Bölüm 84

145 19 0
                                    


"Ah Kartal, ne kadar masum, nasıl böyle bir şey olabilir aklım almıyor. Hep kötü şeyler başkalarına olur sanırdım. Bizim başımıza da geliyormuş meğerse. Kartal, kafayı yiyeceğim. Elifin babası da benden beter. Adamın tek evladı benim yüzümden yoğun bakımda yatıyor ve benim elimden hiç bir şey gelmiyor."

"Doğan, annem içimizde en mantıklımız sensin diye bize örnek gösterirdi. Kardeşim,kendini suçlamaktan vazgeç. Melisanın başına gelenler de benim yüzümden o zaman. Arabası sabote edilmiş edende, Tanyıldızın kız kardeşiymiş. Şimdi istediğim kadar kendimi suçlasam da sonuç değişmediği gibi,Melisaya da faydası olmaz. Hafta sonu döneceğiz. Melisanın haberi yok . Gelince öğrenir artık."

Kartal duş alıp Melisanın yanına uzandı. Birin bu kadar sevmek normal mi! diye düşündü. Annem hep bahsederdi ,"Babanın ve bizim aşkımız benzersizdi",diye aslında bizimkide benzersiz. Belkide tüm aşklar benzersizdir. Hele ömür boyu sürerse insan daima mutluluktan uçacakmış gibi dolaşır. Ah anacım babamı kaybettiğinde duyduğun acıyı şimdi çok daha iyi anlıyorum. Hani sen derdin ya,"Baba olunca anlarsın diye," bu söz, o şey   insanın başına gelmeden anlayamayacağını en iyi anlatan söz bence.

Melisaya sarıldı,kulağına fısıldadı,"Sevgilim, canım, sen benim her şeyimsin, bir tanemsin. Böyle sözler bilmezdim,bunları söyleten sensin."

"Sende benim sevgilim,bir tanem ilk ve son aşkımsın," dedi Melisa gözlerini açmadan. 

"Oh evim evim güzel evim. Tamam Darıcada benim evimdi ama, burası kendimin her çöpün de emeğim ,zevkim var. İçinde sevdiklerim var. Tüm işlerimi hallettim. Senin sayende teşekkür ederim."

"Ne demek efendim her zaman  her şey için ,bakın hanımefendi bunu vurguluyorum,her şey için emrinize amadeyim." Melisayı kollarına alıp ayrılmayacakmış gibi öptü. İç geçiren Melisaya daha fazla dayanamayıp,onu yatak odasına sürükledi.

Duş alıp karınlarını doyurdular.

"Kartal,mezarlar ne zaman hazır olur dedi adam. Bitince bir gidip bakmak istiyorum."

"Bak kızım bir daha tek başına yola çıkmak yok. Adam beni arayacak. Mezarların resmini çekip gönderecek. Doğumdan sonra bir ara birlikte gideriz. Hem eve de bakarız."

"O evi satmak istiyorum. Birde, Kartal sen ne iyi bir adamsın. Belkide bu yüzden sana aşık oldum."

"Ne iyilik yapmışım bakalım!."

"Eski karının ailesine her ay para göndereceksin. Kadının ve kardeşinin bize yapmadığı kalmadı, sen ailesine bakacaksın."

"Bir tanem onlar yoksul ve cahil insanlar. Olanlarda onların suçu yok ki. Asıl sen neredeyse köpeği alıp gelecektin."

"Ama beni kurtardı ona can borcum var."

Kapıyı açan Metin şaşkınlıkla onlara baktı.

"Siz ne zaman geldiniz ya!? Bende Bu gün pazar eve kız atarım diye geldim. Cem'e haber vereyim geldiğinizi. Merak ediyordu."

"Canım benim biz gidelim istersen sen kızları getir. Cem ile daha dün konuştuk ama ne zaman geleceğimizi söylemedik. Metin, işler nasıl birazdan aşağı ineceğim."

"Vay adi, sanki haberi yok gibi davrandı. İşler yolunda meraklanma. Butiği bilmem ama. Bir kız var ,"İşler iyi patron ararsa söyle",demişti bana unuttum. Sahi sen Elifin yanına gitmedin mi?"

"Yok, şimdi pazar pazar keyfini kaçırmayayım. Arayacağım belki akşama Doğanla gelirler de hasret giderir fırçamı yerim."

Kartal, Metini mutfağa çağırdı,kulağını tutup," Oğlum Melisanın haberi yok demedim mi ben sana şimdi ne olacak. Ben aklından uzaklaştırmaya çalıştım sen -bam- bir de ara diyorsun. Ah,Metin tam ofsaytsın oğlum."

KAR KELEBEKLERİ (HARİKA HİKAYE, BİTTİ)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant