Chapter 10- They're Back

1.1K 20 7
                                    

Alyeri P.O.V

Nasa bahay na ako ni Xeno. Siya lang nakatira dito wala na ang mga parents niya. Siya din nag ma-manage nang business nang naiwan sa kanya ng dad niya. Since only child din naman siya.

His still carrying me on his arms. Parang ingat na ingat, kahit among sandali ata ay baka mabasag ako. Well, nanakit na nga ang ulo ko.

"I'll just get the first aid kit". Sabi nya at inupo muna ako sa mahabang sofa.

Nag nod na lang ako napahawak ako sa ulo ko. Sh*t nadali ako nung bruhang yun. Kanina pa kasi tumatawag si Xeno kaya balak ko sanang sagutin kaso nahampas ako nang kahoy sa ulo.
Hindi na ako nakailag. Pasalamat pa ako at walang pako. Bakit kasi naisip ni Maiu na doon sa gilid na kakahuyan pumunta?

 ̄へ ̄

Nang makabalik siya nilapag niya agad ang kit na hawak sa center table.

"Im sorry, im late. " Paumanhin nya. Tiningnan ko siya bago nginitian ng matamis. So sweet of him. ^o^

"Ano ka'ba? Ok lang ako. Hindi mo naman kasalanan. Sorry kasi hindi ako nakapag paalam sayo. " may kabang sabi ko. Napag usapan na kasi namin noon na kung may gagawin akong makakasakit sa akin ay sabihin ko daw sa kanya.

Tumango siya at hinalikan ang kaliwang kamay ko. Kahit bahagyang nakatabig sa muka niya ang buhok niya ay nararamdaman at nakikita ko sa mga mata niya na nag aalala pa rin siya.

"Gamutin mo na lang ako." Sabi ko at ngumiti sa kanya para mabawasan ang pag aalala nya.

Maingat pero hindi naman nawala ang pag kaka-kunot ng nuo niya habang nakatingin sa sugat ko sa may ulo.

Hindi ko inalis ang tingin sa kanya dahil hindi naman talaga nakakasawa tingnan ang gantong gwapong lalake. Napaka seryoso niya. Perfect jawline, kissable lips, matangos na ilong at nakakahulog panty na mata.

Ibang klase! Hindi ko pa rin talaga maisip na mahal ako ng lalakeng ito. Hindi ko alam kung bakit nabigyan ako ng gantong kagandang biyaya.

"Done. Does it still hurts ?" Tanong nya.

"Ok na, thanks." sabi ko ulit at hinawakan ang sugat ko, may gasa na 'to. Sana gumaling na para 'di ako mapagalitan ni Mama. Hindi kasi nila alam ang mga ganto kong gawain. Hindi ko rin naman ipapaalam sa kanila.

^_^

Mabait na anak ako sa kanila. Ayokong madungisan iyon. Ginusto ko ang gawaing ito.

"Are you hungry.?" Tanong niya pa ulit. Naupo siya sa tabi ko at pinatong ang kaliwang kamay sa tuhod ko. "Your just near to bar. Did you drink?"

"Mm-mm" i hummed and nodded my head. Pumikit ako at pinatong ang ulo ko sa balokat niya. Napalot ng pang amoy ko ang mabangong panlalaki niyang amoy. I love his manly scent.

≥3≤

"Wait ipag luluto kita." He say, speaking tagalog. Yes nabasa n'yo nag tatagalog yan syempre. Sinabi kong mag tagalog minsan eh. Muka na nga siyang masungit, nakaka nose bleed pa ang may accent na English n'ya.

"Sige tulungan na kita." Sabi ko at akmang tatayo.

"No. Your wound may open and bleed again. I can do the cooking, just stay here and rest."

"Open ka d'yan. Hindi naman ganong malalim to." Sagot ko at tumayo na at nauna pang pumunta sa kusina.

"Tss." Hindi na nya ako mapipigilan. Makulit ako pag dating sa kanya eh. And he's used to it. Misan na napipikon at nag tatampo pag hindi nasusunod ang gusto niya. Syempre Mag panahon na ako ang kailangang masunod at syempre merong siya rin ang nasusunod.

Love LimitTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon