Memories¹ Never | MYG ✓

Memory Sixteen

10.05.2015

Yoongi'nin Anlatımından

Başımı elime yaslamış şekilde gözlerini huzurla kapatmış Sera'yı izliyordum.

Uzun zamandır onu izlemeye bile vaktim olmadan, giyinip direkt işe gidiyordum ama şu an üç günlük tatilin içindeydim.

Onu saatlerce izleyebilir, uyurken büzdüğü dudaklarıyla ne kadar tatlı olduğunu düşünürken saatlerimi bu yatakta geçirebilirdim.

Göz kapakları titreşerek açıldığında, direkt gözleri gözlerimle buluşmuştu. "Günaydın." Esnemeye başlayarak, eliyle ağzını kapattı. "Günaydon." Komik telaffuzuna gülerek önüne gelen saçını arkaya doğru ittim.

"Umarım benden önce uyanıp boş boş durmamışsındır?" Beklentiyle bana baktığında anlamayarak kaşlarımı çattım. "Kahvaltı diyorum? Yatakta kahvaltı etmeyi hak eden bir kızım ben."

"Ben kahvaltı hazırlayacağım?" Parmağımla kendimi işaret ettim. "Üstüne bir de yatağa getireceğim, öyle mi? Komikmiş, ee sonra?" Gözlerini kısarak, kötü kötü bakmaya çalıştı. "Sonra her şeyi toplayıp, benim için küveti dolduracaksın. Ilık suyla."

"Baya eğlenceli, hayal dünyana bayıldım."

Koluma vurarak, yüzünü astı. "Ne var? Bir kez olsun odun olmadığını hayal etmek istedim. Hem sen beni burada yalnız bırakıp giderken iyiydi, değil mi? Bir başıma burada uyanıyordum her seferinde." Acıtasyonu sonuçsuz kalacaktı, keşke fark etseydi.

"Kalkıp benimle işe gelebilirdin güzelim, seni tutmadım ki?"

"Annemden mi daha çok bıktım, senden mi çözemiyorum Yoongi." Dalga geçtiğini bilsem bile sesinde hissettiğim garip bir şey beni tedirgin ediyordu. Ciddi değildi ama ben neden ciddi olduğunu düşünüyordum? "Annen haklı Sera, bunu dün de konuştuk."

"Neresi haklı ya?" Bir hışımla yattığı yerden doğrulduğunda ben de sırt üstü uzanarak, yüzüne baktım. "Kaç yaşıma geldim, ona ne ki ne yaptığımdan?"

"Sadece biraz daha az dışarı çıkmanı ve ders çalışmanı istiyor, haklı olarak. Son senendesin, herhangi bir aksilik direkt sene uzatır."

Uzun bir of çekerek, kendini üzerime doğru bıraktı. "Annem gibi konuşuyorsun, sen de son senene gelene kadar bir yığın alttan ders yapmıştın ama?" Tekrar doğrulduğunda burnunu sıktım.

"İşimi çok şansa bıraktım, senin de illa böyle yapman gerekmiyor. Benim hatalarımdan ders al işte, son sene canımı teslim edecektim."

"Üniversite hayatında deli gibi eğlenmek hata değil." Dalgın bakışlarıyla devam etti. "Yapılabilecek en doğru şey."

"Artık mezun olsan daha iyi değil mi?" Muzip bir şekilde gülerek, yatakta biraz ona yaklaştım. "Hem daha fazla okumaya devam etmen her şeyi aksatır."

"Neyi aksatır?"

Sonsuza kadar öğrenci kalıp, böyle sevgili olarak takılacağımız yoktu herhalde. Bunun farkında olduğunu düşünüyordum, boşuna okulu bitirmek için kendimi paralamış değildim ya?

"Şimdi onu boşver de," Yatağı işaret ederek, genişçe gülümsedim. "Beni çok fazla ihmal etmiyor musun? Dün gece hemen uyuduğunu fark etmedim sanma."

Tam ona uzanacağım sırada yataktan kalktı ve düz bir surat ifadesiyle banyoya doğru yürüdü. "Duş alacağım, bornozum yerinde mi?" Şaşkınlıkla arkasından bakarken kafamı salladım.

Bornozu olması gereken yerdeydi ama Sera için aynı şeyi söyleyemezdim.

Ne olması gerektiği gibiydi, ne de eskisi gibi her an benimle olmaya hevesli ve heyecanlı kıza benziyordu.

Ona bir şeyler oluyordu ve ben engel olamıyordum.

...

"Bu üç gün işe gitmeyeceğim, biliyorsun." Ayakkabısını giyerken onu izliyordum ama asla bana bakmadan ayakkabıları ile ilgileniyordu. "Biliyorum, söylemiştin."

"Üç günü iyi değerlendiririz diye düşünmüştüm ama hemen beni sattın."

Dalga geçerek konuştuğumda kafasını kaldırdı. "Kızlarla gezeceğiz, seninle daha sonra buluşuruz zaten." Onun hayatında eskiden birinci öncelik olduğumu biliyordum, boş olduğu ve boş olduğum her anı birlikte geçirmek isterdi.

Ona vakit ayıramıyorum diye şikayet ederdi, ona vakit ayırmak istediğimde çekip gitmezdi.

"Yarın bir şeyler yaparız."

Kafamı salladım, bana uygundu. Çantasını da alıp tam karşımda durduğumda, belinden tutarak onu kendime çektim ve dudaklarına uzandım.

Kafasını çevirmesi hiç beklediğim bir şey değildi, bu yüzden olduğum yerde kalmıştım.

"Görüşürüz Yoongi."

Kollarımın arasından çıkarak gittiğinde, bir şeylerin çok daha net farkına varmıştım.

Hiçbir eskisi gibi değildi, ne Sera ne de bizim ilişkimiz.

Çünkü o değişmişti, olumlu olmayan manada.

Geçici bir şeyler olmasını diledim, dönemsel bir bunalma ya da genel bir bıkmışlık hali.

Aksini düşünmeye gücüm yoktu.