Baekhyunရဲ႕ အသံေၾကာင့္လက္ရွိအေနအထား ကိုသတိထားမိၿပီး ပူးကပ္ ေနတဲ့ ခနၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကို ခြာျဖစ္ၾကသည္။
"ျပန္...ျပန္ေတာ့မယ္"
ခံုေပၚရွိလြယ္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္လိုက္ရင္း ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွမၾကည့္ပဲchanyeolမေျပးရုံတမယ္ ထြက္လာသည္။
"ရွက္လိုက္တာေနာ္..."
baekhyunေရွ႕မွာ ျဖစ္တာထက္က်ားေရွ႕ေမွာက္ရက္လဲတာကေတာ္အုန္းမယ္..
ေျပာခ်လိုက္တာလဲဒဲ့ႀကီး...
နဂိုထဲက လူကရွက္တတ္ပါဆို...
အေပၚလား ေအာက္လားေတာင္သူက သတ္မွတ္ေပးလိုက္ေသး...
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့baekhyunပါပဲ...
ဟိုလူႀကီးကိုလဲဘယ္လိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပါ့...
စိတ္ညစ္လိုက္တာ...
***********************
ဖနက္ဖန္ဆိုေက်ာင္းက စီစဥ္ထားတဲ့ခရီးထြက္ရမွာမို႔ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေပမဲ့လဲမသြားမျဖစ္သြားရအုန္းမည္။
Sehun hyungလာႀကိဳမွာဆိုးလို႔ေစာေစာထြက္လာမိသည္။
ေက်းဇူးျပဳၿပီးbaekhyunေက်ာင္းမလာပါေစနဲ႔...
သို႔ေသာ္ဆုေတာင္းမျပည့္ခဲ့ပါ..
"Hi တီအိုပီေလး (top)"
Baekhyunရဲ႕ အသံစူးစူးႏွင့္အတူ chanyeolေက်ာျပင္ထက္အုန္းခနဲ...
"ေသၿပီဟ ..."
လက္သံေျပာင္လွေသာbaekhyunရဲ႕ရုိက္ခ်က္ေၾကာင့္ chanyeolကိုယ့္ေက်ာကုန္းေလးကိုလက္လွမ္းမွီသေလာက္ပြတ္မိသည္အထိ...
"ဟဲ ဟဲ တီအိုပီေလး "
စပ္ျဖဲျဖဲရုပ္ႏွင့္ပခံုးခ်င္းမထိတထိတိုက္လာရင္း စပ္စုလိုစိတ္ ျပင္းျပေနသည့္ လိုင္နာစြက္သည့္မ်က္ဝန္းေမွးေမွးတို႔ကိုchanyeolမသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳလိုက္ရင္း အတန္းဆီေရာက္ေအာင္ခပ္သြက္သြက္ေလၽွာက္မိသည္။
"ေမးစရာေလးေတြရွိတယ္"
စာေရးစားပြဲေပၚလက္ေထာက္ေထားရင္း chanyeolဘက္ဇက္လည္မတက္လွည့္ထားသည့္baekhyunအေမးကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသည္။
"မင္းက ဘယ္ကဘယ္လိုtopသြားရတာလဲ "
မေျဖရွင္းရင္မရေတာ့တာမို႔...
