Intoxicated

Chapter Nine

Chapter Nine

Halos hindi ako makahinga habang kumakain. My heart is on my mouth and I can't breathe whenever he's this close. Napakalapit niya na kaunting pagsubo ko lang ay nararamdaman ko na ang braso niya sa braso ko. I can't understand why my body responds this way. And whatever this response is called, gosh I think I like it. I think I like his effect on me. It's too intense that everything else becomes irrelevant.

"My God!!!! Crush ka niyaaaaaa! Aaaahhhh!" Pinaypayan ni Princess ang sarili gamit ang kamay habang kinikilig kilig. Napangiti ako sa sinabi niya. I looked at how Tyrone threw the ball to his teammate. As usual ay punong puno na naman ang gym ng mga estudyante at sinisigaw ang pangalan niya.

"Imposible." Sagot ko.

"Imposible? Baliw ka na! Sige nga! Explain! Bakit ka niya niyaya for lunch? Aahhhhh! Ayoko na! Mamamatay na ako!"

Natawa ako sa sinabi niya, or more like kinilig. Hindi ko rin alam kung bakit niya ako niyaya kaninang lunch. Hindi ko alam kung bakit niya hinawakan ang kamay ko. Hindi ko alam kung bakit niya ako pinakilala sa mga pinsan niya, eh minsan lang siya magdala ng babae sa mesa nila.

Bakit nga ba?

Shocks!

Kailangan ko na umuwi! Hinahanap na ako doon sa bahay. Inayos ko ang bag ko at nilingon si Princess na nasa tabi ko pa rin at namamatay pa rin sa kilig.

"Cess, uwi na ako." Sabi ko kahit ayoko pa naman talaga.

"Huh? Bakit? Hindi mo na hihintayin si Tyrone?" Inayos niya ang kanyang pigtail at hindi man lang ako tinapunan ng tingin.

"Bakit ko naman hihintayin? Duh! Kailangan na ko ni Viviene!" Gusto kong idistract ang sarili ko dahil gusto ko rin sana hintayin si Tyrone sa kan'yang game. Kaso nagwoworry na ako kay Viviene. For sure wala pa yon kinakain.

"Sige na nga. Che. Bahala ka d'yan." Umirap siya but her eyes are locked on the court.

"Hindi mo ko ihahatid kahit sa gate lang?" Ngumuso ako at kiniblit siya. Hindi pa rin natinag ang gaga.

"Nope!"

"God, Cess. Can you at least be the best friend for just five minutes?"

"Nope!"

I rolled my eyes kahit hindi naman niya ako nakita. Tumayo na ako at nagkunwaring nagtatampo. Pero hindi man lang niya napansin ang pagtayo ko. Nakakainis. Muli kong tinitigan si Tyrone na may hawak na bote ng mineral water. Nakalingon din siya sa gawi ko--though I'm not sure kung sa akin siya nakatingin-- at nakakunot ang noo.

Goodness. Mukhang gusto kong umupo na lang ulit.

Pero hindi pwede kaya umiwas ako ng tingin sa kan'ya. Dumiretso na ako sa pagbaba sa bleachers at hindi ko na rin tinitigan pa si Princess. Bahala siya.

Nang nasa labas na ako ng gym ay sumalubong sa akin ang hangin. Maingay pa rin ang loob ng gym at bago pa man ako manghinayang sa pag-alis ko ay nagsimula na akong maglakad palabas ng eskwelahan. It's starting to get dark at hindi ko maiwasan ang mamangha sa langit na kulay orange.

"Yvette!" Ani ng boses lalaki sa likod ko. Nilingon ko ito at nagulat ng makita ang nakatayong buhok at ang itim na hikaw ni Spencer. Nakangiti siya kaya't kitang kita ang kan'yang malalim na dimples. He is brisk walking kaya't tumigil na ako para maabutan niya ako.

What does he want?

"Yvette, right?" Bungad niya nang makarating na sa harap ko. Tumango ako at hindi na nakapagsalita pa dahil sa pagtataka.

"Going home this early? Hindi mo na hihintayin pa yung boyfriend mo?" He cocked his head to one side at muli kong nakita ang pagkakapareho nila ni Tyrone.