'Au! Au! L-laat l-los!' Smeekte ik met tranen die nu over mijn wangen stroomde, Max keek leek geschrokken, blijkbaar vond hij het ook te ver gaan want hij liet mijn pols los.
'Gast! Laat los!' Probeerde Daniel Casper over te halen, maar die luister...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
VOTE!
'Hey! Daar ben je eindelijk.' Zei Dylan blij terwijl hij me binnen liet en mijn jas aan nam.
'Sorry dat ik zo laat ben, er is een hoop gebeurd en daardoor is alles op het moment lastig thuis.' Mompelde ik verontschuldigend.
'Geen zorgen, maakt niet uit. De rest is er al, laten we naar de woonkamer gaan.'
Kort knikte ik waarna ik hem volgde naar de woonkamer. Dylan's huis was niet erg groot, maar wel heel gezellig en hij had makkelijke ouders dus spraken we meestal bij hem thuis af.
Op de bank zaten veel mensen die ik al kende, maar ook enkele onbekende gezichten staarde me aan. Mijn ogen vielen op een jongen met bijna zwart haar en lichtblauwe ogen, knap was te zacht uitgedrukt.
'Jongens, Kenna is er.' Kondigde Dylan aan, waardoor nog meer ogen op mij gericht werden.
Een aantal mensen die me kende zeiden iets, maar mijn aandacht was gevestigd op de nog altijd onbekende jongen met de bijzondere ogen.
'Voor de mensen die Kenna nog niet kennen, dit is dus Kenna, mijn beste vriendin.' Stelde Dylan me voor.
'Hey Kenna, ik ben Julia.' Riep een lichtblond harig meisje meteen vrolijk uit, ze was duidelijk dronken.
'Thomas.' Stelde een jongen met bruine krulletjes zich voor.
'Damien.' Zei de jongen met ze speciale ogen, zijn stem was diep en had een schoor randje.
Toen ik mijn ogen op hem richtte zag ik dat hij me al aankeek en we hadden oogcontact. Zijn blauwe ogen hadden een donker randje om de iris waardoor de binnenkant nog lichter leek.
'Kenny, wil je wat drinken?'
Mijn ogen schoten naar Dylan, die al bij de koelkast stond en afwachten mijn kant op keek.
'Bacardi cola is goed.' Antwoordde ik.
'Classic.' Grinnikte hij en meteen pakte hij het voor me uit de koeling.
'Laten we truth or dare doen!' Riep Amy, een goede vriendin van me, net toen ik op de bank ging zitten.
Iedereen stemde in dus werden er alvast shot glaasjes klaargezet aangezien we ze wel nodig zouden gaan hebben.
'Truth or dare aan Tijn.' Vroeg Amy met een grote glimlach op haar gezicht.
'Dare.' Zei Tijn meteen zelfverzekerd.
'Oke, Hm... Twerk voor de hele groep!' Gilde ze lachend.
Iedereen barstte in lachen uit toen Tijn begon te twerken alsof zijn leven ervan af hing.
'Oke Oke, genoeg!' Riep Amy.
'Eindelijk.-. ' zuchtte Tijn terwijl hij terug op zijn plaats ging zitten 'Damien.'
