'Au! Au! L-laat l-los!' Smeekte ik met tranen die nu over mijn wangen stroomde, Max keek leek geschrokken, blijkbaar vond hij het ook te ver gaan want hij liet mijn pols los.
'Gast! Laat los!' Probeerde Daniel Casper over te halen, maar die luister...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
VOTE!
'We zijn er bijna, heb je er een beetje zin in om ze te ontmoeten?' Vroeg mijn vader terwijl hij met zijn hand door zijn haar ging.
Zonder antwoord te geven staarde ik uit het raam, hoe kon hij zoiets vragen?
'Moet ik mezelf herhalen?' Vroeg hij, dit maal met een dreigende toon ik zijn stem. Meteen dacht ik aan hoe hij me de dag daarvoor geslagen had en slikte.
'Ja, ik heb wel zin om ze te ontmoeten.' Mompelde ik snel terwijl ik naar mijn schoot keek.
'Mooi, we zijn er namelijk.' Antwoordde hij met een opgewekte stem.
Toen ik uit het raam keek werden mijn ogen groot, de auto was tot stilstand gekomen voor een enorm huis met een grote oprijlaan. Meerdere auto's stonden glanzend in het zonlicht voor de garage deuren. Zelf waren we niet arm, maar zo rijk ook weer niet.
'Kom je nog?' Vroeg mijn vader toen hij doorkreeg dat ik aan het dromen was. Meteen stond ik op en stapte ik uit en probeerde mijn gezicht vrij te houden van emoties. Ik had dat afgesproken met mezelf, geen emoties meer tonen.
Samen liepen we naar de voordeur en mijn vader belde aan. Na een tijde hoorde ik voetstappen in de richting van de deur komen en de deur opende kort daarna.
Een vrouw stond met een grote glimlach in de deuropening, ze was erg mooi. Mijn vader stapte op haar af en omhelsde haar, ik keek de andere kant op.
'Ik heb je zo gemist!' Zei de vrouw terwijl ze zijn gezicht in haar handen nam en het naar dat van haar trok. Hun lippen raakten elkaar en pijn verspreidde zich door mijn lichaam, maar ik liet het niet zien en hield mijn gezicht blank.
'Ah, jij moet Kenna zijn! Ik ben Michelle, de vriendin van David.' Zei de vrolijke stem van Michelle terwijl ze haar hand uitstak.
Zonder haar hand te schudden stapte ik het huis in, ook al was ik van plan me te gedragen, de hand schudden van de vrouw waarmee mijn vader is vreemdgegaan ging mij te ver.
'Loop maar door naar de keuken daar wachten de jongens.' Riep ze me na terwijl ik het halletje door liep.
Zodra ik de kamer instapte zag ik meteen vijf jongens, zoals mijn vader me verteld had. Ze waren allemaal ouder dan ik en ook een stuk langer, waardoor ze intimiderend boven me uitstaken.
De eerste jongen stelde zich voor, 'Ik ben Max, 16 jaar.'
Hij had blauwe ogen en donkerblond haar, hij was ongeveer 1.80 en leek de jongste van het stel.
'Casper , 17 jaar.' Was alles wat de jongen naast hem op verveelde toon zei.
Hij was langer dan zijn broers, ongeveer 1.90 en zijn haar was donkerbruin, waardoor zijn groene ogen beter uitkwamen.
