My Enemy, My Destiny

CHAPTER 25

Nico's POV:

Naririto ako ngayon sa office ni dad dahil may kailangan daw siyang sabihin.

"Nico maupo ka." Sabi nya.

"Dad bakit Mo Po Ako pinatawag?" Tanong ko.

"Nico kailangan mo nang magdesisyon sa lalong madaling panahon. Anak, this time Sana Tama Yong piliin Mo. I want you to be happy, but gusto kong isalba ang pinaghirapan at pinangarap ng mommy Mo. Nico anak Alam kong mahirap pero kailangan mo nang pumili ngayon." Sabi niya.
Nalungkot ako sa sinabi ni dad. Kitang Kita kasi sa mukha niya na nag-aalala siya para sakin.

Gusto kong maisalba ang NV University na pinangarap ni mom, pero paano na kami ni Danica?

Gulong gulo ang utak ko kaya tumayo ako.

"Pag-isipan Mo Bago Mo sabihin sakin ang kasagutan Mo." Sabi ni dad. Di Na Ako sumagot at lumabas na ako ng office niya.

Tinawagan ko Naman si Brian and mark sinabi ko Na pumunta kami ngayon sa beer house.

Pagkatapos ko silang tawagan ay agad akong nagdrive patungo sa pinag-usapan Namin.

Agad akong pumasok Doon at nag order ng beer.

Nakailang bote na ako Bago dumating si Brian and mark.

"Bro what happen?" Tanong ni mark.

"Nag-away kayo ni Danica?" Tanong ni brian.

Umiling naman Ako.

Umorder na rin sila ng beer nila.

Napabuntong hininga Ako Bago Ako nagsalita.

"Kailangan kong hiwalayan si Danica." Sabi ko habang nakapikit.

Naibuga naman ni mark yong beer na iniinom nya.

"Nagbibiro ka ba?" Di makapaniwalang tanong ni mark.

"Bro, seryoso ka ba dyan?" Tanong ni mark.

Habang sinasabi nila Yong mga salitang yan ay paulit-ulit na sinasaksak ang puso ko.

"Di ko ito ginustong Gawin pero kailangan." Sabi ko.

"Nico, Alam kong may pinagdadaanan ka pero bakit kailangan pang idamay si Danica Dito?" Tanong ni brian.

"Brian malapit nang bumagsak ang NV University." Sabi ko.

"Sige, ikwento Mo at makinig kami." Sabi ni mark

Nico's POV:
Sinimulan ko Na ang pagkukuwento sa kanila.

"Brian I know that the best way to save NV University, kailangan kong pakasalan ang anak ni Mr. Andrew Perez, but yong nararamdaman naman ng puso ko ang kapalit. I love Danica, pero ako lang ang makakasalba ng pangarap ni mommy. What the? Gusto kong magmura pero Mali, gusto kong magwala, gusto kong ipaglaban si Danica pero mas kailangan ni daddy Yong tulong ko. Peste naman tong buhay na toh, ginagawa akong tanga, I want to choose not to be marry that girl kasi Alam kong masasaktan si Danica pero Ayoko ring ma disappointed sakin si dad." Sabi ko habang umiiyak nanagkukwento sa kanila.

Sila naman ay nakikinig sakin.

"Mali ba ang desisyon ko? Mali ba na Di piliin si Danica? Mali ba na saktan ko ang isang taong Mahal ko?" Sunod sunod kong tanong sabay inom ng beer.

Gusto kong ilabas ngayon lahat ng nararamdaman ko.

Gusto kong panandaliang mawala lahat ng pait, gusto kong ilabas sa kanila lahat ng nasa puso ko.

"Nico, oo mali. Pero Alam naming maiintindihan ka ni Danica. Oo marahil masasaktan sya pero later on, mawawala rin ito." Sabi ni brian.

"Di ko Alam kung ano ang gagawin ko. I wanna die right now." Sabi ko.

"Nico nababakla ka na ba? Nico sa tingin Mo masasalba Mo Yong NV University pag nagpakamatay ka?
Bro Tama ang desisyon na ginawa Mo. Marahil nga masasaktan si Danica, marahil nga kaibigan din Namin sya pero bro, this time mas gugustuhin kong pumanig sayo. Nico, you made a right choice." Sabi ni mark.

"Nico Tama na, lasing ka na. Iuuwi ka na Namin." Sabi ni brian.

Di Na Rin Ako nagdalang isip na umuwi dahil nga may pasok pa bukas.

Sana, sana panaginip nalang ang lahat ng ito para bukas pagkagising ko ay maayos na ang lahat.

Sana nga.