After all .. I figured out that i LOVE YOU

ΛΗΘΗ

Ερμιονη:

Πηρα το γραμμα με το τριανταφυλλο στα χερια μου. Προσπαθουσα να βρω το θαρρος να το ανοιξω και να διαβασω οτι μου εγραψε

"Και εαν ειναι το τελευταιο αντιο"σκεφτηκα. Δεν ημουν ετοιμη για κατι τετοιο.

Στη ζωη μου εχω αντιμετοπεισει πολλα. Αυτη η απαγορευσηομως του να μην   ειμαι με αυτον που θελω με ποναει οσο τιποτα αλλο.

Ανοιξα το γραμμα και διαβασα προσεκτικα:

   Αγαπη μου σε περιμενω αποψε στο πυργο της αστρονομιας αργα την νυχτα κατα τις 1.

_._._._._._._._._._._._._.._._._._._._._._._.

Ντρακο:

Οπως σε καθε μας συναντηση μετραγα τα λεπτα ωσπου να βρεθω παλι στο πλαι της.

Αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που θα με εβλεπε και θα με κοιτουσε στα ματια ακτινοβολωντας αγαπη και προσμονη για να ειναι μονο μαζι μου.

Στεκομουν ορθιος και κοιτουσα τον ουρανο.

Αυτος ο χωρος ηταν γεματος σκοτεινες  αναμνησεις που με στοιχιωναν ακομη και σημερα. Οπως η νυχτα του θανατου του Νταμπλντος.

Σε αυτο το χωρο θα εσβηνε απο λεπτο σε λεπτο η αγαπη που περιμενα χρονια.

Ακουσα βηματα, σκουπησα τα δακρυα που μολις ειχαν αρχισει να σταζουν στο προσωπο μου

Η φωνη της ηταν το μοναδικο πραγμα πουμε τραβαγε μακρυα απο τη δυστιχια

Ε: Ντρακο;

Ν:Αγαπη μου.

Ετρεξε πανω μου και με πηρε αγκαλια.

Ε: Συγνωμη που αργησα αλλα η Τζινη δεν ελεγε να κοιμηθει με τιποτα.

Ν: Δεν πειραζει. Σημασια εχει οτι εισαι εδω τωρα.

Ε: Μωρο μου τι συμβαινει;

Το βλεμμα της σοβαρεψε αποτομα.

Ν: Οι γονεις μου απειλουν οτι αν δεν σταματησουμε να βλεπομαστε θα κανουν κακο....

Ε: Σε εσενα;

Ν: Νομιζεις θα με εννοιαζε αν προκειτε για εμενα;. Εσυ εισαι αυτη που θα κυνηγισουν.

Ε: Μην πανικοβαλεσαι θα βρουμε μια λυση. Θα προσποιηθουμε οτι δεν τρεχει τιποτα, οτι ολα εχουν τελειωσει. Κατι θα σκεφτουμε.

Ν: Εχω ηδη σκεφτει τι πρεπει να κανω για να εξασφαλισω τη δικη σου ασφαλεια.

Ε: Γιατι νομιζω οτι δεν θα μου αρεσει αυτο που θα ακουσω.
 

Λιγα λεπτα αργοτερα:

Ε: Οχι,οχι. Δεν σε αφηνω να το κανεις αυτο. Δεν μπορεις να μου παρεις οσα εννιωσα.

Ν: Ακουσε με ειναι ο μονος τροπος. Μπορω να αντεξω να μην με αγαπας, το εχω συνηθισει αλλα αν παθεις κατι εξαιτιας μου... δεν προκειται συγχωρεσω ποτε τον εαυτο.

Απομακρινθηκα απο κοντα της. Δεν μπορουσε ουτε να κοιταξει. Καθοταν στο πατωμα και εκλαιγε. Σηκωσα αργα το ραβδι μου και λογο πριν προλλαβω να εκτελεσω το ξορκι ετρεξε πανω μου και με αγκαλιασε.
Την αγκαλιασα και εγω και υστερα την απομακρυνα απο πανω μου κρατωντας της το χερι.

Ν: Πρεπει να το κανω αυτο πρεπει να σε προστατεψω .Σε αγαπαω Ερμιονη.

Ε: Και εγω σαγαπαω Ντρακο.

Ηξερα οτι ηταν αδικο και οτι δεν μπορουσα να ζησω χωρις αυτη αλλα σημασια ειχε παντα η δικη της ασφαλεια

Ν: ΛΗΘΗ..

                              ΤΕΛΟΣ

Δεν το πιστευω οτι τελειωσε... θρλω να ευχαριστεισω ολους εσας που με στειριζεται εδω και τοσο καιρο.

Σας αγαπω ολους πολυ. Και σας υποσχομαι οτι θα προσπαθησω να ξεκινησω και αλλη ιστορια ισως κατι σε sequel.

Οσοι απογοητευτικατε μην μου κρατησετε κακια...ΣΑΣ ΦΙΛΩ❤❤❤❤