'Au! Au! L-laat l-los!' Smeekte ik met tranen die nu over mijn wangen stroomde, Max keek leek geschrokken, blijkbaar vond hij het ook te ver gaan want hij liet mijn pols los.
'Gast! Laat los!' Probeerde Daniel Casper over te halen, maar die luister...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
VOTE!
'Help! Help!' Schreeuwde ik, maar niemand kon me horen. Steeds dichterbij kwam de zwarte gedaante.
'HELP STOP!'Schreeuwde ik opnieuw, zo hard als ik kon.
'Kenna! Wordt wakker! Het is maar een droom!' Mijn ogen schoten open en ik keek recht in die van Daniel. Tranen stroomde over mijn wangen en ik trilde van angst.
'Wat gebeurt daar!?' Samuel kwam binnenstormen en leek erg in paniek te zijn.
'Nachtmerrie.' Zei Daniel kort en hij keerde zich weer tot mij, maar ik had geen aandacht voor hem want ik voelde een paniekaanval komen.
Alles werd wazig en ademen ging moeilijker, alsof ik door een verstopt rietje lucht naar binnen probeerde te zuigen. Mijn borst deed pijn en ik sloeg tegen mijn benen aan, dat deed ik altijd tijdens een aanval. Na mijn benen geslagen te hebben pakte ik mijn haar en trok er hard aan.
'Geen lucht.' Mompelde ik zwak.
'Kenna luister naar mijn stem. Luister goed. Hoor je dat? Ik ben hier, ik ben bij je , je bent niet alleen alles komt goed. Rustig worden, adem in adem uit. Denk aan een groot groen grasveld, alleen maar mooi gras en in het midden een hoge boom met groene bladeren. Onder de boom licht een groot, wit kussen, je loopt er op af en gaat liggen. Zodra je hoofd het kussen raakt wordt je kalmer, je voelt hoe het naar de vorm van je hoofd zakt en glimlacht. Je handen leg je naast je neer en je kijkt naar de helderblauwe lucht, waar enkele wolkjes te zien zijn. Alles is goed en mooi, je ademt rustig in en uit en ruikt het gras. Tevreden sluit je je ogen en word je nog rustiger.' Samuel's stem trok me mee in zijn verhaal en al snel werd ik rustiger.
'Het gaat al beter, denk maar aan het groene gras, de zon en de lucht.' Ging hij verder terwijl hij mijn armen uit mijn haar haalde.
'Daniel haal een glas water.' Meteen luisterde Daniel naar zijn broer en liep hij de kamer uit.
'Kenna, rechtop blijven zitten, dan kan de lucht het beste door je longen stromen.' Tranen stroomde nog over mijn wangen en ik hikte van het huilen.
'Gaat het weer?' Zijn stem was zacht en warm. Rustig knikte ik, mijn paniek aanval was voorbij, ik huilde nu alleen nog maar.
'Kom hier.' Samuel ging naast me zitten en opende zijn armen, langzaam liet ik me zakken in zijn omhelzing.
'Ik weet hoe het voelt, je bent niet alleen.' Suste hij.
'Hier is het water.' Zei Daniel die de kamer in kwam lopen en het glas aan Samuel gaf. Samuel bracht het naar mijn mond en hielp me het slok voor slok te drinken.
'Kenna wat ik nu ga vragen is moeilijk, maar heel belangrijk.' Begon Samuel.
'Waarover ging de droom?' Mijn ogen werden wijd, Niek. Hoe kon ik ze ooit over Niek vertellen? Zelfs mijn vader wist het verhaal niet, hij dacht dat Niek het uit had gemaakt zonder goede rede en dat ik daarom zo van slag was, maar dat was niet het geval. Wat hij gedaan had was een heel stuk erger, maar ik kon ze het niet vertellen, ze zouden me een slet vinden.
