Witchcraft

Tale 54

A/N: I'm sorry for not updating sooner. I was busy. Thank you for being patient with me everyone. As a token of apology, this chapter is longer than usual. Thanks! Ay-lab-yu-ol. Enjoy~

Tale 54
The Sinnah Empire

"Until now, the only thing that frightens me the most is the ocean at night. The seemingly endless darkness in the horizon is like a void that can swallow the whole world.”
-JournalOfTheNecromancerZafira, translated by Lana Cross

Ang Althea ay isang munting rehiyon sa kaharian ng Udarra. Napalilibutan ito ng disyerto sapagkat isa itong napakalawak na oasis. Isang paraiso sa gitna ng naglalagablab na impyerno. Subalit nag bago ang lahat noong magsimulang lumiit ang populasyon ng mga Tao. Ang mga mage ng bayan ay mas piniling manirahan sa mas malaking mga syudad. Sa paglipas ng panahon, wala nang isinisilang na mage, dahil dito ay unti-unting namamatay ang lugar.

Sa paglipas ng mga taon ay unti-unting nawawalan ng pag-asa ang mga mamamayan ng lugar.

Isang gabi habang nag-aapoy ang kambal na buwan sa kalangitan, maririnig ang pag-daing ng isang babae mula sa isang maliit na bahay na gawa sa pawid at putik. Hirap na hirap sya sa pagluwal ng kanyang mga supling.

Alam ng lahat sa limang kaharian na tanging mga mages lamang ang maaaring tumawag ng Ulan o bagyo kaya naman noong mabalot ng makapal na ulap ang kalangitan ay agad nabahala ang lahat. Dumadagundong ang malalakas na kidlat at kulog sa langit. Tila katapusan na ng daigdig para sa kanila.

Niyakap ng mga magulang ang kanilang mga anak na Hindi dalawin ng antok dahil sa takot sa liwanag ng kidlat at dagundong ng kulog na hindi karaniwang makikita sa kalangitan.

Pakiramdam ng lahat ay tila huminto ang oras kasabay ng magkasunod na  malakas na pag-iyak ng dalawang sanggol. Bawat isa sa bawat sulok ng Althea ay narinig ito. Tila isang anunsyo. Isang anunsyo na hindi maaaring balewalain ng lahat.

Kusang nahawi ang mga ulap na tila ba natakot sa bagong buhay na isinilang sa mundo.

Sa loob ng munting pawid kung nasaan ang babaeng nagluwal ng kanyang mga anak, makikita ang kakaibang liwanag na nagmumula sa birthmark ng dalawang sanggol. Hindi nauunawaan ng mga Tao sa loob ng pawid ang kahulugan ng mga simbolo. Ito ay kasing tanda ng simula ng panahon.

Walang nakakaalam sa lugar na ang kambal na sanggol ang nagdulot ng kakaibang pangyayari ng gabing yun. Lumipas ang pitong taon bago nadiskubre ng mga tao na ang isa sa kambal ay nagtataglay ng mahika habang ang isa ay may pambihirang talento sa alkimya.

Pag-asa.

Muling nakita ng mga tao ang pag-asa na sila ay maisalba sa unti-unting pagkamatay ng kanilang minamahal na tahanan.

Namatay ang ama ng kambal sa digmaan. Kinuha naman ng Elven Illness ang buhay ng ina ng kambal.

Ibinuhos ng mga Altheans ang kanilang lakas upang matulungan ang kambal na magtagumpay sa kanilang mga larangan.

Pero isang delubyo ang kanilang sinapit.

Isang delubyo na ikasisira ng kambal.

***

“May problema ba Javen??” tanong ni Aliya sa kaibigan noong matigilan ito sa paglalakad.

“H-hindi ko alam. May kasama akong kutob.” Tugon ni Javen sa mahinang tinig

“Masamang kutob??” nagtatakang tanong ni Aliya. Hindi nila binabalewala ang mga ganitong bagay sapagkat matalas ang kanilang instinct kumpara sa normal na mga tao. Ayon sa theory ni Flay ay marahil mula ito sa instinct ng mga dragon na syang pinagmulan ng magic ng mga mages.