21

6.7K 507 488
                                    

"Hayat gerçekten kısaymış. Sanırım sana bir şeyi itiraf etmem gerekiyor..."

Dikkatle söyleyeceklerini beklerken o delinin sesini duydum.

"Oo, bizim sazanlar uyanmışta konuşmaya başlamışlar."

Tam karşımda -yerde- oturan Jennie'nin yanına gidip yanağına dokundu.

Jennie rahatsız olup kafasını oynatsa da işe yaramıyordu, çünkü kıpırdayamıyordu. Jong Suk ona iyice yaklaşmış, kulağına bir şey fısıldamıştı ve Jennie ağlamaya başlamıştı.

Yerimden kalkmaya çalışsamda başaramadım. "Şerefsiz! Dokunma lan kıza!"

Cidden! Benim yüzümden neler yaşıyordu şuan o kız!

Oturduğu yerden kalkıp bana baktı. "Şimdi öyle bir şey yapacağım ki Jennie yaşadıklarını, sende gördüklerini ömür boyu unutamayacaksın. Bu da ikinizi yavaş yavaş öldürecek. İkiniz de içten içe kendinizi suçlayacaksınız ve delireceksiniz. Sonra dayanamayıp bu dünyadan siktir olup gitmek isteyeceksiniz."

Ne saçmalıyordu bu mal?!

"Ona dokunma! Gerçekten her bok benim başımın altından çıkıyor."

"Ona dokunmazsam sana nasıl acı çektirebilirim ki?"

Tam bir psikopat...

O sırada tüm dikkat, kulaklarımızı dolduran melodiyle dağıldı. Jennie'nin telefonu çalıyordu. Jong Suk onun yanına gidip cebinden telefonunu çıkardı. Ekrana bakıp güldü.

"Kimdi bu 'Özel Koruma'? Bambam denen çocuk mu?"

Gördüğüm kadarıyla onu meşgule attı ve telefonu karıştırmaya başladı. Bir uygulamadan mesaj gelmiş olduğunu görüp oraya girdi. Jennie'ye gülüp birkaç bir şey sorduğunu anladım. Duyduğum şeyler ise Jennie'nin "Yapma!" diyen cümleleriydi.

Yandan bana bakıp "Şov başlasın." diyen Jong Suk Jennie'nin tam karşısına geçti. Parmaklarını Jennie'nin boynundan indirip gömleğinin düğmelerine götürdü.

Şerefsiz.

Ne yapacağını anlamıştım ama böyle bir şey olmasını istemiyordum.

Jennie hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı ve yapabildiği tek şey bacaklarını kıpırdatıp çırpınmaktı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Jennie hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı ve yapabildiği tek şey bacaklarını kıpırdatıp çırpınmaktı. Onu öyle görünce neden kalbime bir ağırlık çöküyor?

Hepsi benim suçum.

"İyi izle Tae..." deyip Jennie'nin gömleğinin yakasını aşağı doğru indirip omzunu açtı.

Daha fazla izleyemedim. Gözlerim dolarken kafamı çevirdim.

 Gözlerim dolarken kafamı çevirdim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çaklıt •taennie•Where stories live. Discover now