Çaklıt •taennie•

30

Kaslılar ve Bıcırıklar

Özel Koruma: Kanka çıktın mı psikologtan?

Birazdan çıkacağım.

Lisaşkım: Nasılsın daha iyi misin?

Bir işe yaramıyor ki ndisjsoskso

Yug-tatlı-yeom: Okuldan kaçıp gelem mi yanına bebeq

Gerek yok kanka gelirim ben 💜

Tae nerde?

Lisaşkım: Kantindeydi en son

Tamam. Ben matematik dersine kadar yetişirim.

***

Yazıştıktan on dakika sonra falan çıktım ve okulun yolunu tuttum. Bahçe görüş alanıma girdiğinde bir sürü kişi vardı bu yüzden tenefüste olduğumuzu düşündüm. Bizimkiler büyük ihtimal çardakta oturuyordur.

Çantamı bırakmak için sınıfa çıktım ve tekrar bahçeye inecekken Baekhyun'u gördüm. Biraz konuştuk ve ona olanları anlatmamak için hasta olduğumu söyledim.

Beni zorla kantine sokup bir şeyler aldı. Bahçeye çıktığımızda çikolatayı açıp bana verdi. Teşekkür edip alacakken omzuma atılan elle ve çikolatanın elimden alınmasıyla irkildim.

"Sağ ol velet. Jennie'ye böyle şeyleri biz alıyoruz zaten. Senin almana gerek yoktu."

Tae tek lokmada çikolatanın yarısını ağzına sokmuştu.

ÇÜŞ...

"Buna sen mi karar veriyorsun?" diyen Baekhyun ciddileşmişti.

"Evet." diye rahatça konuştu Taehyung.

Onu biraz itmeye çalışıp "Tae, ne yapıyorsun?!" dedim. O ise ben yokmuşum gibi Baekhyun'a bakıyordu.

"Şimdi git ve bir daha bu kızın yanında dolaşma."

Baekhyun'dan önce konuşmuştum. "Bir dakika Baekhyun, gelir misin Tae?!"

Onu biraz uzağa çekip konuşmaya başladım.

"Taehyung sen ne yapıyorsun?! Onunla nasıl böyle konuşursun? Seni anlayamıyorum."

"Bu çocuk sinirimi çok bozmaya başladı Jennie. Nedense bizden öndeymiş gibi hissediyorum!"

"Tae sen ne saçmalıyorsun? Bunu daha ne kadar anlatmam gerekiyor?! Neden onu bu kadar kıskanıyorsun anlamıyorum! Hayatıma yön verecek kadar yakın olduğumuzu sanmıyorum. Sen sadece sevdiğim çocuksun, bu olayların gerisinde dur."

Dikkatle beni dinlerken gözlerini gözlerimden çekip yere dikmişti. Sözlerim bittiğinde olduğu yerde kaldı. Bende o sinirle oradan ayrıldım.

***

2 hafta sonra

Lisalarla çardakta oturuyorduk. Daha doğrusu Lisa, Bambam ve Tae oturuyordu, ben ayakta dikiliyordum.  Karşıdan gelen Yugyeom ve Min So'yu gördüğümde hemen Tae'nin yanına oturdum.

Tae'yle ne kadar konuşmuyor olsakta onu Min So'ya yem edemezdim. Tae, ona en son söylediklerimden sonra hiçbir şeyime karışmadı ve aramıza biraz mesafe koydu.

Yugyeomlar bize yaklaştıklarında Tae'nin kulağına fısıldadım. "Sana bir şey söylemem gerekiyor, gel."

Yüzünde bir gülümseme oluştu ancak bu gülümseme, mutluluğun aksine sinsice bir gülümsemeydi. Onu bileğinden tutup kaldırdım ve arkamızda sinir olmuş bir Min So bıraktım.