1Day i will meet them

part 48

niall's p.o.v.

Ik had echt heel erge honger weet je, ik kan er ook niks aan doen. Uiteindelijk gingen we dan toch naar happy italy. Na afloop pakte ik alsnog een rolletje oreo gepakt, omdat de pizza mijn honger nog niet helemaal had gestilt. Ik kan er niks aan doen dat hongerig ben. Het is mijn ding haha. Ik was redeijk nerveus voor het concert van vanavond, het was de eerste keer dat we optreden waar de meiden bij waren en ik wou een extra goede indruk op hun maken, misschien wou fieke mij dan in plaats van louis. Vatst niet maar het was het proberen waard, toch? Niet geschoten is altijd mis zeg ik altijd maar. Maar door de zenuwen en zo eet ik ook altijd meer dan normaal. Ik zie je denken 'kan dan?!' maar ja, DAT KAN! Zo veel eet ik niet hoor. Toen we weer terug waren in ons huis waren, wouden de jongens en ik even rustig aan doen, omdat we vanavond dus dat concert hadden. Dus deden we maar met zijn alle het spel draai de fles. We deden wel de versie die the lads en ik hadden bedacht. Eerst moest je de fles draaien en als hij dan twee mensen had aan gewezen, moest de gene die ook de fles had gegooid dobbelen met een dobbelsteen. Elk getal had een betekenis: een en zes was een gewone kus, twee en vijf tongen en drie en vier was een knuffel geven. Liam draaide al eerst, hij draaide mij en zayn. Toen moesten we zoenen, yay. *sarcatisch mensen, niet ben er niet echt vrolijk om, maar ben al lang blij dat het geen tongen was @_@*  Daarna moest ik draaien en ik draai natuurlijk weer iets wat ik niet wil, namelijk louis en fieke. Ze mochten nog tongen ook van mij, blijkbaar. "Thanks nialler," zei louis die naast me zat en me een schouder klopje gaf. Dus gingen ze tongen, ik deed alsof het me niks kon schelen en lachtte mee. Maar man, ooit een gebroken hart gevoeld? Dat doet dus f*cking zeer, he! Ach ja moest er waarschijnlijk toch mee leren leven. Janne keek naar mij, dus lachtte ik (als een boer met kiespijn). Daardoor denk ik dat janne vroeg of we niet beter een ander spel konden doen, doen durf of waarheid of zo. Iedereen vond dat ook een leuk spel. Janne knipoogte naar mij, ik zei dankje, maar dan zonder geluid. Dat spel speelden we tot we 's avonds gingen eten. Eindelijk was het dan zo ver, het concert. Ik stond daar met de andere op het podium en ineens viel mijn oog op haar, daarna zag ik nog iets vreemds, zag ik dit echt goed? 

hey, boem weer een hoofdstuk af, de inspiratie komt langzaam terug, ik zeg langzaam verwacht er dus niet te veel van nou see ya

xx fiekevanesch