Intoxicated

Chapter Twenty-one

From: Tyrone

Good morning, girlfriend. :)

Halos pikit pa ako pero ang laki laki na ng ngiti sa labi ko lalo na nang salubungin ako ng picture naming dalawa sa wallpaper ng cellphone ko at ng message niyang tagos hanggang sa buto. Mabilis akong nagtype ng reply.

Umagang umaga ang landi mo agad. Haha. Good morning, loverboy.

Bago pa ako mangisay sa kilig, tumayo na ako. Iniwan ko iyong cellphone ko sa kama dahil sigurado akong male-late ako kapag kasama ko pa yung cellphone kong 'yun. Napailing ako habang inaayos ang kama. Memories of him and his lips then flashed on my mind. Ano ba yan. Bakit ba ganito.

Lumabas ako at naghilamos ng mukha, baka sakaling mabura ang ngiti dito sa labi ko.

Nagluto ako ng pang-agahan para kay Viviene at naligo na rin. Pagkatapos ay ginising ko na si Viviene para makapag-agahan. Nagbihis ako ng uniform at sinabayan ko si Viviene kumain.

"Bakit ang saya mo ate?" Tanong niya habang sinusubo yung itlog na niluto ko.

"Hindi naman ah? Kain ka lang d'yan." Ngumiti ako sa kan'ya. Nang matapos kumain at magsipilyo ay nagpaalam na ako kay mama. Nagcocommute na si Viviene simula grade 4 kaya hindi ko na siya hinintay pa. Magkaiba din naman kasi ang daan naming dalawa.

Habang naglalakad sa eskinita ay muli kong chineck ang phone ko. May isang missed call at dalawang message galing kay Tyrone. Siya lang naman pala ang laman ng contacts ko.

Tyrone:

Sa'yo lang naman po ako malandi, don't worry. :D

Papasok ka ba? Sabay na tayo. Andito na ko.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Andito na siya? Shocks. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Feeling ko first time pa lang namin magkikita kahit hindi naman. Dumiretso ako sa paglalakad. Natanaw ko agad ang kan'yang puting sasakyan. Nang makalapit sa kan'ya, bumaba siya sa sasakyan at ngumisi sa akin. Nagulat ako kahit hindi naman dapat. Nagwawala ang puso ko at parang nawala iyong kinain ko dahil naubusan na naman ako ng lakas.

Tinanggal niya ang earphones na nakasaksak sa tenga niya.

"Morning." He smirked at kita ko ang kasiyahan sa light brown niyang mga mata. Parang may mainit na kamay na humaplos sa puso ko knowing na hindi lang ako ang masaya.

"Morning..." I returned his smile then turned away.

Binuksan niya ang pinto ng sasakyan niya. Hindi na ako umangal pa. Sinara niya ito nang makapasok ako at pinagmasdan ko ang pag-ikot niya sa sasakyan patungo sa driver's seat. Hinarap niya ako at nagtriple ang pintig ng puso ko.

He cocked his head to one side at itinuro niya ang kan'yang pisngi gamit ang index finger. Halos matawa ako sa itsura niya. He never does this before.

"Where's my morning kiss?"

Napahalakhak na ako sa tanong niya. "Kailangan pa ba yun?"

"Of course. I'm your boyfriend." He says arrogantly kahit na hindi ko mahanap ang logic at connection ng sinabi niya sa paghingi ng kiss. Napangiti ako sa sinabi niya at dahan dahang lumapit sa pisngi niya. Lumapat ang labi ko sa balat niya at halos naramdaman ko ang pag-init nito.

Nahiya ako lalo na nang tumunog ang halik ko nang lumayo ako. Kailangan bang may tunog? Yung as in *mwuah*?

Kinagat niya ang labi niya at halatang iniiwasan ang pag-ngisi. Pinaandar niya ang sasakyan at namuo ang katahimikan sa loob ng sasakyan. He was smiling habang ako ay kinakabahan sa hindi malamang rason. Nilabas ko na lang ang cellphone ko at nangalikot doon kahit na hindi ko alam ang dapat kalikutin.