je nog iets zien?" "Nee jammer genoeg niet," zei ik met een giechel. "Even testen," zei lou wantrouwend. Hij zoende me op mijn mond, ik schrok doordat heg onverwacht was en ik echt helemaal niks kon zien. Louis voelde dat ik schrok en zei: "Haha je kan dus echt niets zien, he?" Ik schudden mijn hoofd en zei:" Ik verwachtte dat je gewoon ging zeggen hoeveel vingers steek ik op of zo." Louis schoot in de lach, tegen liam zei hij:" daddy rij jij? Dan kan ik bij mijn moppie zitten," en hij knuffelde me stevig en tilde me ee  beetje op. Liam zei dat het goed was en ik werd naar de auto toe geleid volgens mij. Ik voelde een bankje en ging zitten, maar toen in net zat, werd ik weer weggetrokken. Nu zat ik volgens mij op louis' schoot, ik voelde een windje van iemand die met een plof naast me ging zitten. Ik voelde naast me, ik voelde lange haren en volgens mij zat ik op een gegeven moment bij de mond, want ik voelde iemand op mijn vinger bijten. "Aaah caitlin," riep ik. "Hihi owhh sorry fieke," zei ze. Ik voelde het busje optrekken. Ik had geen tijdsbesef, maar volgens mij zaten we vijf minuten in de auto. De jongens werden denk ik helemaal gek van janne, caitlin en mij, want we bleven maar doorzeuren over waar we heen gingen en we raadden, maar zonder het geluk een tip op te vangen. Eindelijk stopte het busje... het moment van de waarheid

heey, weer een hoofstuk. deze keer ni veel erbij te vertellen sorry xx nou see ya

xx fiekevanesch