မိုးေျမ စက္၀န္း
အပိုင္း (၁၂)
မိုးသား အမႈိက္ေတြကို ပစ္မလို႕ လုပ္ေနရင္းက ဆက္ပင္ လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ပါ။ အသက္ (၂၀) ေက်ာ္တဲ့ သူတို႕အရြယ္ေတြက ကေလးမဟုတ္ေတာ့တာ သိေပမယ့္ ေျမႀကီးကို ဒီလို လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ မိုးသား အမႈိက္ေတြကို ၾကြတ္ၾကြတ္ေလးထဲ ထည့္ေနတုန္း ေျမႀကီး အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာပါေတာ့တယ္။
"အား .... မိုးသား ေရာက္ေနတာလား။ အင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ေစာတီး ေစာတီး။"
မိုးသား အမႈိက္ေတြကိုသာ အိတ္ထဲထည့္လိုက္ျပီး လွည့္မၾကည့္ ျဖစ္။
"ဟာ အမႈိက္ေတြ ထားလိုက္ ထားလိုက္။ မလုပ္နဲ႕ ငါလုပ္မယ္ မိုးသား။"
မိုးသား ဘာမွျပန္မေျပာပဲ အမႈိက္အိတ္ေလးကို ကိုင္ျပီး ေနာက္ေဖးဖက္ကို ထြက္လိုက္ပါတယ္။ ေျမႀကီး အတင္းကုန္း ထလာျပီး မိုးသား နားကို လုိက္လာကာ
"ထားလုိက္ပါဆို မိုးသားရာ မင္း ေပကုန္ပါ့မယ္။"
မိုးသားက အမႈိက္ထုပ္ကို အမႈိက္ပံုေပၚ လွမ္းပစ္လိုက္ျပီး ေျမႀကီးကို လွည့္မၾကည့္ပဲ။
"မင္းက အဲ့ဒီ့လို လူမ်ိဳးလား ေျမႀကီး။"
"ဟမ္။ ဘာေျပာတာလဲ မိုးသား။"
ေျမႀကီး နားမလည္စြာနဲ႕ ျပန္ေမးလိုက္ သလို မ်က္လံုးက မိုးသားၾကည့္ေနတဲ့ အမိႈက္ပံုကို ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ တစ္စံု တစ္ခုကို သတိရသြားကာ ခ်က္ျခင္းပဲ
"ဟာ မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ငါသံုးထားတာေတြ မဟုတ္ဘူး မိုးသား။"
မိုးသား ဘာမွမေျပာပဲ အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားတာမို႕ ေျမႀကီးလည္း ေနာက္ကေန လုိက္လာရင္းက
"ငါတကယ္ မဟုတ္ပါဘူး မိုးသားရာ။ မင္းႀကိဳက္သလို ႀကိမ္ပါ။ ငါႀကိမ္ရဲတယ္။"
"လိမ္ရဲတဲ့ သူက ႀကိမ္ရဲတယ္တဲ့။"
"က်စ္။ မဟုတ္ပါဘူးဆို။ ခနေနဦး။"
ေျမႀကီး ျခင္ေထာင္ကို ဆြဲမလိုက္ျပီး ေခါင္းအံုးေဘးမွ ဖုန္းကို ယူကာ ဖုန္းကိုဖြင့္လိုက္တာမို႕
YOU ARE READING
မိုးမြေစက်ဝန်း။
Romanceမတူညီတဲ့ ဘဝနှစ်ခုကို ယှဉ်ပြထားတဲ့ လူငယ်အချစ် ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မြေကြီးနဲ့ မိုးသားလေးကို အားပေးကြပါဦး။ (Zawgyi & Unicode)
