De Reizigers van Midden Aarde

Hoofdstuk 1

Hooooooi mensen! Jup, een Nederlandse Lord of the Rings fanfictie. Volgens mij zijn die er nog niet echt en sinds ik alle films heb gekocht en net voor de duizendste keer heb gekeken en binnenkort deel 1 van de Hobbit in de bioscoop komt dacht ik dat het wel leuk was om een LOTR fanfic te schrijven :D Het is jammer genoeg erg lastig omdat Tolkien al een hele geschiedenis voor Midden Aarde heeft en daarom zijn er veel regeltjes. Vergeef me daarom als het soms niet 100 % klopt met wat Tolkien heeft geschreven, maar dat is haast onmogelijk. Natuurlijk zal ik me zoveel mogelijk aan de "waarheid" houden maar ik kan het niet helemaal garanderen. 

In ieder geval; veel leesplezier!

Deel 1. De Dagen van Jeugd - Eolain

Hoofdstuk 1. 

Het geluid van metaal tegen metaal. Stof dat in mijn ogen prikt en het leer dat stug aan voelt in mijn bezwete handen. Ik moet een nies onderdrukken en concentreer me weer op de volgende beweging van mijn tegenstander. Ik maak een simpele zijwaartse beweging terwijl ik op de passen van de man voor me let. Het zwaard ligt soepel in mijn hand maar met steeds meer moeite weet ik de aanval van mijn tegenstander te pareren. Mijn neus kriebelt door het stof maar ik kan hem niet dichtknijpen. Voordat ik het weet nies ik keihard, struikel ik achterover en vliegt mijn zwaard uit mijn hand.

Ik beland op de harde grond van het oefenveld en kijk nogal beschaamd op naar Heer Térower.

‘Als je wil mee doen aan het toernooi volgende week zal je nog echt wel wat aan je concentratie moeten doen, vrouwe.’ Heer Térower stak zijn zwaard terug in de schede en strekte zijn gespierde hand naar me uit om me overeind te helpen.

Ik pakte zijn hand dankbaar aan en hij gaf me een klopje op mijn schouder. ‘Toch niet al te slecht. Je zou in ieder geval door de voorrondes komen.’

Met moeite toverde ik een schaapachtige glimlach op mijn gezicht. Hij lachte terug en liep toen naar een stel rekruten dat tegen poppen aan het vechten was. Ik veegde het zweet van mijn voorhoofd en klopte de stof van mijn kleding waarna ik mijn zwaard opraapte en terug in de schede deed. De voorrondes. Pff, ze zouden me uitlachen als ik alleen maar de voorrondes zou halen. De prinses zou toch op zijn minst de halve finale moeten halen.

Een beetje stram liep ik richting de Grote Hal met de woorden van Heer Térower nog steeds in mijn hoofd. Heer Térower is een van de beste zwaardvechters van heel de Westmark. Hij zou in ieder geval wel de halve finales halen.

Verdrietig en boos tegelijk liep ik de Grote Hal van Edoras binnen. Ik keek om me heen op zoek naar Iríal, maar hij was nergens te bekennen. Ik rolde met mijn ogen en realiseerde me toen dat hij waarschijnlijk weer in de bibliotheek zat, stoffige perkamentrollen overschrijvend.

‘Eolain!’

Met een zucht laat ik mijn schouders zakken. Ik had nog zo gehoopt dat ze me niet zouden opmerken, maar blijkbaar was ik niet onopvallend genoeg geweest.

‘Eolain kom hier!’

Geïrriteerd slenterde ik naar de twee tronen aan het einde van de Grote Hal. Ondanks dat ik al vele malen voor de troon ben verschenen beneemt de aanblik me nog steeds de adem.

Voor me zaten Koningin Eowyn en Koning Faramir, mijn ouders, op hun tronen. Blijkbaar hadden ze net een audiëntie gehad want mijn vader trommelde met zijn vingers op de armleuning van zijn troon en mijn moeders haar zat warrig, wat betekende dat ze er vaak met haar hand doorheen gegaan was, iets wat ze graag deed tijdens audiënties.

‘Eolain, jij hoort in de bibliotheek te zijn.’ Mijn moeder keek op me neer vanaf haar zetel.

‘Ik was net van plan daarheen te gaan, vrouwe,’ mompel ik terwijl ik naar mijn voeten staar.