Savaş ev yanıyor Yeliz Esra ses verin
Savaş: Esra ne alaka
Esra bizim evde yatıyor dedim sonra ikimiz de çığlık atmaya başladık her yer yanıyordu.
Kayahanların Yalısında ki olaylar :
Aslıhan: Bu ses ne ya Cihan kalk Hazalların evi yanıyor kalk
Cihan : aynen yürü koş
Şule : kız Hatice emine kalkın Yangın var kalkın.
Hatice : Ne Yangın mı?
Aslıhan : Ne oluyor Hazal evin yanıyor sen dışardasın
Yeliz ve Esra da öyle dediğim an Aslıhan hanım çığlık attı o sırada savaş ben arka kapıdan içeri giriyorum dedi ve gitti arkasından da Cihan amca bana Aslıhan hanımı tutmam için verdi ve içeri girdiler. Aslıhan hanım bırak beni Hazal bırak kızım yanıyor kızım dedi ve Gülbahar hanım geldi ve bana çok şaşkın bir şekilde baktı beş saniye kadar sonra ne oluyor diye bana sordu bende yelizle Esra içerdeler Gülbahar hanım dedim ve Esra diye bağırdı onu Şule teyze tuttu ben Aslıhan hanımı bıraktım ve içeri girdim.
Yeliz: Esra kalk yanıyoruz Esra yardım edin Savaş yardım et ben çok kötüyüm.
Savaş : Baba sen Esra yı al ben Yeliz alırım ikisinde baygın şuan tamamı baba kendine gel kendine
Cihan: Tamam. Esra kızım uyan güzel yavrum.
Savaş ve Cihan Amcayı ararken önüme yandaki yanan dolap düştü ve benim yolumu kapattı sadece bir kapı vardı çok öksürüyotdum ve fazlaca kalbim hızlı atıyordu.
Şule : Gülbahar hanım kendinize gelin Gülbahar hanım
Gülbahar: Benim yüzümden ne yaptım ben.
Şule: Bakın çıktılar hadi gidelim.
Aslıhan : Kızım Esra oğlum
Şule: Yeliz ah kıyamam ben size. Hazal nerede Savaş
Savaş : burada değilmi Şule teyze.
Şule: Hayır içeri girdi savaş
Savaş : Allah kahretsin kahretsin.
Aslıhan: Savaş girme oraya girme nereye gidiyor savaş Şule
Şule : Hazal içeride kaldı onu kurtarmaya Aslıhan hanım
...
Bir kabus görüyordum ;
Bir yolda yürüyordum hiç sonu yoktu önüme beyaz perdeler ve ben onları açıyordum ama en son açtığım perde de bir bebek yanında Esra ve bana gelip sarıldılar.
Gözlerimi hafifçe açtım ne olup ne bittiğini bilmiyordum. Gözlerimi Açtığımda yanımda Şule teyze vardı
Şule: kızım Hazal ben hemen haber veriyorum Doktora. Doktor Hazal uyandı
Şule teyze doktor çağırdı ve geldi
Doktor : Hazal iyisin sadece biraz dinlenme gerekiyor. Serum taktık bugün taburcu olacaksın Geçmiş olsun.
Ben önemli değilim Yeliz ve Esra onlar nasıl bir şey söyleyin.
Doktor: Malesef onlar için aynı cümleleri kuramayacağım sonra söylersin zaten sadece daha 1 saat oldu geleli.
Şule teyze söyle nasıllar onlar?
Sonra söylerim Hazal sen uy kızım.
Savaş nerede? Tamam ben gidiyorum sen söylemezsen söyleme.
Şule: Dur Hazal kızım dur gitme oraya dur
Dur söyleyeceğim tamam.
Söyle hemen Şule teyze hemen.
Esra nın durumu kritik sol bacağında 2.derece yanık varmış bir süre ddğnekle yürüyecek öyle dediler yarın taburcu olacak 1 saate uyanır dedi doktor ama
Ama ne Yeliz e ne oldu söyle lütfen
Şule : Yeliz daha uyanmadı yoğum bakımda uyuyor. Ama doktor her şeye hazırlıklı olun dediler.
Hayır hayır olamaz ben bir acıyada katlanamam hayır dedim ve o sırada Savaş geliyordu karşıdan ben ona koştum ağlayarak ve ona sımsıkı sarıldım hıçkırarak ağlıyordum.
Savaş: Ne oldu niye ağlıyorsun.
Savaş Yelize ne oldu Şule teyze durumu kritik dedi.
Savaş : iyi ki söyleme dedik tamam ilk önce Esranın yanına gidelim çünkü Yeliz in odasına girmek yasak ve göremezsin tamammı?
Tamam Savaş hadi gidelim dedim ve Esranın odasına girdik koridorda Özlem abla Cihan amca Hatice abla ve Emine vardı içeri girdik Aslıhan hanım ve Gülbahar Hanım vardı
Aslıhan: Git buradan senin yüzünden benim kızım ölecekti
Durun ne yapıyorsunuz derken Esra uyandı
Hazal gel dedi ve bana sarıldı. İyimidin söyle hemen
Esra: İyiyim iyiyim merak etme. Yeliz nasıl iyimi?
Bilmiyorum yoğum bakımdaymış dedim ve yine gözyaşlarım akmaya başladı Esranın da öyle ve biz birbirimize sarıldık ağlayarak 1 dakika kadar sarıldık ve sonra Aslıhan hanım hadi kızım sen uyu Bacağına dikkat et hadi biz çıkalım dedi hepimiz çıktık
Aslıhan: Benim kızım senin yüzünden ölecekti tamamı Esranın senin evinde ne işi vardı söyle
Herkes bize bakıyordu ve ben Aslıhan abla Esra gece biz uyurken geldi biz anlamadık Yeliz le yani bu.
Aslıhan: Niye alıyorsun ki sen benim kızımı niye sana mı kaldı dedi ve beni itti
Aslıhan hanım Esra senin kızın değil mi sahip çıksaydın o zaman kontrol etseydin. Dedim ve bana şaşkın olarak baktı ve Gülbahar hanım Yeter diye bağırdı. Ve sonra Aslıhan hanım koşarak aşağıya indiler arkasından da Gülbahar hanım.
Doktor: Yeliz hanımı görebilirsiniz ama sadece 2 dakika
Tamam ben gelirim
Doktor: Hemşire hanım sizi hazırlasın sizi.
Aslıhan : Anne görmüyormusun biz iki kardeşi ayırayamıyoruz
Gülbahar : Hayır asla ama asla öyle bir şey olmayacak ben Ölene kadar olmayacak.
Yeliz in yanına girdim elinde yanıklar vardı ama yüzü aynı bembeyaz ay yüzlü canım. Yeliz lütfen ölme lütfen yalvarıyorum sana sen benim tek ama tek arkadaşım ailem kardeşimsin nasıl çıktı bu yangın nasıl Yeliz uyan lütfen beni bu hayatta yalnız bırakma derken birden makinelerde ses gelmeye başladı ne olduğunu anlamıyor dum doktor diye bağırmaya başladım Yeliz uyan Yeliz diye çığlık attım o sırada beni dışarıya çıkardılar savaş özlem abla Cihan amca vardı savaş beni tutuyordu.
Aslıhan: Bu ses ne anne Bir şey oldu.
Gülbahar : Hadi gidelim
Ben Yeliz diye bağırıyordum çığlık atıyordum o sırada Aslıhan ve Gülbahar hanım geldiler arkasından da Esra ben hayla Yeliz diye çığlık atıyordum doktor elektrik şok verdi ama hayla makinede ki o çizgiler düzdü
Esra: Bize bunu yapma Yeliz yapma
Doktorlar çok uğraştı ama en son bıraktılar ve benim için hayat durmuştu.
आप पढ़ रहे हैं
KANLI AY
किशोर उपन्यासDaha küçüktüm ve ailemi kaybettim. Kimin öldürdüğünü bilmiyordum Annem, babam, ve doğmamış kardeşim o gün öldüler ve küçük kardeşim yoktu büyük ihtimalle kaçırıldı ama o gün Kanlı Ay'ın olduğu gündü. Kanlı ay kıyametin habercisidir derler o gün beni...
