(Zawgyi)
သီဟ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ႔ ပန္းကန္ထဲကထမင္းေတြ ကုန္သြားတာနဲ႔မင္းရာဇာနဲ႔အတူ အိပ္ယာဝင္ေလေတာ့တယ္။
ခုဏကကဲ႔သို႕ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မျဖစ္ေစရန္အတြက္ အခန္းမီးကိုလင္းေနေအာင္ဖြင့္ထားေပးရျပီး ျပတင္းေပါက္ကိုလည္းပိတ္ေပးထားရသည္။သီဟ၏အက်င့္က မီးဖြင့္ထားလွ်င္ဘယ္လိုမွမအိပ္တတ္ ခါတို္င္းဆိုလွ်င္ မီးပိတ္ထားျပီး နာရီဝက္ေလာက္ျကာမွသာအိပ္ေပ်ာ္တတ္သည္။
သို႕ေသာ္ ယခုသာမီးျပန္ပိတ္လိုက္မည္ဆိုပါက မင္းရာဇာ ထပ္ေျကာက္လွ်င္ သူပဲဒုကၡေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။
သီညေတြးေနရင္း ပက္လက္အေနအထားမွ ေဘးေစာင္းအေနအထားသို႔ေျပာင္းလိုက္ျပီး ေဘးနားမွာမ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားတဲ႔ မင္းရာဇာကိုလွမ္းျကည့္လိုက္ေလတယ္။
"မင္းအိပ္ျပီလား"
မင္းရာဇာ တင္းေနေအာင္မွိတ္ထားတဲ႔ မ်က္လံုးအစံုကိုေျဖးေျဖးခ်င္းဖြင့္လိုက္တယ္။
"ဘာလဲ မအိပ္ေသးဘူး"
"ေန႕ခင္းက ငါ့ကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္မွာ မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ေသနတ္ကရိုင္ဖယ္အမ်ိဳးအစား ေျပာင္းပါတယ္ အဲ႔မွာပါတဲ႔မွန္ကို ေနေရာင္ထိုးေတာ့ ငါ့မ်က္လံုးကို အလင္းျပန္ျပီး လာရိုက္လို႔"
"ေအးေနာ္ မင္းျကည့္ရတာ ဒါေတြနဲ႕ရင္းႏွီးတဲ႔ပံုပဲ"
မင္းရာဇာ အေျဖျပန္မေပးပဲမ်က္လံုးမွိတ္ထားလိုက္တယ္။
"ေအး ဒါနဲ႔မင္းနာမည္ေကာ"
"ငါ့နာမည္ကအဲ႔ေလာက္ေတာင္ စိတ္ဝင္စားဖို႕ေကာင္းလား"
"မဟုတ္ဘူးေလကြာ ကိုသိတဲ႔လူတစ္ေယာက္ကို သူ႕ရဲ႕နာမည္ေလးေတာ့သိခ်င္တာေပါ့"
"ငါ့နာမည္ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ဘယ္သူမွမသိရဘူး"
"ေသာက္က်င့္မေကာင္းတဲ႔ေကာင္"
"ဒါနဲ႕...မင္းကအေမွာင္ေျကာက္တတ္တာလား"
"မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ"
"မသိဘူးေလကြာ ဒီတိုင္းပဲေမးျကည့္တာ မင္းစိတ္ကလဲ"
"ေအး"
YOU ARE READING
Beyond the galaxy(ZG+Uni)
Romanceတစ္ေန႕ငါတို႕စျကာဝ႒ာရဲ႕အစြန္းတစ္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားျကမယ္ မင္းရယ္ငါရယ္ဆိုတာပဲရွိတဲ႔ေနရာကိုေပါ့......! (Unicode) တစ်နေ့ငါတို့စကြာဝဋ္ဌာရဲ့အစွန်းတစ်နေရာကိုရောက်အောင်သွားကြမယ် မင်းရယ်ငါရယ်ဆိုတာပဲရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့......!
